Skip to main content

Αλλαγή ή «μια απ' τα ίδια» η εκλογή Ακιντζί στα Κατεχόμενα;

Ο νέος τουρκοκύπριος ηγέτης δεν τρέφει καμιά συμπάθεια στο ισλαμικό καθεστώς της Τουρκίας, αλλά κανείς δεν ξέρει αν θα αντέξει στις πιέσεις.

Πριν ακόμη ορκιστεί ο νέος πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων, διεφάνη η δυσαρέσκεια της Άγκυρας από την εκλογή του κ. Μουσταφά Ακιντζί και την απομάκρυνση του κ. Έρογλου. Οι δηλώσεις του κ. Ερντογάν -αναχωρώντας για το Κουβέιτ- δείχνουν ότι οι σχέσεις της Άγκυρας θα περάσουν περίοδο δοκιμασίας.

Ο κ. Ερντογάν, ευθύς με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων έσπευσε να συγχαρεί τον κ. Ακιντζί, υπενθυμίζοντάς του ποιος είναι ο κυρίαρχος. Στο συγχαρητήριο τηλεγράφημά του, σημειώνει μεταξύ άλλων: «Σε αυτή την κρίσιμη καμπή μέσα στην οποία δώσαμε τον κοινό μας αγώνα, η Τουρκία θα συνεχίσει ως μητέρα πατρίδα και ως εγγυήτρια δύναμη να εκπληρώνει με αποφασιστικότητα το καθήκον της και τις ευθύνες της, οι οποίες απορρέουν από τις διεθνείς συμφωνίες. Με αυτά τα συναισθήματα και σκέψεις σάς μεταφέρω και πάλι τα συγχαρητήριά μου».

Όμως, ήρθε μια δήλωση-απάντηση του κ. Ακιντζί, σχετικά με την "μητέρα πατρίδα" στην οποία αναφέρθηκε ο Τούρκος πρόεδρος, που ανέτρεψε την κατάσταση: «Πλέον δεν υπάρχει μικρή πατρίδα, αλλά δύο αδελφές χώρες», είπε ο κ. Ακκιντζί. Ήταν φυσικό ο κ. Ερντογάν, όταν ρωτήθηκε σχετικώς γι’ αυτήν την δήλωση, να απαντήσει μάλλον οργισμένος, τόσο ώστε ο κ. Ακιντζί ο οποίος άκουγε από το στούντιο του τουρκικού καναλιού τις δηλώσεις Ερντογάν, να απαντήσει αμέσως και να διερωτηθεί εάν «Η μικρή πατρίδα (σ.σ. τα Κατεχόμενα) δεν πρέπει να μεγαλώσει ποτέ. Εμείς δηλαδή να μείνουμε πάντοτε μικρή πατρίδα; Να μην μεγαλώσουμε; Να μην σταθούμε στα πόδια μας;».

Ο κ. Ερντογάν, είχε δηλώσει ότι «Ο κύριος Ακιντζί είναι ένας πρόεδρος που έχει εκλεγεί από τον λαό της "Βορείου Κύπρου". Αλλά όταν λέει ότι είμαστε δύο αδελφές χώρες βγαίνουν άλλα πράγματα. Αυτά που βγαίνουν από το στόμα του κυρίου προέδρου πρέπει να τα ακούει με τα αυτιά του. Υπάρχει και το τίμημα ως μικρή πατρίδα και μητέρα πατρίδα. Εμείς πληρώσαμε το τίμημα στη Βόρεια Κύπρο. Από κει και πέρα για την οικοδόμησή τους, για να υπάρξει η συνέχιση αυτής της διαδικασίας ακόμη, το κόστος που πληρώσαμε εμείς εκεί είναι περίπου 1 δισ. ευρώ.

Αυτά είναι σοβαρά ποσά. Μήπως ο κύριος Ακιντζί νομίζει ότι αυτή τη διαμάχη μπορεί να την κάνει από μόνος του; Υπάρχει τέτοιο πράγμα;».

Και συνέχισε, με τρόπο απόλυτο, ώστε να στείλει μήνυμα στον κ. Ακιντζί: «Η Τουρκία βλέπει την "Βόρεια Κύπρο" ως μικρή πατρίδα, ναι. Και από δω και πέρα θα την βλέπει ως μικρή πατρίδα. Όποια είναι σχέση που έχει μια μάνα με το παιδί της αυτή θα συνεχίσει να είναι η σχέση της με το παιδί της. Αυτό μπορεί να το εκφράσει ο ίδιος, και αν το εκφράσει έτσι θα το αποδεχτώ με επιείκεια αλλά νομίζω ότι εδώ χρειάζεται ευαισθησία και προσοχή».

Για να γίνει περισσότερο αντιληπτό, πώς οδηγήθηκαν τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο, πρέπει να μεταφέρω ένα στοιχείο από το προεκλογικό κλίμα. Ο κ. Έρογλου προκειμένου να αποσπάσει τις ψήφους των Τούρκων αποίκων που κατέκλυαν τα Κατεχόμενα, υποστήριζε πως ο κ. Ακιντζί, εάν εκλεγεί, «θα τους βάλει στα καράβια και θα τους στείλει πίσω». Κατηγορούσε μάλιστα τον αντίπαλό του για "προδότη", κάνοντας συνεχώς λόγο για την τουρκική πατρίδα, το έθνος, την σημαία…. Η τουρκοκυπριακή εφημερίδα Γενί Ντουζέν (Νέα τάξη), με τίτλο "Το τέλος μια εποχής", έγραψε ότι «ανατράπηκε η ρητορική του "μίσους", η "πατριδοκαπηλία" ηττήθηκε. Στη γλώσσα του νέου κόσμου υπάρχει χώρος για ελευθερία, μέλλον με διαφορετική νοοτροπία».

Ανατρέχοντας στον τουρκοκυπριακό Τύπο διαβάζεις ότι πράγματι διαχέεται η ελπίδα μιας επανένωσης της Κύπρου, προς όφελος και των δύο κοινοτήτων, και όχι αποκλειστικώς για υπηρέτηση των συμφερόντων της Τουρκίας. Την ίδια ελπίδα εξέφρασε και ο πρόεδρος της Κύπρου κ. Αναστασιάδης, δηλώνοντας ότι «Διανοίγονται ελπίδες επιτέλους αυτή η πατρίδα να επανενωθεί και να δημιουργήσουμε πραγματικά ένα σύγχρονο κράτος που να διέπεται από τις βασικές αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Κανείς δεν ξέρει, πόσο μπορεί να αντέξει ο κ. Ακιντζί στις πιέσεις του κ. Ερντογάν. Βεβαίως, ως ομοϊδεάτης του κ. Χριστόφια, δεν τρέφει καμιά συμπάθεια στο ισλαμικό καθεστώς. Όμως, η εξάρτηση των Κατεχομένων από την Τουρκία είναι καταλυτική. Τις εξελίξεις θα τις καθορίσει και η επιθυμία των Βρετανών («έβαλαν το χεράκι τους» στην μεγάλη πλειοψηφία του κ. Ακιντζί;) αλλά και η πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά πόσο θα υποστηρίξει σχέδια αυτονόμησης των Κατεχομένων από την Τουρκία.

Πάντως, ο κ. Μουσταφά Ακιντζί δεν είναι έτοιμος για ρήξη, δηλώνοντας πως δεν είναι ικανοποιημένος «που μπήκε σε μια τέτοια διαμάχη από τις πρώτες μέρες της προεδρίας του». Πρόσθεσε δε «Ότι δεν έκανε καμιά δήλωση που να αποκλείει την Τουρκία, αλλά το αντίθετο, αυτό που είπε, είναι αμοιβαία σχέση. "Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις, θα καθίσουμε και θα συζητήσουμε"», ενώ η επικοινωνία του με τον Ερντογάν, χθες, το βράδυ, φέρεται να έριξε τους τόνους.

Ο χρόνος θα δείξει.

Ο Μακεδών