Skip to main content

Τι περιλαμβάνει η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για την ΕΒΖ

Παραιτήσεις από τον Γ. Λάντζα και δύο μέλη δ.σ, δεν μπορούν να διαχειριστούν το σχέδιο αναδιάρθρωσης της Πειραιώς. Μια δεκαετία λαθών προηγήθηκε.

Οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν, καθώς στη σημερινή συνεδρίαση του δσ της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης παραιτήθηκαν ο πρόεδρος και δύο μέλη του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας, επειδή δεν μπορούν υποστηρίξουν την πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς -που σημειωτέον υιοθέτησε στο σύνολό της το υπ. Οικονομίας- για αναχρηματοδότηση της εταιρείας.

Οι σημερινές παραιτήσεις ακολουθούν την παραίτηση πριν λίγες ημέρες του μέχρι πρότινος δ/νοντος συμβούλου Δ. Γιαννακίδη, καθώς, όπως λέχθηκε στη Voria.gr, το σχέδιο χρηματοδότησης δεν είναι διαχειρίσιμο, δεν κλείνει τις ανοικτές οφειλές προς τους τευτλοπαραγωγούς αλλά και δεν αφήνει ρευστό, κεφάλαια κίνησης, για να χρηματοδοτηθεί η τρέχουσα καμπάνια. Άλλωστε είχε ήδη λεχθεί ότι η διοίκηση δε θα μπορούσε να υποστηρίξει στη γενική συνέλευση των μετόχων μία πρόταση που εισηγείται την πώληση της κερδοφόρας δραστηριότητας της Σερβίας, υπάρχουν ζητήματα νομικά, όπως λέχθηκε ότι έχουν επισημάνει οι νομικοί σύμβουλοι της επιχείρησης.

Έτσι, από τα επτά μέλη του δ.σ. της ΕΒΖ, έχουν παραιτηθεί τα τέσσερα και μένουν τρία, μη εκτελεστικά, τα οποία παραμένουν για να μη μείνει τελείως ακέφαλη η εταιρεία.

Μετά από δίωρη περίπου συνεδρίαση των μελών του δ.σ. με θέμα την παρουσίαση της πρότασης, ο πρόεδρος κ. Γιώργος Λάντζας, αφού έδωσε την παραίτησή του, αναχώρησε από το κτίριο της Μητροπόλεως, ενώ όπως πληροφορήθηκε η Voria.gr, είχαν επίσης παραιτηθεί ο κ. Κρίτων Τσικλιάς, εκτελεστικό μέλος, όπως και ο κ. Πέτρος Γεμιντζής. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον γνωρίζουμε ότι στο δ.σ. μένουν τα μέλη Παναγιώτης Μανής, Ιωάννης Καζάκος και Γαβριήλ Κερμανίδης.

Οι παραιτήσεις δεν εξέπληξαν στην πραγματικότητα αφού όλες τις προηγούμενες ημέρες κι' από τότε που διέρρευσαν τμήματα της πρότασης της Πειραιώς, μέλη της διοίκησης και στελέχη της εταιρείας έλεγαν σε όλους τους τόνους ότι αυτό το σχέδιο αναδιάρθρωσης του δανεισμού δεν βγαίνει και πως δε θα μπορέσει να υποστηριχθεί στη γενική συνέλευση των μετόχων. Τώρα πλέον, από εβδομάδα, ο εκκαθαριστής της ΑΤΕ Βank σε συνεννόηση με το υπουργείο Οικονομίας, θα πρέπει να βρούνε τους αντικαταστάτες των παραιτηθέντων μελών.

 

Τι περιλαμβάνει η πρόταση της Πειραιώς

 

Αυτή η πολυσυζητημένη πρόταση της πιστώτριας Πειραιώς, την οποία ο υπουργός κ. Σταθάκης αρνήθηκε χθες να δώσει στα χέρια της Ομοσπονδίας των Εργαζομένων για να τη μελετήσουν, περιλαμβάνει τα εξής σε αδρές γραμμές:

- Μεταβίβαση στην Τράπεζα Πειραιώς όλων των μη αξιοποιήσιμων ακινήτων της εταιρείας.

- Πώληση των δύο θυγατρικών της Σερβίας. Σημειωτέον ότι για δύο εργοστάσια της Σερβίας έχουν κατατεθεί δύο προσφορές κοντά στα 25 εκατ ευρώ η κάθε μία.

Σε ό,τι αφορά την αναδιάρθρωση των δανείων της ΕΒΖ, που ανέρχονται περίπου σε 150 εκατ. ευρώ, ο σχεδιασμός προβλέπει:

Από την πώληση των ακινήτων και των θυγατρικών της Σερβίας η Τράπεζα υπολογίζει να αντλήσει περί τα 45 εκατ. ευρώ, oπότε κατά το ποσό αυτό θα μειωθεί ο δανεισμός της ΕΒΖ.

Τα υπόλοιπα 100 εκατ. ευρώ θα "σπάσουν" σε δύο ομολογιακά δάνεια, των 60 και 40 εκατ. ευρώ αντίστοιχα. Το ομολογιακό των 60 εκατ. ευρώ θα είναι 10ετούς διάρκειας και εφόσον αυτό εξυπηρετείται κανονικά, στη δεκαετία, θα "κουρευτούν" τα 40 εκατ. του δεύτερου ομολογιακού.

Εάν το δ.σ. της ΕΒΖ εγκρίνει τα παραπάνω και εκκινήσει η διαδικασία για τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης, η Τράπεζα θα δώσει χορηγήσει άμεσα 5,5 εκατ. ευρώ στην εταιρεία , ενώ τα υπόλοιπα χρήματα μέχρι τα 12 εκατ., θα δίνονται σταδιακά με τα έσοδα που θα αντλούνται από τις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων.

Τονίζεται ότι αυτά τα 12 εκατ. ευρώ, θα αποτελούν νέο δάνειο, όπως λέγεται με χαμηλό επιτόκιο, που θα χορηγηθεί έναντι των χρημάτων που θα εισπράξει η Πειραιώς από την πώληση των θυγατρικών της Σερβίας.

 

Η κακοδαιμονία της ΕΒΖ

 

Η ΕΒΖ βρίσκεται στη χειρότερη δυνατή θέση σήμερα. Χρωστάει 8 από τα 10 εκατ. ευρώ της περυσινής καμπάνιας στους τευτλοπαραγωγούς. Αρκετοί από αυτούς άκουσαν τις διαβεβαιώσεις του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, ότι θα πάρουν τα λεφτά τους ενώ θα έχουν και πρόσθετο έσοδο από τη συνδεδεμένη ενίσχυση και έσπειραν ως σήμερα κοντά 46.000-47.000 στρέμματα. Εκτός του ότι τους κυνηγάνε φορολογικές υποχρεώσεις και άλλες από το 2015, όσοι έσπειραν, αν προλαβαίνουν και αν μπορούν, θα πρέπει να βγάλουν τα τεύτλα γιά να σπείρουν άλλη καλλιέργεια εκτός κι' αν έχουν ήδη βάλει λιπάσματα.

Ένας τευτλοπαραγωγός που από τη περυσινή καμπάνια υπολόγιζε ότι κατά μέσο όρο θα έπαιρνε 200 ευρώ/στρέμμα, έχει πάρει μόλις 40 ευρώ/ στρέμμα, μέχρι σήμερα και "είναι μέσα" 160 ευρώ. Τουλάχιστον περιμένει κάπως να ξελασπώσει με τα 53 ευρώ/στρέμμα της συνδεδεμένης ενίσχυσης, που πρόκειται να εισπράξει.

Για τα πολλά και μεγάλα προβλήματα της ΕΒΖ που οδηγούν εταιρεία αλλά και τευτλοκαλλιέργεια σε αδιέξοδο, διευθυντικά στελέχη μιλούν για μία δεκαετία τραγικών λαθών που κατέληξαν στο να επιβαρυνθεί η επιχείρηση με τεράστια δάνεια όταν από την άλλη δεν έγιναν επεμβάσεις στα εργοστάσια για μείωση του κόστους παραγωγής.

Αυτοί που γνωρίζουν τα του κλάδου και της συγκεκριμένης βιομηχανίας, μιλάνε για λάθη που έγιναν για να εξυπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες, κυρίως την περίοδο που τροποποιήθηκε η ΚΟΑ Ζάχαρης, το 2006, όταν δηλαδή μειώθηκε η εθνική ποσόστωση της Ελλάδας κατά 50%. Τότε χάθηκε χρόνος και πολλά χρήματα, με την ιστορία δημιουργίας εργοστασίων βιοαιθανόλης σε Ξάνθη και Λάρισα, σχέδιο που ποτέ δεν υλοποιήθηκε.

Η μη πλήρης διάλυση, αρχικά κι' όχι η μερική που επιλέχθηκε τότε, κόστισε περίπου 30 εκατ. ευρώ στη ΕΒΖ από τη διαφορά στην αποζημίωση που δόθηκε. Από τη μη αποποίηση της μισής ποσόστωσης το 2006, αλλά το 2007, η ΕΒΖ έχασε περίπου 20 εκατ. ευρώ ακόμη από το Ταμείο Αναδιάρθρωσης.

Ο λογαριασμός της χασούρας μεγαλώνει αν προστεθεί το κόστος από τα πολύ υψηλότερα από τα επίπεδα της αγοράς επιτόκια, που είχε βάλει η ΑΤΕ, το 2010, στην ΕΒΖ. Στην περίοδο μέχρι τέλη του 2014, αρχές 2015, το επιπλέον κόστος για την ΕΒΖ υπολογίζεται κοντά στα 18 εκατ. ευρώ.

Προσθέτοντας τα παραπάνω, το άθροισμα δίνει 68-70 εκατ. ευρώ, στα οποία θα πρέπει να προστεθούν και τα περίπου 40 εκατ. ευρώ από τα φέσια που φόρεσαν στην εταιρεία δύο πολύ μεγάλοι πελάτες της, υπόθεση που ήδη βρίσκεται στον εισαγγελέα.

Συνεπώς, όπως υποστηρίζουν διευθυντικά στελέχη, η ΕΒΖ, θα μπορούσε σήμερα να έχει πολύ μικρότερο δανεισμό, αν δεν είχαν γίνει εγκληματικά λάθη , για πολιτικούς λόγους κατά βάση.

Βεβαίως αναγνωρίζουν ότι στο παρελθόν είχαν γίνει υπερβάσεις στο μισθολογικό κόστος, ενώ μία εταιρεία που επί 8 χρόνια παράγει ζημίες δεν είναι νοητό να συνεχίζει να πληρώνει μισθούς για εργοστάσιο που τρία χρόνια είναι σε αναστολή λειτουργίας (σ.σ Σέρρες)!

Τα παλιά και έμπειρα διευθυντικά στελέχη της ΕΒΖ που μίλησαν στην Voria.gr, τόνισαν:

- Τα εργοστάσια της Σερβίας, πέρυσι είχαν αποτιμηθεί σε 35-37 εκατ. ευρώ. Με υψηλές τιμές για τη ζάχαρη στη διεθνή αγορά ( πριν το 2012), η αποτίμησή τους έφθανε ως τα 100 εκατ. ευρώ. Από το 2006 έως σήμερα έχουν δώσει στην ΕΒΖ μερίσματα 49 εκατ. ευρώ και φέτος προβλέπεται να έχουν κέρδη 7,5 εκατ. ευρώ.

Το κυριότερο, μετά το τέλος της εποχής των ποσοστώσεων το Σεπτέμβριο του 2017, η ΕΒΖ, που πολύ δύσκολα μπορεί να έχει ανταγωνιστικό κοστολόγιο, χρειάζεται είτε τη φθηνότερη ζάχαρης της Σερβίας, είτε, αν πουληθούν οι δύο θυγατρικές της, ένα μεγάλο εμπορικό συνεργάτη, ένα μεγάλο παραγωγό, π.χ. Γερμανό ή Γάλλο. Με τη διαφορά ότι οι δύο αυτές χώρες, βρίσκονται ήδη με τα δικά τους σχήματα στην ελληνική αγορά και δεν έχουν λόγο να συνεργαστούν με την ΕΒΖ.

Τι θα γίνει λοιπόν με την ΕΒΖ και την τευτλοκαλλιέργεια στη χώρα μας; Τώρα και όχι αύριο, είναι η ώρα να δοθούν απαντήσεις.