Skip to main content

«Αναβαθμίστηκε» ο Τραμπ με τον βομβαρδισμό κατά της Συρίας

Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι η επίθεση κατά της Συρίας εξαπολύθηκε ενώ έφτανε ο Κινέζος πρόεδρος στο θέρετρο του Τραμπ για μια κρίσιμη συζήτηση.

Δεν είναι μόνον η οικονομία που υποσκέλισε την πολιτική κατά την τελευταία 40ετία, είναι και η επικοινωνία που έπραξε το ίδιο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα, κατά το τελευταίο διάστημα, ο υβριδικός πόλεμος, ο οποίος χρησιμοποιεί στο έπακρον και τα κοινωνικά δίκτυα, παρέχοντας πληροφορίες μη ελέγξιμες, οι οποίες όμως αποκτούν «εγκυρότητα» λόγω της επανάληψης.

Μπορεί επομένως να υποστηριχτεί ότι το επικοινωνιακό όφελος για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, με την απόφασή του να βομβαρδίσει εγκαταστάσεις του συριακού στρατού, με το πρόσχημα χρήσης υπ’ αυτού χημικών αερίων, είναι μεγάλο και μένει να διακριβωθεί αν θα εισπραχτεί και σε ουσία. Στο επικοινωνιακό παιχνίδι, η αλήθεια δεν κατέχει πρωτεύουσα θέση, ως εκ τούτου οι διαμαρτυρίες της Ρωσίας και το αίτημά της να διεξαχθεί ενδελεχής έλεγχος προς ανεύρεση του δράστη ρίψης χημικών, είναι άνευ αποτελέσματος, καίτοι προβάλλει τρία ισχυρά επιχειρήματα.

Πρώτον, ότι η πηγή ("Λευκά Κράνη" του Σόρος) η οποία κατήγγειλε ως υπαίτιο τον Άσαντ είναι παντελώς αναξιόπιστη, έχουσα συλληφθεί πολλές φορές ψευδόμενη. Δεύτερον, πρέπει να είναι πνευματικά ανισόρροπος ο Άσαντ, αλλά και οι επιτελείς του, την ώρα που έχει κερδίσει την ανοχή των εμπλεκομένων στη σύρραξη, και ο συριακός στρατός απελευθερώνει το ένα μετά το άλλο τα καταληφθέντα υπό των μισθοφόρων τζιχαντιστών εδάφη, να δράσει εις βάρος του ουσιαστικά.

Τρίτον, υπάρχει έναν δεδομένο κατά την Μόσχα, το οποίο μάλλον κανείς δυτικός δεν θα θελήσει να ελέγξει. Ότι στην Συρία, υπάρχουν δύο μονάδες παραγωγής και φύλαξης χημικών όπλων, σε εδάφη που είναι όμως υπό τον έλεγχο της συριακής αντιπολίτευσης, ενώ όλες οι παρόμοιες μονάδες που βρίσκονται στην ελεύθερη Συρία έχουν καταστραφεί.

Ο αρχηγός της επιχειρησιακής διοίκησης του Γενικού Επιτελείου των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, συνταγματάρχης Σεργκέι Ρουτσκόι, δήλωσε: «Από τις 12 μονάδες, που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή και την φύλαξη χημικών όπλων στην Συρία, έχει επιβεβαιωθεί από τους εμπειρογνώμονες του ΟΑΧΟ (Οργανισμός για την Απαγόρευση Χημικών Όπλων) ότι οι 10 έχουν καταστραφεί. Στις εναπομείνασες δύο μονάδες οι συριακές αρχές δεν έχουν πρόσβαση, επειδή βρίσκονται σε εδάφη που ελέγχονται από την λεγόμενη αντιπολίτευση. Για τον λόγο αυτό ο ΟΑΧΟ δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ότι στις μονάδες της αντιπολίτευσης έχουν καταστραφεί τα χημικά όπλα».

Πάντως, μην περιμένει κάποιος να εκτραχυνθεί η κατάσταση μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας, επειδή προφανώς έχει προηγηθεί συνεννόηση μεταξύ τους. Θα ήταν επίσης αφελές να γίνει πιστευτό ότι η ενέργεια του Τραμπ οφειλόταν σε παρόρμηση της στιγμής, επειδή συγκινήθηκε η κόρη του. Αλίμονο στην υφήλιο, αν η υπερδύναμη ενεργεί με βάση το μεταβαλλόμενο συναίσθημα. Ο Τραμπ άλλωστε, δεν εξελέγη λόγω της δικής του προσωπικότητας μόνον, ούτε λόγω της απέχθειας του αμερικανικού λαού προς την οικογένεια Κλίντον.

Δεν αρκούν αυτά. Πολύ ισχυρός πρέπει να είναι ο μηχανισμός που τον προώθησε, για να μπορέσει να ανατρέψει μια κατάσταση -της παγκοσμιοποίησης- που φαινόταν εδραιωμένη, και να επαναρχίσουν οι συζητήσεις για επαναφορά του έθνους-κράτους, το οποίο τόσο δυσφημίστηκε (ακόμη και από αυτούς που εξακολουθούν να αναφωνούν "Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες", το σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου, που ίσως και να μη αντιλαμβάνονται τι σημαίνει). Αν ο Τραμπ παρασύρεται από την κόρη του, το ισχυρό λόμπι που βρίσκεται πίσω του, δεν είναι το ίδιο ευσυγκίνητο.

Όπως έχουν τα πράγματα, ο Τραμπ διαφοροποιήθηκε ήδη από τον προκάτοχό του Ομπάμα που απέφευγε την επίδειξη της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος, συσπειρώνοντας και τους συμμάχους εκείνους, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν ταχθεί υπέρ της εξαπόλυσης των πληγμάτων.

Έστειλε ταυτοχρόνως μηνύματα προς την Ρωσία και την Κίνα, ότι οι ΗΠΑ θα ενδιαφερθούν κυρίως για την επίλυση των εσωτερικών προβλημάτων, αλλά δεν παραμείνουν αδιάφορες για τα συμβαίνοντα στην υφήλιο (ήδη εστάλη αεροπλανοφόρο έξω από τις ακτές της Βόρειας Κορέας). Ίσως, δεν είναι τυχαίο ότι η επίθεση κατά της Συρίας εξαπολύθηκε ενώ έφτανε ο Κινέζος πρόεδρος στο θέρετρο του Τραμπ στη Φλόριντα για μια κρίσιμη συζήτηση.

Το κυριότερο φυσικά που κέρδισε ο Τραμπ, είναι να επιτύχει την σιωπή των συντρόφων του ρεπουμπλικανών, οι οποίοι έχουν προσωπικούς λόγους να μη επιθυμούν αλλαγή της πολιτικής Ομπάμα.