Σε αποκάλυψη πως πάσχει από καρκίνο μυελού των οστών προχώρησε ο Ρενέ Χένρικσεν.
Ο πρώην αμυντικός του Παναθηναϊκού αποκάλυψε στην Δανία ότι πάσχει από καρκίνο μυελού των οστών με τον ίδιο ωστόσο να δηλώνει αισιόδοξος για την πορεία της υγείας του.
Ο 48χρονος πρώην διεθνής Δανός σέντερ μπακ, που αγωνίστηκε έξι χρόνια (1999-2005) με μεγάλη επιτυχία στους «πράσινους», μίλησε στην ιστοσελίδα «ekstrabladet.dk» για την ασθένειά του τονίζοντας ότι στις αρχές του έτους κουραζόταν πολύ όταν ανέβαινε σκάλες, κάτι που τον πονήρεψε για την κατάσταση της υγείας του, με δεδομένό ότι διατηρούνταν σε πολύ καλή φυσική κατάσταση.
«Ξαφνικά λαχάνιαζα όταν ανέβαινα σκάλες και αυτό παρ'ολο που ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση», είπε ο Χένρικσεν, που διαγνώστηκε με την ασθένεια πριν από περίπου δύο μήνες και έχει ξεκινήσει χημειοθεραπείες.
«Το πρόβλημα είναι ότι ο οργανισμός μου παράγει πάρα πολλά λευκά αιμοσφαίρια και έτσι έχω μία ακατάλληλη αναλογία ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων. Πριν από ενάμιση μήνα έκανα την πρώτη χημειοθεραπεία και θα κάνω και άλλες. Τον Αύγουστο θα κάνω μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων στο τέλος της θεραπείας και ελπίζουμε ότι τότε η ασθένεια θα καταλαγιάσει», τόνισε ο Χένρικσεν, η περίπτωση του οποίου είναι αρκετά σπάνια, καθώς η συγκεκριμένη ασθένεια δύσκολα εμφανίζεται σε άτομα κάτω των 50 ετών, ενώ στην Δανία περίπου 200 άτομα ετησίως προσβάλλονται από καρκίνο μυελού των οστών. Όπως εξήγησε, η κατάστασή του δεν μπορεί να θεραπευτεί εντελώς με τα σημερινά δεδομένα, αλλά μπορεί να ελεγχθεί με τις κατάλληλες θεραπείες:
«Δεν μπορεί να θεραπευτεί αυτός ο καρκίνος, αλλά μπορεί να παραμείνει ήρεμος' και να ζήσω μαζί του για πολλά χρόνια. Σαν αθλητή με ενοχλεί ότι δεν μπορώ να κερδίσω εξουδετερώνοντας αυτή την ασθένεια. Από την άλλη πλευρά μπορώ σχεδόν να την εκμηδενίσω και να παίξω για την ισοπαλία».
Ο Χένρικσεν, που συνήθως αποφεύγει την έκθεση στα ΜΜΕ, αποφάσισε να αποκαλύψει την κατάστασή του για να αποφύγει τις φήμες:
«Πίστευα ότι είχα τελειώσει με τις μάχες μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Τώρα είμαι έτοιμος για την μάχη της ζωής μου. Είμαι αποφασισμένος να βρω την δύναμη και να τα καταφέρω. Ελπίζω η επιστήμη σύντομα να βρει την θεραπεία προκειμένου οι άνθρωποι που θα νοσήσουν στο μέλλον να θεραπευτούν. Είμαι έτοιμος να κάνω ό, τι χρειαστεί. Σίγουρα κλονίστηκα όταν το εμαθα, αλλά τώρα είμαι αποφασισμένος ότι η ασθένεια δεν θα κυριαρχήσει στη ζωή μου. Σίγουρα ακούω τα σήματα που μου δίνει το σώμα μου και υπάρχουν μέρες που δεν έχω τον ελεγχο του πώς ανταποκρίνεται μετά την χημειοθεραπεία. Όταν τελείωσα την πρώτη θεραπεία ήμουν κουρασμένος και είχα ναυτία. Φυσικά το δέχομαι αυτό. Θα συνεχίσω να προπονώ τα παιδιά στην Ακαντέμισκ και να διατηρήσω μία νορμάλ ζωή. Ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας νοητικά είναι να συνεχίσω να ζω όσο πιο κανονικά γίνεται».