Skip to main content

Ποιος μπορεί στη Θεσσαλονίκη να αγνοήσει τη Google;

Εκδηλώσεις όπως οι δύο χθεσινές προσφέρουν ενημέρωση, δηλαδή αξιόπιστες πληροφορίες από υπεύθυνα χείλη, αλλά και ερεθίσματα για προβληματισμό...

Στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκαν χθες δύο εκδηλώσεις με πρόδηλο ενδιαφέρον για τις επιχειρήσεις. Η μία αφορούσε τους τρόπους που μπορεί να χρησιμοποιήσει μια επιχείρηση για να εξάγει και να μπει σε νέες αγορές αξιοποιώντας τα εργαλεία του Διαδικτύου και την οργάνωσε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος. Η δεύτερη είχε ως θέμα «Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Κεφαλαιαγορά και οι δυνατότητες εξεύρεσης χρηματοδότησης για τις επιχειρήσεις» και ήταν πρωτοβουλία του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Και στις δύο υπήρξε σοβαρό ακροατήριο, αλλά η αλήθεια είναι ότι με βάση τη συγκυρία ο κόσμος που θα τις παρακολουθούσε θα μπορούσε –ή μήπως θα έπρεπε;- να είναι περισσότερος. Το ότι το έμπρακτο ενδιαφέρον δεν ήταν πολύ μεγάλο, κάτι δείχνει. Ή μάλλον σημαίνει πολλά, που οφείλουν να προβληματίσουν.

Κατ’ αρχήν οι δύο εκδηλώσεις αφορούσαν δύο από τα μεγάλα προβλήματα της επιχειρηματικότητας –και ειδικότερα της παραγωγής- στην Ελλάδα. Την εξωστρέφεια, οι κανόνες της οποίας αλλάζουν στα χρόνια του internet, και τη χρηματοδότηση, που επίσης έχει αλλάξει στα χρόνια της περιορισμένης από το τραπεζικό σύστημα ρευστότητας. Φυσικά ούτε η Google, που ήταν ο πρωταγωνιστής στην εκδήλωση για την εξωστρέφεια, ούτε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και η ΕΧΑΕ που σήκωσαν το βάρος στην εκδήλωση του Διεθνούς Πανεπιστημίου, λύνουν αυτά τα προβλήματα σε ένα απόγευμα. Αν τα πράγματα ήταν τόσο εύκολα, αν οι λύσεις ήταν τόσο απλές τότε δεν θα υπήρχαν ανοιχτά ζητήματα, άρα και κανείς λόγος για ζυμώσεις και προβληματισμούς.

Για κάποιον όμως που θέλει στα σοβαρά να βρει διεξόδους στα προβλήματα του –άρα να παλέψει, να αγωνιστεί και να κουραστεί - τέτοιου είδους εκδηλώσεις προσφέρουν δύο πράγματα: κατ’ αρχήν ενημέρωση, δηλαδή αξιόπιστες πληροφορίες από υπεύθυνα χείλη. Αλλά και ερεθίσματα για προβληματισμό, που μπορούν να τον οδηγήσουν σε ένα ακόμη συμπέρασμα, που θα τον φέρει πιο κοντά στη λύση. Διότι μόνο από το γραφείο, το σπίτι, το εξοχικό, το καφενείο ή το γυμναστήριο, τέτοια ζητήματα δεν διευθετούνται. Απαιτείται εξειδικευμένη γνώση, προσπάθεια, χρόνος, κατανάλωση ενέργειας και κούραση για να ξεπεραστεί η δύσκολη φάση, την οποία διέρχεται η πραγματική οικονομία. Και αν στην οικονομία γενικά το κλίμα συχνά αποτελεί βαρόμετρο για τις εξελίξεις, στην αγορά το ηθικό των επιχειρηματιών μπορεί να καθορίσει το αποτέλεσμα.

Προς άρσιν κάθε παρεξηγήσεως, όλα αυτά δεν είναι θεωρητικά σχήματα, αλλά πρακτική καθημερινότητα –θετική ή αρνητική. Μία από τις επιπτώσεις της κρίσης –που μετά από οκτώ χρόνια δεν είναι, πλέον, κρίση, αλλά μια νέα πραγματικότητα με την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να μάθουμε να ζούμε- είναι ότι οι δυσκολίες που δημιουργήθηκαν στο επιχειρείν είναι πρωτόγνωρες, τουλάχιστον για τις τελευταίες δεκαετίες. Οι συνθήκες άλλαξαν ταχύτατα με σκληρό τρόπο για όλους και η προσαρμοστικότητα οφείλει αν είναι το ίδιο γρήγορη. Μόνο που όπως λέει η παροιμία «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά φεύγει το χούι». Ο επιχειρηματικός κόσμος στη χώρα –φυσικά και στη Θεσσαλονίκη και τη Β. Ελλάδα- εξακολουθεί σε σημαντικό βαθμό να βρίσκεται σε κατάσταση σοκ. Ιδιαίτερα για τις μικρότερες επιχειρήσεις –τις μικρομεσαίες και τις πραγματικά μικρές-, που διαχειρίζονται το μέλλον τους μέρα τη μέρα και μήνα το μήνα, η οργανωμένη «αντεπίθεση» είναι δύσκολη, στα όρια του ανέφικτου.

Για πολλούς λόγους. Η νοοτροπία και οι δυνατότητες πολλών επιχειρηματιών και στελεχών δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση της θύελλας, με όρους πραγματικότητας και προοπτικής. Όπως συμβαίνει με την ίδια τη χώρα, η αμυντική ενασχόληση με τα οικονομικά ανοίγματα του παρελθόντος και τις τρέχουσες υποχρεώσεις δεν αφήνουν χώρο για αλλαγές στρατηγικής φύσεως. Μόνο που για τις επιχειρήσεις –σε αντίθεση με το κράτος- δεν υπάρχει τρόικα, δεν υπάρχει ΔΝΤ, δεν υπάρχει Eurogroup. Δεν αποτελεί μυστικό ότι πολλές από τις επιχειρήσεις που ισορροπούν επικίνδυνα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας πιθανότατα θα αντιμετώπιζαν τα ίδια προβλήματα επιβίωσης, ακόμη κι αν αύριο το πρωί με κάποιον μαγικό τρόπο η κατάσταση βελτιωνόταν.

Πολύ απλά διότι ποτέ τα πράγματα δεν θα ξαναγίνουν ακριβώς όπως ήταν πριν. Ίσως ούτε καν να πλησιάσουν, διότι παρά την φθορά των λέξεων μεταρρυθμίσεις στη χώρα έχουν γίνει από το 2010 μέχρι σήμερα και η οικονομία έχει αρχίσει να λειτουργεί διαφορετικά. Ούτε η εσωτερική κατανάλωση θα απογειωθεί ξανά σε δυσθεώρητα ύψη, ούτε το τραπεζικό σύστημα θα «ανοιχθεί» τόσο πολύ και τόσο εύκολα. Άρα η εξωστρέφεια και οι εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης αποτελούν όρο επιβίωσης και ανάπτυξης για την συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων της χώρας –ιδιαίτερα των παραγωγικών.

Προφανώς το «βιβλίο» που άνοιξε από το 2010 και μετά είναι καινούριο. Επομένως χρειάζονται μαθήματα και μελέτη. Βρισκόμαστε ήδη στην εποχή της «δια βίου μάθησης». Η πολύπλευρη ενημέρωση δεν συνιστά, πλέον, πολυτέλεια, είναι κάτι υποχρεωτικό. Το facebook και μια κλεφτή βόλτα στο Διαδίκτυο είναι χρήσιμα, αλλά δεν αρκούν. Όσοι πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να παραμείνουν και στο νέο κύκλο εντός του παιχνιδιού οφείλουν να κυνηγήσουν γνώσεις και εμπειρίες. Εκδηλώσεις σαν τις χθεσινές είναι απολύτως χρήσιμες και αξίζουν μεγαλύτερης προσοχής. Οι φορείς, οι οργανισμοί που ασχολούνται με τις δημόσιες υποθέσεις στη Θεσσαλονίκη, προσπαθούν και προφανώς θα συνεχίσουν αναζητώντας κάθε φορά μεγαλύτερη ανταπόκριση. 

Ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος πηγαίνει την Παρασκευή στα Σκόπια ηοα επιχειρηματικές συναντήσεις. Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης την ερχόμενη Δευτέρα φιλοξενεί την υφυπουργό Οικονομίας Κατερίνα Παπανάτσιου και τον επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων Γιώργο Πιτσιλή για φορολογικά θέματα που σχετίζονται με τι γειτονικές χώρες. Ο ΣΒΒΕ στις 5 και 6 Οκτωβρίου οργανώνει το δικό του summit με Τσίπρα – Μητσοτάκη, αλλά και πολλούς άλλους πολιτικούς, επιχειρηματίες και τεχνοκράτες. Η κινητικότητα στη Θεσσαλονίκη είναι έντονη. Όποιος ενδιαφέρεται όλο και κάτι θα αποκομίσει. Αρκεί να ενδιαφέρεται.

ΥΓ. Το φαινόμενο της σχετικά περιορισμένης συμμετοχής των επιχειρηματιών και των στελεχών της Θεσσαλονίκης στις εκδηλώσεις των παραγωγικών φορέων –και γενικότερα στα κοινά- δεν είναι καινούριο. Υπήρχε και στα λεγόμενα καλά χρόνια. Μόνο που τότε οι δουλειές πήγαιναν «καλά», οπότε πολλοί ένιωθαν ότι δε χρειάζονταν να μάθουν κάτι παραπάνω ή να προσθέσουν στην ατζέντα τους μία ακόμη γνωριμία. Ως γνωστόν και οι κοινωνικές συναναστροφές επιφέρουν κόπωση –ιδιαίτερα στους εκ γενετής… κουρασμένους. Τώρα όμως;

* Η φωτογραφία είναι από τα γραφεία της Google στο Δουβλίνο.