Skip to main content

Αναγκαία τώρα παρά ποτέ κυβέρνηση «Εθνικής Σωτηρίας»

Ας υψώσουμε την φωνή μας, ώστε αντί να προτιμηθεί η προκήρυξη εκλογών να αποφασιστεί ο σχηματισμός κυβέρνησης «Εθνικής Σωτηρίας».

Είναι παραπλανητικός ο εφησυχασμός μεγάλης μερίδας του λαού, θεωρώντας ότι αποφεύχθηκε το Grexit. Στην πραγματικότητα πρόκειται περί αναστολής, που την ενισχύει η παρατήρηση πως η κυβέρνηση αρνείται να κυβερνήσει, και πως όπου το έχει πράξει, τα αποτελέσματα βρίσκονται σε αντίθετη κατεύθυνση από την αρμόζουσα.

Ο υπουργός Επικρατείας κ. Παππάς, δήλωσε ότι «Η χώρα δεν θα μπορεί να πορεύεται με κυβέρνηση μειοψηφίας για πολύ. Χρειάζονται καθαρές, συμπαγείς και σταθερές λύσεις». Συμφωνούμε. Το θέμα όμως είναι ότι οι λύσεις που θεωρεί ο κ. Παππάς ως «καθαρές», είναι -συμφώνως προς τα μέχρι τώρα διαρρέοντα- η προσφυγή στις κάλπες.

Η επιλογή αυτής της λύσης θα προσθέσει ένα ακόμη λάθος στα τόσα τραγικά λάθη με τα οποία χρεώνεται ο κ. Τσίπρας. Τον οποίο αντί να «πετροβολούν» οι Έλληνες, εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται, για λόγους που παρέθεσα σε προηγούμενο σημείωμά μου. Με αυτό δεδομένο, έχει χρέος να πάψει επί τέλους να σκέπτεται την επαγγελματική - πολιτική σταδιοδρομία του, και να τηρήσει τον όρκο που έδωσε, αναλαμβάνοντας την εξουσία: Ότι θα υπηρετήσει τον λαό.

Μετρημένες στα δάκτυλα είναι οι εξαιρέσεις των πολιτικών που πράγματι έχουν θέσει στόχο την υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Και κατά κανόνα, αυτής της κατηγορίας πολιτικοί, εγκαταλείπουν είτε αηδιασμένοι από το νοσηρό κλίμα εντός του οποίου υποχρεώνονται να συμβιώσουν με μετριότητες, αλλά και υπόπτους διαφθοράς, είτε εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν.

Αφού λοιπόν, οι εξ ανάγκης εκπρόσωποί μας, δεν θέλουν να θέσουν το προσοδοφόρο επάγγελμα του πολιτικού σε δεύτερη μοίρα, έχουμε χρέος να τους πιέσουμε. Επί τέλους, καιρός είναι να συνειδητοποιήσουμε κι εμείς ότι ο όρος «κυρίαρχος λαός» πρέπει να πάψει να αποτελεί ευτελιστικό όρο. Ας υψώσουμε την φωνή μας, ώστε αντί να προτιμηθεί η προκήρυξη εκλογών, που θα αποτελειώσει την παραπαίουσα οικονομία μας, να αποφασιστεί ο σχηματισμός κυβέρνησης «Εθνικής Σωτηρίας».

Υπό ποία μορφή θα γίνει, είναι δευτερεύον ζήτημα. Προέχει η απόφαση παραμερισμού των ωφελημάτων που προσπορίζει η πολιτική σε καθέναν «εθνοσωτήρα». Οι ίδιοι δεν το θέλουν. Καιρός είναι να το απαιτήσουμε.

Επί έξι μήνες ασχολούμαστε πότε με τα πειράματα σε βάρος του λαού, από τον κ. Βαρουφάκη, πότε με τα παρανοϊκά σχέδια του κ. Λαφαζάνη και της παρέας του, πότε με την εξωτερίκευση των απωθημένων πολλών υπουργών, που ζουν ακόμη σε εποχές των φοιτητικών γκρουπούσκουλων. Τι θα φέρουν οι εκλογές; Μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και εκτός των αποστατών, η οποία φλερτάρει με το σοβιετικό κράτος;

Είμαι από αυτούς που αναγνωρίζουν την συνυπευθυνότητα του πολίτη στα όσα συμβαίνουν. Αφενός με τις κακές επιλογές, αφετέρου με την ήσσονα προσπάθεια ενημέρωσης περί του ποιού πολιτικών, που αντί να βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής, κατέχουν αξιώματα ρυθμίζοντας το μέλλον μας.

Για να νιώσουμε την ευθύνη μας, να μου επιτραπεί να αναφερθώ πάλι στον Θουκυδίδη, ο οποίος με τα λόγια που βάζει στο στόμα του Κλέωνος, αφενός συνδέει το παρόν με το παρελθόν δείχνοντας ότι η συνέχεια του ελληνισμού δεν είναι μόνο βιολογική, αλλά -αλλοίμονο- είναι και στην απαράλλακτη νοοτροπία, αφετέρου πρόκειται για επίκαιρες μαστιγωτικές εκφράσεις, που απευθύνονται σε πολλούς από εμάς, και πρώτα σε μένα:

 «… Εσείς είστε η αιτία του κακού (σ.σ. απευθυνόμενος στους Αθηναίους πολίτες), γιατί θεσπίσατε κακούς για το αγώνισμα (σ.σ. εννοεί την πολιτική) κανόνες και συνηθίζετε να είστε θεατές των λόγων και ακροατές των πράξεων. Όταν εξετάζετε τα όσα πρέπει να γίνουν, νομίζετε πως μπορούν να γίνουν μόνο και μόνο επειδή σας τα ανέπτυξαν με ωραία λόγια, κι όταν εξετάζετε τα όσα έχουν συμβεί, τα κρίνετε περισσότερο με βάση τα όσα ακούτε από επιτήδειους ρήτορες, παρά με τα όσα είδατε να γίνονται μπροστά στα μάτια σας.

» Είστε οι πρώτοι και καλύτεροι στο να γοητεύεστε με καινούρια σχήματα λόγου. Θα έλεγε κανείς ότι είστε σε αναζήτηση ενός άλλου κόσμου από εκείνον στον οποίον ζούμε και ότι δεν μπορείτε να κρίνετε σύμφωνα με την πραγματικότητα.

» Σας παρασύρει η ευχαρίστηση που προκαλούν τα ωραία λόγια και μοιάζετε περισσότερο με ανθρώπους που παρακολουθούν μια συζήτηση σοφιστών, παρά με πολίτες που συσκέπτονται για τα ζητήματα της πολιτείας».

Σας θυμίζουν κάτι αυτά τα λόγια;

Ο Μακεδών