Η εκκλησία-σύμβολο του Παρισιού, η Νοτρ Νταμ είναι το μνημείο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στη γαλλική πρωτεύουσα. Στέκεται αγέρωχη στο πέρασμα του χρόνου και κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσα πολλά προβλήματα αντιμετωπίζει από κτιριακής άποψης. Το κονδύλι που διατίθεται από το γαλλικό κράτος δεν επαρκεί για τη συντήρηση της. Για το λόγο αυτό η εκκλησία-σύμβολο του Παρισιού απευθύνεται τώρα σε ιδιώτες, ώστε να μπορέσει να καλύψει τα έξοδα. Στόχος είναι η συγκέντρωση 100 εκατομμύριων ευρώ.
Η πέτρινη πρόσοψη έχει υποστεί φθορές εξαιτίας των καιρικών συνθηκών και την ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Οι δυο πλαϊνοί πύργοι βοηθούνται από υποστυλώματα. Τα γλυπτά, από τα οποία τρέχει το νερό, έχουν χάσει την πλαστικότητά τους ενώ οι σκαλωσιά χρειάζεται συντήρηση και έχει αντικατασταθεί από μια ξύλινη.
Στον κεντρικό πύργο το νερό στάζει από την οροφή με αποτέλεσμα να υφίσταται φθορές ο σκελετός της στέγης.
150 εκατομμύρια ευρώ για τη συντήρηση
Ο Μισέλ Πικό είναι πρόεδρος του Ιδρύματος "Φίλοι της Νοτρ Ντάμ" στο Παρίσι, το οποίο ιδρύθηκε με στόχο να προσελκύσει πλούσιους χορηγούς από τις ΗΠΑ. Οι Γάλλοι στοχεύουν στην αγάπη των Αμερικανών για το Παρίσι. 150 εκατομμύρια ευρώ υπολογίζεται ότι θα διοχετευθούν τα επόμενα χρόνια στην παρισινή εκκλησία. Το ένα τρίτο αναμένεται να συνεισφέρει το κράτος, στο οποίο ανήκει η Νοτρ Νταμ. Αύξησε μάλιστα την ετήσια συνεισφορά του, από δυο στα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ, με την προϋπόθεση να προστεθούν και χρήματα από ιδιώτες.
Στον αγώνα για την συντήρηση της Νοτρ Νταμ έχει επιστρατευθεί και ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος επιφόρτισε τον Στεφάν Μπερν, τον πιο γνωστό Γάλλο παρουσιαστή, να βρει νέους τρόπους χρηματοδότησης. Η ιδέα του ήταν να συγκεντρώνουν χρήματα από τους τουρίστες. Ωστόσο η γαλλική εκκλησία αντιδρά και εμμένει η επίσκεψη να παραμείνει δωρεάν.
Η Νοτρ Νταμ χτίστηκε τον 12ο αιώνα και έγινε πασίγνωστη από το μυθιστόρημα του Βίκτορος Ουγκώ "Η Παναγία των Παρισίων". Και εκεί αναφέρονται οι εργασίες που ήταν απαραίτητες να γίνουν για τη συντήρηση της εκκλησίας. Η αλήθεια είναι πως λίγα χρόνια αργότερα ξεκίνησαν οι μεγαλύτερες μέχρι σήμερα εργασίες για τη συντήρησή της. Τη δεκαετία του 1990 καθαρίστηκε η πρόσοψη και κατάφερε έτσι να κρύψει λίγο την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η εκκλησία, όπως λέει και ο Μισέλ Πικό.
Σεμπάστιαν Κουνιχκάιτ (DPA) / Μαρία Ρηγούτσου
Πηγή: Deutsche Welle