Skip to main content

Χάσαμε τον μεγαλύτερο σύμμαχο για την κρίσιμη διαπραγμάτευση

Πλέον, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, δεν θα μπορεί, όποτε τα βρίσκει σκούρα στις Βρυξέλλες, να σηκώνει το τηλέφωνο και να καλεί για βοήθεια.

Ένα από τα μεγαλύτερα «όπλα» που είχε η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο της δραματικής διαπραγμάτευσης που οδήγησε στο παρά 1’ την χώρα στο τρίτο μνημόνιο και τη διέσωσε από το Grexit ήταν η Ουάσιγκτον. Οσοι γνωρίζουν, μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι ήταν περισσότερες από πέντε οι φορές που εκείνη την κρίσιμη περίοδο (από το Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 2015), ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου, είχε παρέμβει, άλλοτε τηλεφωνικά και άλλοτε διά ζώσης, στην Γερμανία, για να διασώσει την Ελλάδα.

Και ήταν σε μια από αυτές τις παρεμβάσεις που είχε επέλθει η οριστική ρήξη με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τον ...επιτίμησε, λέγοντας στον Λιου ότι «από τη στιγμή που οι ΗΠΑ δεν βάζουν λεφτά για τη διάσωση της Ελλάδας, δεν μπορεί να μιλά». Για την ιστορία και όχι μόνο, να σημειωθεί ότι από τότε – ενδεχομένως συμπτωματικά – ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την Deutsche Bank και την VW, οι οποίες, με αποφάσεις της αμερικανικής δικαιοσύνης, κυριολεκτικά, έχουν «γονατίσει» και απειλείται η ύπαρξη τους...

Αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία. Εκείνο που μετράει τώρα περισσότερο για την ελληνική πλευρά, είναι πως αυτή η αμερικανική βοήθεια, στο εξής, απλά, δεν θα υπάρχει. Και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη επίπτωση για την χώρα μας. Αρνητική, εννοείται. Γιατί, απλά, ο εκάστοτε Ελληνας υπουργός Οικονομικών, δεν θα μπορεί – όποτε τα βρίσκει σκούρα στις Βρυξέλλες – να σηκώνει το τηλέφωνο και να παρακαλεί από τον κ. Λιου ή τον εκάστοτε Λιου, να παρέμβει για να βοηθήσει.

Πλέον, με την εκλογή Τραμπ, στην καλύτερη περίπτωση, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής θα βρίσκεται ένας αδιάφορος, για τα ελληνικά θέματα, Αμερικανός υπουργός και στη χειρότερη ένας εχθρικά διακείμενος στη χώρα μας. Συνεπώς, η ελληνική κυβέρνηση έχει, στα σίγουρα, να υπολογίζει σε έναν λιγότερο σύμμαχο. Και μάλιστα, αυτού του διαμετρήματος και εκτοπίσματος. Κι επειδή δεν έχουν απομείνει και πολλοί, η απώλεια – πιστέψτε μας – θα είναι πολύ μεγάλη και θα φανεί άμεσα. Δυστυχώς...