Δεν υπάρχει τώρα πλέον αμφιβολία, ότι ήδη οι Αλβανοί των Σκοπίων γίνονται οι επικυρίαρχοι της σκοπιανής πολιτικής σκηνής. Δεν έχει σημασία που και τα τέσσερα αλβανικά κόμματα συγκέντρωσαν μόνον 20 έδρες από τι; 120 του Κοινοβουλίου. Σημασία έχει ότι κανένα από τα σλαβικά δεν συγκεντρώνει πλειοψηφία, ενώ είναι δεδομένο ότι αποκλείεται να συνεργαστούν μεταξύ τους προς σχηματισμό κυβέρνησης.
Έτσι, ο Γκρούεφσκι, που έχει πλεονέκτημα δύο εδρών έναντι του Ζόραν Ζάεφ, και μπορεί να συνεργαστεί με το πρώτο αλβανικό κόμμα του Αλί Αχμέτι, συγκεντρώνοντας ακριβώς τον απαιτούμενο αριθμό βουλευτών (51 + 10), ενώ ο Ζάεφ (με 49 βουλευτές) χρειάζεται τουλάχιστον δύο αλβανικά κόμματα για σχηματισμό κυβέρνησης, και οπωσδήποτε το ένα να είναι του Αλί Αχμέτι.
Εκείνο που διεφάνη εξ αρχής, ήταν ότι τα τέσσερα αλβανικά κόμματα υποχρεώθηκαν από τον πρωθυπουργό της Αλβανίας Έντι Ράμα (και με υποκρυπτόμενη την πίεση του Αμερικανού πρεσβευτή, που δεν έκρυψε την αντίθεσή του με τον Γκρούεφσκι) ότι θα ακολουθούσαν κοινή γραμμή, προσυπογράφοντας μάλιστα μια πλατφόρμα αιτημάτων, που αν επέμεναν σ’ αυτήν, μάλλον κανένα σλαβικό κόμμα δεν θα την έκανε αποδεκτή, οπωσδήποτε όμως ποτέ ο Γκρούεφσκι.
Βεβαίως, στην πολιτική τίποτε δεν είναι δεδομένο, κανείς δεν γνωρίζει ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα του κάθε πολιτικού να προβαίνει σ’ αυτήν ή εκείνη την πράξη, ή παράλειψη. Τα εκφερόμενα δημοσίως επιχειρήματα δεν είναι πάντα τα αληθή. Γι’ αυτό και συμβαίνουν εκπλήξεις, όπως αυτή που έφερε τον Αλί Αχμέτι να αποστασιοποιείται από τα άλλα αλβανικά κόμματα, να σπάει την συμμαχία, και να φαίνεται ότι προσεγγίζει τον Γκρούεφσκι.
Αυτό διεφάνη, από την στιγμή που ο εκπρόσωπος του αλβανικού κόμματος DUI, του Αλί Αχμέτι, δήλωσε ότι το κόμμα του δέχεται πιέσεις για "την παραβίαση της αρχής", σύμφωνα με την οποία "ο νικητής της αλβανικής κοινότητας επιλέγει ως κυβερνητικό εταίρο τον νικητή της σλαβικής κοινότητας". Τέτοια "αρχή" δεν υπάρχει θεσμοθετημένη, αφού άλλωστε προσκρούει σε μια άλλη αρχή, που επιβάλλει να υπάρχουν κοινές θέσεις μεταξύ των κομμάτων, τουλάχιστον στα βασικά σημεία. Αυτή είναι η αρχή που δεν παραβιάζεται.
Φάνηκε λοιπόν πως ο Αλί Αχμέτι θέλει να συνεργαστεί με τον Γκρούεφσκι, με τα ΜΜΕ, κυρίως τα αλβανικά, να τον κατηγορούν για "προδοσία" αν σχηματίσει πάλι κυβέρνηση με το κόμμα του Γκρούεφσκι. Οι επικεφαλής των δύο κομμάτων φέρεται ότι έχουν κατ’ αρχάς συμφωνήσει στο ακανθώδες -για τους Αλβανούς- ζήτημα της διγλωσσίας στη χώρα. Δεν θα αλλάξουν το Σύνταγμα, ώστε η αλβανική να καταστεί ισότιμη με την σλαβική, αλλά θα υπάρξουν νομοθετικές αλλαγές που θα επιτρέπουν την χρήση και των δύο γλωσσών.
Και ενώ φαινόταν πως θα σχηματιστεί κυβέρνηση με οριακή πλειοψηφία (161 έδρες επί 120) ο αλβανικός παράγων επενέβη, και τρεις από τους 10 βουλευτές του Αλί Αχμέτι αρνούνται να τον υπακούσουν, στην υποστήριξη συγκυβέρνησης Γκρούεφσκι-Αχμέτι, ανατρέποντας την κατάσταση.
Τα δεδομένα τώρα για σχηματισμό κυβέρνησης είναι δύο: Ή θα πρέπει να αναπληρώσει ο Γκρούεφσκι το κενό των τριών βουλευτών από τα άλλα αλβανικά κόμματα, που διαθέτουν ομού 10 βουλευτές, ή αν δεν το επιτύχει, τότε την πλειοψηφία θα την αποκτήσει ο Ζόραν Ζάεφ με 62 βουλευτές, πείθοντας να συνεργαστούν μαζί του όλοι οι Αλβανοί που εξελέγησαν, εκτός από τους επτά που παρέμειναν στον Αχμέτι, αν δεν υπάρξουν και άλλες αποχωρήσεις.
Αν δεν συμβεί τίποτε από τα δύο ενδεχόμενα, τότε θα προσφύγουν αναγκαστικά πάλι στις κάλπες. Και η πολιτική κρίση θα συνεχιστεί, χωρίς να σημαίνει πως όποιος από τους δύο -Γκρούεφσκι ή Ζάεφ- σχηματίσει κυβέρνηση, θα γίνει αποδεκτός από τον άλλον, και δεν θα παρατηρούνται καθημερινώς διαδηλώσεις. (Η προθεσμία που δόθηκε στον Γκρούεφσκι λήγει στις 29 Ιανουαρίου. Στη συνέχεια η εντολή θα δοθεί στον Ζάεφ).
Ο Μακεδών
ΥΓ.: Οι έδρες των αλβανικών κομμάτων έχουν κατανεμηθεί, στην Δημοκρατική Ένωση για Ενσωμάτωση (DUI) του Αχμέτι 10, στην Κίνηση BESA του Μπιλάλ Κασίμι 5, στην Αλβανική Συμμαχία 3, και στο Δημοκρατικό Κόμμα των Αλβανών (DPA) του Μεντούχ Τάτσι 2.