Μπορεί παγκοσμίως να σημειώνεται μια άνευ προηγουμένου αναταραχή, εξαιτίας της κάθετης πτώσης της τιμής του αργού πετρελαίου, ωστόσο για την χώρα μας τα νέα ακούγονται κάτι παραπάνω από ευχάριστα. Ο λόγος προφανής: Οταν έχεις να κάνεις με μια οικονομία η οποία ενεργειακά εξαρτάται σε ποσοστό 90% από το μαύρο χρυσό, τότε η χαμηλή τιμή κτήσης του είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να ακούσεις από αυτό το μέτωπο. Απλά πράγματα.
Αυτή τη στιγμή, το βαρέλι διαπραγματεύεται στα όρια των 30 δολαρίων. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, πριν από τέσσερα χρόνια φλέρταρε με τα 120 δολάρια. Ακόμα καλύτερα; Σύμφωνα με τρεις μεγάλες ξένες τράπεζες, η προοπτική συνεχίζει να είναι πτωτική, προς την περιοχή των 25 δολαρίων το βαρέλι. Εκεί, λένε οι αναλύσεις, θα σταθεροποιηθεί – άγνωστο για πόσο διάστημα – και κάποια στιγμή στο μέλλον θα κάνει μια ανοδική καμπή, η οποία, όμως, θα έχει «ταβάνι». Ποιο θα είναι αυτό; Πιθανότατα, τα 50 δολάρια. Οπερ σημαίνει ότι οι παλιές πτήσεις στα επίπεδα των 100 και παραπάνω δολαρίων, ανήκουν οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν, άπαξ δια παντός.
Για τον κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο, όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να ηχούν στα αυτιά του ως μελωδία. Ολοι οι προκάτοχοι του συνέτασσαν προϋπολογισμούς με μέση τιμή κτήσης του αργού πετρελαίου στα 80 με 90 δολάρια το βαρέλι – ακόμα και εν μέσω κρίσης - κι αυτός θα πρέπει να το κάνει στα 30 με 35 δολάρια. Αν αυτό δεν είναι ένα πολύ μεγάλο όπλο στη φαρέτρα του, τότε τι μπορεί να είναι; Το μεγάλο ερώτημα ωστόσο είναι αν θα το αξιοποιήσει κιόλας.
Και κάτι τελευταίο. Τόσο αυτός όσο και οι επόμενοι μετά από αυτόν, θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι παράλληλα με το σήμερα, θα πρέπει να προετοιμάζονται και για το αύριο. Που σημαίνει ότι μπορεί το πετρέλαιο να έχει πάει εκεί που έχει πάει, αλλά ένας από τους λόγους είναι πως όλοι σπεύδουν να εξαντλήσουν τα αποθέματα του, ακόμα και οι παραγωγοί του, βλέποντας το μέλλον (σχιστόλιθος) να έρχεται.
Αν η χώρα μας δεν αρχίσει κι αυτή από τώρα να προετοιμάζεται, θα χάσει για μια ακόμα φορά το τρένο. Και κανείς δεν γνωρίζει πόσα ακόμα απομένει να περάσουν...