Το φάσμα του αφανισμού αντιμετωπίζουν οι τεχνικές εταιρίες του νομού Θεσσαλονίκης, καθώς ήδη τρεις στις τέσσερις έχουν βάλει λουκέτο τα χρόνια της κρίσης, ενώ κι από τις περίπου 100 που χαρακτηρίζονται «πραγματικά ενεργές» λίγες έχουν μέλλον...
Ο πρόεδρος του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Πάρις Μπίλλιας, επισήμανε ότι «πριν από την κρίση μόνο στη Θεσσαλονίκη δραστηριοποιούνταν περίπου 400 τεχνικές εταιρίες. Πλέον έχουν μείνει περίπου 100 κι έτσι όπως πηγαίνουν τα πράγματα στο τέλος θα μείνουν... 20. Δυστυχώς δεν υπάρχει αντικείμενο, ούτε όμως και προοπτική».
Την ίδια άποψη εκφράζει και ο αντιπεριφερειάρχης Υποδομών και Δικτύων Κεντρικής Μακεδονίας, Στάθης Αβραμίδης, ο οποίος σημειώνει ότι υπάρχει τρομερή διαρροή προσωπικού από τις τεχνικές εταιρίες, επειδή πλέον δεν μπορούν να δουλέψουν και δεν έχουν έσοδα. «Κράτησαν τόσους μήνες οι περισσότεροι, εξάντλησαν τα αποθέματά τους και πλέον δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις. Το προσωπικό όλων των τεχνικών εταιριών έχει μειωθεί στο ελάχιστο δυνατό. Ακόμη και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι φεύγουν επειδή βλέπουν ότι οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις μισθοδοσίες τους», τόνισε ο κ. Αβραμίδης.
Όπως διαπιστώνουν σχεδόν στο σύνολό τους οι εκπρόσωποι του τεχνικού κόσμου, οι νέοι επιστήμονες στο σύνολό τους φεύγουν στο εξωτερικό για να βρουν καλύτερη τύχη και να μπορέσουν να ασκήσουν το επάγγελμά τους.
Στο ΤΕΕ/ΤΚΜ έχουν καταγράψει ως πρώτη χώρα επιλογής των μηχανικών που μεταναστεύουν την Αγγλία και ακολούθως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. «Στις χώρες αυτές υπάρχει αντικείμενο, μεγάλη ζήτηση και πολύ μεγάλη ανάπτυξη», είπε ο κ. Μπίλλιας.
Στη Θεσσαλονίκη σχεδόν στο σύνολό τους τα δημόσια έργα είναι «παγωμένα» και σταδιακά η ίδια εικόνα καταγράφεται και στα ιδιωτικά. Οι δε πληρωμές από το ελληνικό δημόσιο έχουν σταματήσει από τις αρχές του έτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, δια του περιφερειάρχη, Απόστολου Τζιτζικώστα, έχει απευθύνει αλλεπάλληλες εκκλήσεις για την πληρωμή 43 εκατομμυρίων ευρώ που εκκρεμεί για να πάρει ανάσα η αγορά.
Όλο αυτό το διάστημα που «πάγωσαν» οι πληρωμές, οι τεχνικές εταιρίες, όπως λένε οι αρμόδιοι, έβαζαν χρήματα από τα αποθέματά τους ή χρεώνονταν. Πλέον αυτά εξαντλήθηκαν, ενώ δανειοδότηση δεν υπάρχει και οι επιταγές από εξάμηνες και οχτάμηνες στην αγορά έχουν καταλήξει τρίμηνες, όταν τις παίρνουν οι προμηθευτές.
Σύμφωνα με τον κ. Μπίλλια οι δυο αιτίες που οδηγούν στο λουκέτο τις τεχνικές εταιρίες είναι πρωτίστως το γεγονός ότι οι εργολάβοι των συγχρηματοδοτούμενων έργων δεν έχουν πληρωθεί από την αρχή του έτους, με αποτέλεσμα να έχουν σταματήσει ή να προχωρούν με ρυθμούς χελώνας και τα έργα, ενώ παράλληλα δεν ξέρουν και πότε θα πληρωθούν. Δευτερευόντως υπάρχει το θέμα των capital controls, που έφερε πολύ μεγάλο αντικειμενικό πλήγμα, διότι οι εταιρίες δεν μπορούν να πληρώσουν τους προμηθευτές υλικών (κυρίως οικοδομικών) και άρα δεν μπορούν να έχουν υλικά για να δουλέψουν. Οι προμηθευτές δεν μπορούν πλέον να δεχτούν επιταγές ή να δώσουν πίστωση και πολλοί από αυτούς ζητούν μόνο μετρητά, διότι και οι ίδιοι κάνουν εισαγωγές και δεν μπορούν με τη σειρά τους να ανταποκριθούν.