Έκκληση στον ακαδημαϊκό κόσμο, τους πολιτικούς, τα ΜΜΕ ,την κοινή γνώμη της Γερμανίας και τη γερμανική κυβέρνηση να σταθούν αλληλέγγυοι στην πολλαπλώς θιγόμενη Ελλάδα απευθύνουν 63 Έλληνες καθηγητές κ
Έκκληση στον ακαδημαϊκό κόσμο, τους πολιτικούς, τα ΜΜΕ ,την κοινή γνώμη της Γερμανίας και τη γερμανική κυβέρνηση να σταθούν αλληλέγγυοι ξανά στην πολλαπλώς θιγόμενη Ελλάδα απευθύνουν 63 Έλληνες καθηγητές και απόφοιτοι γερμανικών πανεπιστημίων, με πρωτοβουλία του πρώην Διοικητή της ΔΕΗ κατά την περίοδο των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1985) καθηγητή Δημήτρη Παπαμαντέλλου.
Στο σχετικό κείμενο που δημοσιεύεται στο φύλλο της 30 Μαρτίου 2010 της εφημερίδας Suddeutsche Zeitung επισημαίνεται ότι μια ενδυνάμωση της ελληνικής θέσης στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια είναι χρήσιμη για όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτή. «Αυτό ισχύει και για τη Γερμανία, η οποία συνδιαμορφώνει σήμερα ένα σημαντικό μέρος της ελληνικής οικονομίας. Εάν αφεθεί η Ελλάδα στη μοίρα, θα διακινδύνευαν και πολλές γερμανικές θέσεις εργασίας και θα ρίσκαραν επιπλέον οι γερμανικές τράπεζες, όπως χαρακτηριστικά και απερίφραστα προειδοποίησε ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank, Γιόζεφ Άκερμαν (SZ, 19.3.), εκατομμύρια εκ των επενδύσεών τους», σημειώνεται.
«Βαρύτερη από κάθε οικονομική ανάλυση είναι, άλλωστε, η ένσταση των θεμελιωτών της ευρωπαϊκής ενοποίησης, Robert Schuman και Jean Monnet τον Μάιο του 1950, ακριβώς 5 έτη μετά το πέρας του πολέμου, ότι “η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε ως ένα συνολικό οικοδόμημα. Θα χτιστεί με συγκεκριμένα επιτεύγματα και με την επικράτηση ενός πνεύματος έμπρακτης αλληλεγγύης”», αναφέρεται.
Οι υπογεγραμμένοι, «οι οποίοι εκπροσωπούν και πολλούς άλλους, νιώθουν τη Γερμανία και συγκεκριμένα τον γερμανόφωνο ευρύτερο χώρο ως δεύτερη (πνευματική) τους πατρίδα. Και μάλιστα, όταν αυτοί πολλά χρόνια πριν, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των σπουδών τους και μετά, έχοντας βιώσει και τα προβλήματα κατά τα χρόνια της δικτατορίας 1967 -1974 γνώρισαν την αλληλεγγύη και από πλευράς διακεκριμένων Γερμανών, από τον Mπελ μέχρι τον Μπραντ. Σε ανάμνηση αυτών ξενίζει η σημερινή αποστασιοποιημένη στάση της γερμανικής κυβέρνησης συνασπισμού CDU-FDP, η οποία κρατά αποστάσεις από κάθε έκφραση ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», καταλήγει το κείμενο.
Στο σχετικό κείμενο που δημοσιεύεται στο φύλλο της 30 Μαρτίου 2010 της εφημερίδας Suddeutsche Zeitung επισημαίνεται ότι μια ενδυνάμωση της ελληνικής θέσης στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια είναι χρήσιμη για όλους όσοι συμμετέχουν σε αυτή. «Αυτό ισχύει και για τη Γερμανία, η οποία συνδιαμορφώνει σήμερα ένα σημαντικό μέρος της ελληνικής οικονομίας. Εάν αφεθεί η Ελλάδα στη μοίρα, θα διακινδύνευαν και πολλές γερμανικές θέσεις εργασίας και θα ρίσκαραν επιπλέον οι γερμανικές τράπεζες, όπως χαρακτηριστικά και απερίφραστα προειδοποίησε ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank, Γιόζεφ Άκερμαν (SZ, 19.3.), εκατομμύρια εκ των επενδύσεών τους», σημειώνεται.
«Βαρύτερη από κάθε οικονομική ανάλυση είναι, άλλωστε, η ένσταση των θεμελιωτών της ευρωπαϊκής ενοποίησης, Robert Schuman και Jean Monnet τον Μάιο του 1950, ακριβώς 5 έτη μετά το πέρας του πολέμου, ότι “η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε ως ένα συνολικό οικοδόμημα. Θα χτιστεί με συγκεκριμένα επιτεύγματα και με την επικράτηση ενός πνεύματος έμπρακτης αλληλεγγύης”», αναφέρεται.
Οι υπογεγραμμένοι, «οι οποίοι εκπροσωπούν και πολλούς άλλους, νιώθουν τη Γερμανία και συγκεκριμένα τον γερμανόφωνο ευρύτερο χώρο ως δεύτερη (πνευματική) τους πατρίδα. Και μάλιστα, όταν αυτοί πολλά χρόνια πριν, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των σπουδών τους και μετά, έχοντας βιώσει και τα προβλήματα κατά τα χρόνια της δικτατορίας 1967 -1974 γνώρισαν την αλληλεγγύη και από πλευράς διακεκριμένων Γερμανών, από τον Mπελ μέχρι τον Μπραντ. Σε ανάμνηση αυτών ξενίζει η σημερινή αποστασιοποιημένη στάση της γερμανικής κυβέρνησης συνασπισμού CDU-FDP, η οποία κρατά αποστάσεις από κάθε έκφραση ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», καταλήγει το κείμενο.