Skip to main content

Ανδρουλάκης: Να ανατρέψουμε τον δικομματισμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ

Ο ευρωβουλευτής και υποψήφιος για την ηγεσία του νέου κεντροαριστερού φορέα Νίκος Ανδρουλάκης μιλά στη Voria.gr ενόψει των επικείμενων εκλογών.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης μιλά στη Voria.gr για τον νέο προοδευτικό φορέα, ένα φορέα της κεντροαριστεράς, όπως τον προσδιορίζει και για την επόμενη μέρα του χώρου. Λέει ότι ήρθε η ώρα να ανατραπεί ο «μικρός δικομματισμός» ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.

Τονίζει ότι πολλοί ευρωβουλευτές πλέον ηγούνται κομμάτων στη χώρα τους, μιλά για τον κίνδυνο της ακροδεξιάς και αναλύει την πρότασή του για τη δεύτερη ευκαιρία στις ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες, σε ό,τι αφορά στο ιδιωτικό χρέος.

Για ποιους λόγους να σας ψηφίσουν όσοι θα προσέλθουν στις κάλπες;

Μετά από χρόνια εσωστρέφειας, ο προοδευτικός χώρος έχει ανάγκη από ένα δημιουργικό σοκ, από αλλαγή γενιάς που θα φέρει μπροστά νέους ανθρώπους, απαλλαγμένους από βαρίδια. Η επιλογή μου να θέσω υποψηφιότητα για την ηγεσία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς υπαγορεύεται από την επιθυμία μου να διερευνώ τα όρια της παράταξης μέσω μιας σύγχρονης σοσιαλδημοκρατικής πρότασης. Ευελπιστώ να συνεισφέρω στη συγκρότηση μιας παράταξης που θα συνιστά βαθιά τομή στη συνέχεια του προοδευτικού χώρου. Οι πολίτες που θα συμμετέχουν στην εκλογή ηγεσίας θα μας αξιολογήσουν όλους, επιλέγοντας εκείνον που εκφράζει νέες ιδέες, που προσδίδει δυναμική στην παράταξη, και που δημιουργεί νέες προοπτικές. Έχει έρθει η ώρα να προχωρήσουμε μπροστά.

Εφόσον εκλεγείτε θα παραιτηθείτε από Ευρωβουλευτής;

Οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν αλλάζουν στη Βουλή αλλά στη κοινωνία. Σας θυμίζω ότι ο κ. Τσίπρας ήταν δημοτικός σύμβουλος όταν εξελέγη αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος. Στην Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουμε πολλούς ευρωβουλευτές που ηγούνται κομμάτων στη χώρα τους. Άλλωστε εκεί αποφασίζονται στρατηγικής σημασίας ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πολλά κόμματα αντλούν το στελεχιακό τους δυναμικό από εκεί. Μάλιστα, ο σημερινός Πρωθυπουργός της Κροατίας, κ. Πλένκοβιτς ήταν, μέχρι την εκλογική νίκη του κόμματος του το 2016, ευρωβουλευτής. Σε κάθε περίπτωση, η θέση του ευρωβουλευτή είναι κοινοβουλευτική, δεν πρόκειται για δημόσιο αξίωμα με καθήκοντα ουδετερότητας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχω τη δυνατότητα να υπερασπιστώ τα συμφέροντα της πατρίδας μας όπως έκανα, μαζί με άλλους ευρωβουλευτές, όταν κατέθεσα τροπολογίες στη συμφωνία του Δουβλίνου που απαλλάσσουν τις χώρες πρώτης υποδοχής όπως είναι η Ελλάδα από το αποκλειστικό βάρος αντιμετώπισης των συνεπειών του προσφυγικού. Έχω, επίσης, τη δυνατότητα να πείσω τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές ότι συνεργάτης τους στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι ο αναξιόπιστος κ. Τσίπρας αλλά ένα σοβαρό, υπεύθυνο και σύγχρονο κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Προσθέτει λοιπόν, και δεν αφαιρει, η παρουσία μου στο Ευρωκοινοβούλιο.

Σας ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς σε πολλές χώρες της Ευρώπης;

Με ανησυχεί και πάρα πολύ μάλιστα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πως φτάσαμε ως εδώ. Είναι αλήθεια ότι το σημερινό μοντέλο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει φτάσει εδώ και καιρό στα όρια του. Στις σημερινές προκλήσεις δεν υπάρχουν ικανοποιητικές απαντήσεις και το αποτέλεσμα το βλέπουμε γύρω μας. Η Ευρώπη έχει όμως ιστορικά τη δυνατότητα να μεταλλάσσεται και να βρίσκει λύσεις μέσω της θεσμικής εξέλιξης. Δεν μπορεί να γίνει και διαφορετικά μια και στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον καμία χώρα δεν μπορεί να ευημερήσει μόνη της, ούτε καν η Γερμανία. Υπάρχουν τρεις βασικές επιλογές για το πώς θα προχωρήσουμε μπροστά. Η πρώτη, εκφράζει τους εχθρούς της Ευρώπης που αναφέρατε και προωθεί την διάλυση της Ένωσης. Η δεύτερη, εκφράζει τις συντηρητικές δυνάμεις και υποστηρίζει την Ευρώπη των πολλαπλών ταχυτήτων όπου ένας σκληρός πυρήνας οικονομικά ισχυρών κρατών θα προχωρήσει σε περεταίρω ενοποίηση, αφήνοντας πίσω τους υπόλοιπους. Η τρίτη επιλογή, υποστηριζόμενη από την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είναι να προχωρήσουμε όλοι μαζί μπροστά και ταυτόχρονα σε μια πολιτική ένωση. Το συμφέρον της Ελλάδας είναι ξεκάθαρο. Μόνο αν προχωρήσουμε όλοι μαζί θα έχουμε πιθανότητες επιτυχίας για τη δημιουργία μίας Ευρώπης με κοινωνική δικαιοσύνη, συνεργασία και αλληλεγγύη.

Πότε προβλέπετε εθνικές εκλογές και ποιο ποσοστό θα κρίνατε ως ικανοποιητικό;

Η παρούσα κυβέρνηση αποδεικνύεται κάθε μέρα όλο και πιο επιζήμια για τη χώρα μας. Το πότε θα γίνουν θα εξαρτηθεί από τον εάν ο πρωθυπουργός αντιμετωπίσει ακραίες κοινωνικές αντιδράσεις και επιλέξει να πετάξει λευκή πετσέτα ή επιλέξει να μεταφέρει την ευθύνη των επιλογών του στους πολίτες όπως έκανε και το 2015. Στόχος δικός μας πρέπει να είναι αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η εκλογή Προέδρου για το νέο φορέα να ξεκινήσει η διαμόρφωση ενός προοδευτικού προγράμματος, με σαφείς λύσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ό Ελληνικός λαός για να ανατρέψουμε τον μικρό δικομματισμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Μιλάτε για μια δεύτερη ευκαιρία στις ευπαθείς ομάδες και συνολικότερα στους πολίτες. Ποιο είναι το περιεχόμενο της;

Για ένα εκατομμύριο συμπολίτες μας ο βράχνας του προσωπικού χρέους αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο στο να καθορίσουν τη ζωή τους ξανά. Δεν αναφέρομαι στους στρατηγικούς κακοπληρωτές αλλά για όσους ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις που είχαν αναλάβει, εξοφλούσαν κανονικά τα δάνεια τους μέχρι την εκδήλωση της κρίσης, και τώρα βλέπουν τα fund να αγοράζουν την περιουσία τους για ένα κλάσμα της αξίας τους. Γιατί να μην έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν προσφορά για το δάνειο τους πριν να το πάρει ένα fund; Βέβαια, αυτό πρέπει να γίνεται με κριτήρια: τις δόσεις που έχει ήδη εξοφλήσει, τις εγγυήσεις του δανείου, εάν αντικειμενικά δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις πληρωμές και μόνο για αυτούς που δεν έχουν τα χρέη στις επιχειρήσεις και τα κέρδη στο εξωτερικό. Η σχέση δανειολήπτη, κράτους και τράπεζας πρέπει να είναι απολύτως διάφανης για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεων στο μέλλον. Άλλωστε τα fund δεν έχουν λογική ανάπτυξης αλλά κερδοσκοπίας για αυτό και εμείς πρέπει να καθορίσουμε τα κριτήρια. Μια τέτοια λύση θα ήταν κοινωνικά δίκαιη, δεν θα επιβάρυνε περαιτέρω το τραπεζικό σύστημα και θα συνιστούσε μια πραγματικά δεύτερη ευκαιρία αξιοπρεπείας.