Φοβούμαι, πως είναι δύσκολο να αντιληφθούμε τι πραγματικά θέλουν και τι απορρίπτουν οι κυβερνώντες, ιδίως ο κ. Τσίπρας. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί εκ των υπουργών έχουν αποκαλύψει τις προθέσεις τους, για πολλούς άλλους όμως η διάγνωση αργεί. Αλλά, το πρόβλημα είναι ότι αμφιβάλλω αν έχω καταλάβει ποιος είναι ο κ. Τσίπρας.
Έχω γράψει παλαιότερα, ότι είναι διερευνητέο αν ο κ. Λαφαζάνης και οι ομοϊδεάτες του αποτελούν βαρίδια για την πολιτική επαγγελματική σταδιοδρομία του κ. πρωθυπουργού, ή αν ο ίδιος αποτελεί την συσκευασία που πολλές φορές αποκρύπτει την αληθινή εικόνα του αντικειμένου που περιβάλλει.
Θα έλεγε κάποιος, ότι το γεγονός της αποδοχής ενός Μνημονίου, χειρότερου κατά πολύ από τα προηγούμενα, αποτελεί απόδειξη της επιθυμίας του κ. Τσίπρα χάραξης ευρωπαϊκής πορείας, ακόμη και με βλάβη της εικόνας του. Κάποιοι μάλιστα έσπευσαν να χαρακτηρίσουν ηρωική την πράξη του, να θέσει το συμφέρον του λαού διακυβεύοντας το δικό του.
Δεν είμαι βέβαιος ότι είναι έτσι. Θα έλεγα μάλιστα, ότι έχει περισσότερες πιθανότητες το αντίθετο. Οι πληροφορίες που έρχονται καθημερινώς στο φως μάλλον επιβεβαιώνουν την δεύτερη εκδοχή. Αν πράγματι ο κ. Τσίπρας προέβη σε ηρωική πράξη, γιατί επέλεξε να το κάνει αφού πρώτα οδήγησε την Ελλάδα σε τραγική κατάσταση, από την οποία είναι άγνωστο αν απηλλάγη, ενώ γνώριζε από τον Μάρτιο ότι το σχέδιο του κ. Σόιμπλε είναι να μας υποχρεώσει σε έξοδο από την Ευρωζώνη;
Δεν λαμβάνω υπόψη την κατάθεση ερώτησης βουλευτών της Ν.Δ., οι οποίοι ζητούν επιβεβαίωση ή διάψευση της πληροφορίας ότι ο κ. Τσίπρας ζήτησε 10 δισ. από την Ρωσία, προκειμένου να υπάρχει ρευστό ώστε να επιστρέψουμε στη δραχμή, έχοντας απόθεμα για κάλυψη αναγκών 1-2 μηνών. Ούτε ότι ο κ. Σόιμπλε μας πρόσφερε από τον Μάρτιο 50 δισ. ευρώ για να αποχωρήσουμε. Πρόκειται για πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Όμως, με προβληματίζει το γεγονός, ότι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας αποκάλυψε στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ότι από τον Μάρτιο γνώριζε τις προθέσεις του κ. Σόιμπλε περί Grexit.
Και ανακύπτει το απλό και φυσιολογικό ερώτημα. Γιατί εξακολουθούσε να επιμένει ο κ. Τσίπρας, και κατά τους τρεις επόμενους μήνες, ότι θα υποκύψουν οι δανειστές μας, επειδή η πιθανότητα εξόδου μας από την Ευρωζώνη θα τους βλάψει σοβαρά; Και γιατί στα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς, προβαλλόταν το ενδεχόμενο ακόμη και παγκόσμιας οικονομικής κρίσης; Μα, αφού οι ίδιοι οι δανειστές ήθελαν να φύγουμε, και ο κ. Τσίπρας το γνώριζε αυτό!
Ποιος λογικά σκεπτόμενος, από την στιγμή που αντιλήφθηκε τις διαθέσεις των δανειστών, δεν θα έσπευδε να αποδεχθεί μια συμφωνία, φοβούμενος ότι θα υποχρεωθεί σε κάτι χειρότερο, μια και το επιχείρημά του είναι έωλο; Όλο το στήριγμα της ελληνικής επιχειρηματολογίας ήταν ότι «θα βαράμε νταούλια, και οι δανειστές θα χορεύουν». Ο κ. Τσίπρας κατάλαβε έστω και αργά, τον Μάρτιο, αυτό που έπρεπε να γνωρίζει από τα πρώτα επαγγελματικά βήματά του στην πολιτική. Όταν τα «νταούλια» τα κρατούν οι δανειστές, κι οι χορευτές είμαστε εμείς. Γιατί, λοιπόν, επέμενε στην ίδια πολιτική, οδηγώντας συνειδητά την κατάσταση στο απροχώρητο;
Ομολογώ, πως η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι κάτι, ή κάποιος, ή κάποιοι τον υποχρέωσαν σε πλήρη μεταστροφή. Το τρομοκρατημένο του ύφος, δεν έδειξε ομαλή φυσιολογική εξέλιξη. Ήταν πολύ ισχυρές πιέσεις, ανάλογες μ’ αυτές προς τον κ. Κ. Καραμανλή; Ήταν αθέτηση υπόσχεσης των Ρώσων την τελευταία στιγμή; Ήταν συνειδητοποίηση ότι πρέπει να εγκαταλείψει το επάγγελμα του πολιτικού, με άσχημο αντίκτυπο στο όνομά του; Ποιος να ξέρει;
Όμως, σε αντίθεση με τις δημοσκοπήσεις, αλλά και τις γνώμες των φίλων μου, που φέρουν τον κ. Τσίπρα συμπαθή στην πλειονότητα του λαού, εγώ δεν τον εμπιστεύομαι. Δεν γνωρίζω αν έχει σχέδιο επιστροφής στην δραχμή το οποίο υποχρεώθηκε προσωρινώς να εγκαταλείψει. Ούτε γνωρίζω αν όλα οφείλονται σε ανεπανάληπτο ερασιτεχνισμό. Και δεν με απασχολεί αν έπεσε θύμα ραδιούργων συμβούλων που τον έσπρωχναν σε καταστροφικό δρόμο, χωρίς να το αντιληφθεί.
Γνωρίζω όμως καλά το αποτέλεσμα. Και ακόμη περισσότερο, γνωρίζω τώρα και την ποιότητα των συντρόφων του στους οποίους πρόσφερε υψηλές θέσεις στην κυβέρνηση και στον κρατικό μηχανισμό, για να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση. Αλίμονο στην Ελλάδα.
Ο Μακεδών