Ένας από τους "πέντε σοφούς" της γερμανικής οικονομίας, ο Λαρς Φελντ, δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξη ότι η Γερμανία δεν μπορεί να εννοήσει το τρίτο ελληνικό πρόγραμμα χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ
Οι επιφυλάξεις που διατύπωσε μέσα στην εβδομάδα το ΔΝΤ για την συμμετοχή του στο τρίτο πακέτο στήριξης της Ελλάδας, φαίνεται να έχουν θορυβήσει τους Ευρωπαίους δανειστές, οι οποίοι θεωρούν εκ των ων ουκ άνευ την συμμετοχή του διεθνούς οργανισμού στο πρόγραμμα.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk ο Λαρς Φελντ, μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, σημείωσε ότι αυτή την εποχή είμαστε στην μέση των συνομιλιών για τα προαπαιτούμενα της συμωνίας.
Και παρατήρησε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες στο να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για να εγκριθεί το νέο πρόγραμμα. Όμως ο Γερμανός οικονομολόγος υποστήριξε ότι "η γερμανική κυβέρνηση θέλει να παραμείνει εντός ομάδας το ΔΝΤ για πολλούς λόγους. Κυρίως γιατί το Ταμείο είναι εξίσου "σκληρό" με την γερμανική κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που οι υπόλοιποι ευρωπαίοι εταίροι υποχωρούν την τελευταία στιγμή". Ενώ όπως επισήμανε, "τυχόν επιμονή του ΔΝΤ να μην συμμετάσχει, θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στο ίδιο το τρίτο πρόγραμμα στήριξης".
Ο γνωστός Γερμανός οικονομολόγος είπε ότι αποπομπή μιας χώρας από την Ευρωζώνη δεν προβλέπεται. Αλλά ο ίδιος δεν θεωρεί ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να αποκλειστεί σε περίπτωση που ένα κράτος από μόνο του δεν επιθυμεί να τηρήσει τους βασικούς κανόνες της Ε.Ε.
Σημείωσε δε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να μπει στις συνθήκες που ήδη υπάρχουν. "Αλλά θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι η έξοδος ως έσχατη λύση σε μία αντιπαράθεση θα μπορεί να είναι εφικτή, κάτω από την κοινά αποδεκτή αντίληψη ότι τα υπόλοιπα κράτη δεν μπορούν να εκβιάζονται", κατέληξε στην συνέντευξή του ο Λαρς Φελντ.
Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι οι Γερμανοί σε όλα τα επίπεδα δεν πρόκειται να αφήσουν το ΔΝΤ να βγει εκτός του ελληνικού προγράμματος. Θέλοντας να έχουν έναν ακόμα σημαντικό μοχλό πίεσης -όχι τόσο σε πολιτικό όσο σε τεχνοκρατικό επίπεδο- προς την Ελλάδα χρησιμοποιώντας το ως σκληρό σύμμαχο κόντρα στους πιο «μαλακούς» Ευρωπαίους εταίρους όπως η Γαλλία και η Ιταλία.