Τις ημέρες των γιορτών, τα φαινόμενα διοχέτευσης στην αγορά λαθραίων προϊόντων αλλά και ειδών ελαττωματικών ή και επικινδύνων ακόμη και για τη ζωή των καταναλωτών, πληθαίνουν, αλλά οι καταναλωτικές οργανώσεις πολύ λίγα μπορούν να κάνουν, επειδή ο Έλληνας καταναλωτής επιλέγει να παραμένει «μοναχικός λύκος», έχει μία στενά ατομική καταναλωτική συνείδηση και αποφεύγει τη συμμετοχή σε οργανώσεις καταναλωτών.
«Οι καταναλωτικές οργανώσεις θα μπορούσαν να παράγουν έργο υποστήριξης των συμφερόντων των καταναλωτών και, σαν επακόλουθο και του υγιούς εμπορίου, αν οι Έλληνες είχαν οξύτερη καταναλωτική συνείδηση και αντιλαμβάνονταν ότι η ισχύς επιτυγχάνεται μέσα από τη συνένωση δυνάμεων», δήλωσε στη Voria.gr o κ. Νίκος Τσεμπερλίδης, πρόεδρος από το 2002 του Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών ( ΚΕΠΚΑ).
To KΕΠΚΑ, που εκπροσωπεί τους καταναλωτές σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, μετά από 35 χρόνια λειτουργίας (ιδρύθηκε το 1982) έχει μόλις 800 μέλη παρά το γεγονός ότι το κόστος της ετήσιας συνδρομής είναι 25 ευρώ, όταν οργανώσεις καταναλωτών σε χώρες με αντίστοιχο πληθυσμό, όπως επί παραδείγματι η βελγική TEST Achats έχει 350.000 μέλη και 390 άτομα προσωπικό, άρα και την δυνατότητα να παρέχει πολλές υπηρεσίες στους Βέλγους καταναλωτές, όπως τόνισε ο κ. Τσεμπερλίδης.
To KEΠΚΑ, που μετά βίας καλύπτει τα λειτουργικά του κόστη απασχολώντας δύο άτομα προσωπικό, προσπαθεί να παράγει έργο αλλά αναγκαστικά στο πλαίσιο των περιορισμένων δυνατοτήτων του.
Όπως όμως προκύπτει από τα στοιχεία της Ε.Ε., μία άλλη κακοδαιμονία του καταναλωτικού κινήματος στην Ελλάδα, είναι και η πολυδιάσπασή του, καθώς ο σχετικός κατάλογος των πρωτοβάθμιων εθνικών ενώσεων συμπεριλαμβάνει 42 οργανώσεις και, δύο δευτεροβάθμιες (ΙΝΚΑ και Παρέμβαση). Στο Βέλγιο οι εθνικές οργανώσεις καταναλωτών είναι 10 τον αριθμό.
Εκείνο που επισημαίνει ο πρόεδρος του ΚΕΠΚΑ είναι ότι τα ελαττωματικά και επικίνδυνα προϊόντα, σύμφωνα με τα όσα κατά καιρούς ανακοινώνει το ευρωπαϊκό RAPEX (σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για μη ασφαλή προϊόντα) προέρχονται τα περισσότερα από ασιατικές χώρες και κυρίως από την Κίνα, ενώ πολλά είναι και είδη παιδικά.
«Για να υπάρξει αποτελεσματική προστασία δεν αρκεί η χορήγηση του σήματος CE μετά την υποβολή του σχετικού φακέλου. Θα πρέπει οι ευρωπαϊκές αρχές να κάνουν δειγματοληπτικούς ελέγχους στα εμπορεύματα».
Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των λαθραίων προϊόντων που διακινούνται στην αγορά, προϊόντων που συχνά μπορεί να είναι και προβληματικά, ο κ. Τσεμπερλίδης υπογράμμισε ότι το φαινόμενο μπορεί να παταχθεί από τις αρμόδιες αρχές εάν ακολουθηθεί η αλυσίδα που διανύουν τα λαθραία, δηλαδή από τα σημεία εισόδου στη χώρα ως το μικρό λιανοπωλητή και αντιστρόφως.