Έντονος ήταν και παραμένει ο προβληματισμός στην επιχειρηματική κοινότητα της χώρας για το γεγονός ότι ο δρόμος προς το τραπεζικό χρήμα παραμένει αποκομμένος. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καν δρόμος. Τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, εδώ και χρόνια, έχουν πάψει να επιτελούν την αποστολή τους, που δεν είναι άλλη απ΄ το να δανείζουν χρήμα. Κι αυτό όχι επειδή δεν υπάρχει διάθεση, αλλά επειδή δεν υπάρχει χρήμα.
Στην πραγματικότητα, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι τραπεζίτες, οι ελληνικές τράπεζες την τελευταία εξαετία λειτουργούν αποκλειστικά ως μεγάλα ATM. Από την εποχή των capital controls και μετά, μάλιστα, δεν έχουν καν αυτή τη μεγάλη «πολυτέλεια», αφού μετατράπηκαν σε ΑΤΜ περιορισμένης ευθύνης.
Το ζητούμενο ωστόσο είναι μέχρι πού και πότε θα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση. Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι χωρίς έναν ενεργό και σταθερό τραπεζικό τομέα, δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να επιστρέψει η χώρα σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης. Όμως, χωρίς ανάπτυξη, η χώρα δεν θα βγει ποτέ πραγματικά από την κρίση. Κι έτσι θα «βαθαίνει» ο φαύλος κύκλος και θα συνεχίζεται η περιδίνηση. Αυτός είναι λοιπόν ο βασικός λόγος που η χώρα εξακολουθεί να τελεί υπό σύγχυση και θα συνεχίσει για πολύ καιρό ακόμα, αν δεν γίνει κάτι για να στηριχθούν ουσιαστικά οι τράπεζες και να ξαναπάρει μπρος η οικονομίας.