Skip to main content

Αργά «ανακάλυψαν» την πολιτική διαφθορά στα Βαλκάνια

Είναι περίεργο να αντελήφθησαν μόλις τώρα οι ξένες κυβερνήσεις ότι είναι διεφθαρμένοι οι πολιτικοί, τους οποίους οι ίδιοι ανέδειξαν.

Τι συμβαίνει τελευταία, και οι διπλωμάτες με τον διεθνή τύπο «ανακάλυψαν» τη διαφθορά που αναδύεται στη βαλκανική πολιτική; Να καταλήφθηκαν αιφνιδίως, από κρίση ηθικολογίας; Ή μήπως έχουν δίκαιο όσοι υποστηρίζουν, πως οι συνεχείς αποκαλύψεις για διεφθαρμένους πολιτικούς, κρύβουν στο βάθος πολιτικές σκοπιμότητες;

Επειδή είναι περίεργο να αντελήφθησαν μόλις τώρα οι ξένες κυβερνήσεις ότι είναι διεφθαρμένοι οι πολιτικοί, τους οποίους οι ίδιοι ανέδειξαν. Και όμως, τα μηνύματα υπήρξαν από καιρό. Πριν από έξη χρόνια υπήρξε η πρώτη παρέμβαση της Δικαιοσύνης, στην Κροατία, που διέταξε τη σύλληψη του πρώην πρωθυπουργού της, Ιβο Σάναντερ, και μάλιστα το γεγονός είχε συνδεθεί με την επίλυση της θαλάσσιας συνοριακής διαφοράς με την Σλοβενία.

Ο γενικός εισαγγελέας της Κροατίας, είχε υποβάλει αίτημα στη Βουλή για άρση της βουλευτικής ασυλίας του κ. Σάναντερ (λόγω «υποψιών για διαφθορά»), το οποίο έγινε δεκτό άμεσα, με ομόφωνη απόφαση του κοινοβουλίου. Λίγες ώρες αργότερα ο Σάναντερ διέσχισε τα σύνορα, και την επομένη συνελήφθη στην Αυστρία.

Η Κροατία ζήτησε την έκδοσή του, αλλά η αυστριακή δικαιοσύνη, διεξήγε κι αυτή έρευνα, καθώς υπήρξαν ενδείξεις ότι ο πρώην πρωθυπουργός εμπλεκόταν σε ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος μέσω και αυστριακών τραπεζών. Να σημειωθεί δε, ότι η Κροατία θεωρείται η λιγότερο διεφθαρμένη χώρα των Βαλκανίων.

Εκείνο που εντυπωσιάζει, είναι ότι οι συλλήψεις, για διαφθορά, Βαλκάνιων πολιτικών γίνονται μάλλον επιλεκτικά, αφού διενεργούνται μόνον κατά πρώην πολιτικών ή αντιπολιτευομένων και όχι όσων κατέχουν την εξουσία, παρ’ όλο που εναντίον και αυτών στρέφονται κατηγορίες.

Το ενδιαφέρον στράφηκε τώρα στα Σκόπια. Οι αλληλοκατηγορίες για διαφθορά είναι πολλές. Την αρχή έκανε πριν από χρόνια ο Ν. Γκρούεφσκι, μέσω των εφημερίδων που ελέγχει. Κατηγόρησε, κατ’ αρχάς, -όπως έγραψα σε παλαιότερο σημείωμα- την τότε πρόεδρο του σοσιαλιστικού κόμματος και αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ραντμίλα Σεκερίνσκα (σήμερο αντιπρόεδρο του κόμματος) ότι δωροδοκείται από την Ελλάδα: «Φοράει παπούτσια των 5.000 ευρώ από κροκόδειλο ή φίδι», ήταν το επιχείρημα (ο μηνιαίος μισθός του Μπράνκο Τσρβένκοβσκι, τότε προέδρου της Δημοκρατίας, ήταν 1.100 ευρώ).

Οι ίδιες κατηγορίες -περί χρηματισμού από την Ελλάδα- εκτοξεύθηκαν και προς αντιπολιτευόμενες εφημερίδες όπως η «Ούτρινσκι Βέσνικ» και η «Ντνέβνικ», προς πρακτορεία όπως το ανεξάρτητο «Makfax» και προς δημοσιογράφους, όπως ο Μπράνκο Γκέροσκι (αρχισυντάκτης της «Σπιτς»), αλλά και προς πανεπιστημιακούς όπως ο Λιούμπομιρ Φρίτσκοφσκι. Φυσικά, αναθερμάνθηκαν και οι ίδιες κατηγορίες κατά του πρώην προέδρου της χώρας, Κίρο Γκλιγκόροφ.

Ο Τσρβένκοβσκι (μετέπειτα για λίγο αρχηγός του σοσιαλιστικού κόμματος), με τη σειρά του, αποκάλεσε τον Γκρούεφσκι «αρχηγό συμμορίας». Ταυτόσημες ήταν οι κατηγορίες που περιέχονται σε μαύρη βίβλο που δημοσιοποίησε το κόμμα του Λούμπε Μποσκόφσκι, για την καταπολέμηση της διαφθοράς στα Σκόπια, όπου υποστηρίχθηκε η ύπαρξη αποδεικτικών στοιχείων για την εταιρία «Εφίσενσι» της Τσεχίας, της οποίας ιδιοκτήτης ήταν ο διευθυντής της μυστικής αστυνομίας των Σκοπίων, Σάσα Μιγιάλκοφ, φίλος και στενός συνεργάτης του Ν. Γκρούεφσκι.

Ο Μποσκόφσκι, απαλλάχθηκε των κατηγοριών για εγκλήματα πολέμου, έτυχε υποδοχής ήρωα από τον Γκρούεφσκι κατά την επιστροφή του από το δικαστήριο της Χάγης, και προαλειφόταν για πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως έμπιστος του Γκρούεφσκι. Δεν έγινε όμως, και έγινε αντίπαλός του. Προφανώς «τα χάλασαν στη μοιρασιά», όπως λέγεται.

Είχε υποστηρίξει, λοιπόν, ότι υπάρχουν ιδιοκτησίες στην Πράγα, στο όνομα της μητέρας του Γκρουέφσκι. Ζήτησε δε να γίνει εισαγγελική έρευνα στην Τσεχία, για να αποκαλυφθεί η περιουσία του Γκρούεφσκι, που έχει εκεί. Τόσο ο Λιούμπε Μποσκόφσκι, όσο και ο Τσρβένκοβσκι προειδοποίησαν για άσκηση ποινικών διώξεων. Εν τέλει, κυβέρνηση του Γκρούεφσκι, αν και κατηγορήθηκε από πολλές πλευρές για διαφθορά και κατάχρηση, απέφευγε τη δικαστική οδό προς διαλεύκανση των υποθέσεων.

Ως κατακλείδα, να σημειώσω και ότι η σύλληψη του αδελφού του πρωθυπουργού του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς, για αξιόποινες πράξεις, τον ανάγκασαν να παραιτηθεί.

Το ερώτημα είναι: Διατηρώ εγώ στο αρχείο μου αυτά τα στοιχεία και δεν ήσαν γνωστά στις ξένες υπηρεσίες; Τι συμβαίνει, και τώρα ανακάλυψαν τη διαφθορά;