Skip to main content

Αναστασιάδης και ΑΚΕΛ υπέκυψαν στον τουρκικό εκβιασμό

Με απαίτηση Ακιντζί ψηφίστηκε από την κυπριακή Βουλή η κατάργηση του εορτασμού στα σχολεία της επετείου του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1951.

Στο σημείωμά μου για το Κυπριακό, της 4.4.2017, παρέθεσα μια εκτίμησή μου, η οποία αποδείχθηκε πέρα ως πέρα λανθασμένη. Ήταν αδύνατο να φανταστώ, ότι στο χάλι που μας οδήγησαν στο Κυπριακό, υπήρχε και άλλο σκαλί πιο κάτω. Και όμως, από την στιγμή που φτάσαμε και σ’ αυτό, φοβούμαι τώρα πως υπάρχουν κι άλλα μα κατεβούμε.

Πρόκειται για την απαίτηση των Τούρκων, να ακυρωθεί η απόφαση της κυπριακής Βουλής περί εορτασμού στα σχολεία της επετείου του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1951. Βέβαιος ότι η ελληνική υπερηφάνεια δεν θα αποδεχθεί τέτοιο αίτημα, είχα γράψει: «Αν συμβεί αυτό, η Βουλή ουσιαστικώς θα αποφασίσει την αυτοκατάργησή της, ενδίδοντας σε πιέσεις εξωθεσμικού -εχθρικού- κέντρου».

Και όμως συνέβη. Το ΔΗΣΥ, το κόμμα του Προέδρου Ν. Αναστασιάδη, έφερε νόμο στην κυπριακή Βουλή, καταργώντας τον προηγούμενο, ο οποίος υπερψηφίστηκε ομού με το ΑΚΕΛ, εν μέσω πρωτοφανών για την Κύπρο αντεγκλήσεων και προπηλακισμών των βουλευτών, μέχρι σημείου να κληθεί και ο Φρούραρχος της Βουλής. Οι δε ύβρεις ένθεν και ένθεν ήσαν συνεχείς, "προδότες" από μια πλευρά, "φασίστες" από την άλλη.

ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ έκαναν λοιπόν το "χατίρι" στους Τούρκους και με 30 ψήφους υπέρ και 20 ψήφους κατά (με δύο ψήφους και από το ΔΗΣΥ), αποφασίστηκε η κατάργηση του νόμου που επέβαλε σχολικό εορτασμό κατά την επέτειο του δημοψηφίσματος, κάθε 15 Ιανουαρίου. Ήταν απαίτηση του Ακιντζί, για να επαναρχίσουν οι συνομιλίες, την οποία αποδέχθηκε ο Αναστασιάδης, συνεπικουρούμενος από το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ.

Και ανακύπτει πάλι το ερώτημα, σε σχέση με την στάση του Ν. Αναστασιάδη. Γιατί ενδίδει με τόση ευκολία στις πιέσεις των τουρκοβρετανών; Τον εκβιάζουν; Κατέχεται από πολιτική τυφλότητα; Έχει προσωπικά κίνητρα; Εξαργυρώνει γραμμάτια για την προεδροποίησή του; Κάτι άλλο; Τι στην ευχή συμβαίνει με αυτόν τον άνθρωπο, που από την εποχή του Σχεδίου Ανάν το 2004 έχει ταχθεί -ως αδυσώπητος πολιτικός αντίπαλος του Τάσου Παπαδόπουλου- στην τουρκοποίηση της Κύπρου;

Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος, γιος του Τάσσου, διετύπωσε την εκτίμηση ότι οι συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού «Επαναρχίζουν με προϋπόθεση τον εξευτελισμό και την ταπείνωση του κυπριακού Ελληνισμού. Με την πράξη και ενέργεια των βουλευτών του ΔΗΣΥ αλλά και του ΑΚΕΛ την Παρασκευή στη Βουλή, δηλαδή να υποκύψουν στους εκβιασμούς και στις απειλές της Άγκυρας, στέλνουμε ένα παντελώς λανθασμένο μήνυμα προς την Τουρκία, ότι είμαστε επιρρεπείς σε εκβιασμούς, σε απειλές και σε πιέσεις.

» Εμείς πολύ φοβούμαστε ότι με αυτή τη ψηφοφορία και με την έγκριση του "νόμου Ακιντζί" προσκαλούμε για περαιτέρω επιθετικότητα, περαιτέρω επεκτατισμό και πάρα πολύ σύντομα θα δούμε τα αποτελέσματα αυτής της λανθασμένης ενέργειας» πρόσθεσε. «Μακάρι να βγούμε λανθασμένοι αλλά φοβούμαστε ότι ο επόμενος τομέας που θα αντιμετωπίσουμε απειλές και πιέσεις θα είναι ο τομέας της ενέργειας και του φυσικού αερίου», ανέφερε.

Σε ανάλογο κλίμα είναι και οι δηλώσεις των αρχηγών των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, καταδικάζοντας την δήλωση του κ. Τορναρίτη, του ΔΗΣΥ, που υποστήριξε «Να ψηφίσουμε την πρόταση νόμου για να μην έχει άλλοθι ο Ακιντζί», με τον κ. Κωστή Ευσταθίου της ΕΔΕΚ (του κόμματος του Βάσου Λυσσαρίδη) να απαντά «δεν μπορούμε να είμαστε όμηροι του τι θα καθορίσει ο κ. Ακιντζί και ο κάθε Ακιντζί».

Παρόμοια ήταν και η θέση του κ. Γιώργου Λιλλήκα, της "Συμμαχίας Πολιτών", ο οποίος ανέφερε πως με αυτή την τροπολογία «Ακυρώνουμε την ομόφωνη δήλωση του Εθνικού Συμβουλίου και δίνουμε ένα μήνυμα ότι είμαστε ευάλωτοι σε εκβιασμούς», όπως και του κ. Μιχάλη Γιωργάλλα, του "Κινήματος Αλληλεγγύη", που δήλωσε πως «Αν άκουγαν όσοι έδωσαν τη ζωή τους για να βρισκόμαστε εμείς εδώ, θα ζητούσαν από την ιστορία να τους επιστρέψει πίσω τις θυσίες τους». Τόνισε επίσης πως «δεν θα γίνουμε συνεργοί σε ένα τέτοιο έγκλημα».

Έχει ιδιαίτερη σημασία η τοποθέτηση του Προέδρου του "Κινήματος Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών", κ. Γιώργου Περδίκη, ο οποίος κατέθεσε προς ψήφιση πρόταση, με την οποία καλεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ζητήσει από τον Ακιντζί άμεση λήψη μέτρων που να εμπεδώνουν μέτρα συμφιλίωσης αμοιβαίου χαρακτήρα και ως παράδειγμα, αναφέρεται η άμεση αφαίρεση της τουρκικής σημαίας στον Πενταδάχτυλο. Δυστυχώς, η ελληνική πλευρά ποτέ δεν κατήγγειλε στα διεθνή φόρα ούτε τις εορταστικές εκδηλώσεις των Τ/κ για τον Αττίλα, ή για την ανακήρυξη ψευδοκράτους.

Η κυπριακή Βουλή, με 13 ψήφους υπέρ και 22 κατά, απέρριψε αυτό το σχέδιο ψηφίσματος, όπερ σημαίνει πως Ν. Αναστασιάδης και ΑΚΕΛ δεν ενοχλούνται από την τουρκική κυριαρχία επί της νήσου.

Περιττό να τονιστεί η ικανοποίηση των Τούρκων, με τον Ακιντζί να δηλώνει, μεταξύ άλλων, ότι «Καθώς χτίζουμε το μέλλον, υπάρχει ανάγκη για ανάπτυξη κουλτούρας ειρήνης, ανεκτικότητας και συνεργασίας». Υποτίθεται, ότι αυτά τα στοιχεία τα διαθέτει η τουρκική πλευρά.

Για κατακλείδα, σημειώνω μόνον, ότι αυτοί που προτίμησαν να υποκύψουν στον τουρκικό εκβιασμό, Κύπριοι και Ελλαδίτες, είναι οι ίδιοι που καθυβρίζουν τον Ν. Κοτζιά, και τους οποίους αποκάλεσε "ραγιάδες".