«Κατ' αρχήν θετικά» αποτιμά το σχέδιο Κατρούγκαλου για το Ασφαλιστικό σύστημα το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής στην τριμηνιαία έκθεσή του για την περίοδο Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2015 (διαβάστε όλη την έκθεση πατώντας ΕΔΩ).
Όπως αναφέρεται σε αυτήν, «οι προτάσεις της κυβέρνησης για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συνιστούν ένα πολιτικά επώδυνο (για την ίδια και την αντιπολίτευση) βήμα διόρθωσης του συστήματος».
«Αν εφαρμοσθούν σωστά», συνεχίζει η έκθεση, «επιφέρουν μερικές διορθώσεις στη σημερινή κατάσταση», όπως:
- εξορθολογίζουν εν πολλοίς το σύστημα (αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, βαθμιαία έστω κατάργηση πρόωρων συντάξεων, επανεξέταση ποσοστών αναπλήρωσης, οροφές στις διπλές συντάξεις κλπ).
- μειώνουν δυνητικά το «λειτουργικό» (= γραφειοκρατικό) κόστος ενοποιώντας Ταμεία,
- το κάνουν διαφανέστερο (ενιαιοποιώντας π.χ. τα κριτήρια συνταξιοδότησης),
- υπό όρους αποτελεσματικότερο (ως προς τα έσοδα),
- εν μέρει δικαιότερο καθώς επιβαρύνουν λιγότερο τους χαμηλοσυνταξιούχους (εν μέρει διότι π.χ. από την άλλη πλευρά ευνοεί του σημερινούς συνταξιούχους σε βάρος των σημερινών απασχολούμενων),
- συμβάλλουν εν μέρει στη βιωσιμότητα μειώνοντας τη συνταξιοδοτική δαπάνη και αυξάνοντας τα έσοδα.
- η νέα «αρχιτεκτονική» του συνταξιοδοτικού συστήματος που επαναφέρει και συμπληρώνει τις ρυθμίσεις νόμου 3863/2010 (νόμου Λοβέρδου) αποτελεί μια καλή βάση για συζήτηση. Και, οπωσδήποτε, η επάνοδος της χώρας στην ομαλότητα έχει προτεραιότητα.
Σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού, «η πλήρης εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων θα δώσει το μήνυμα ότι η Ελλάδα έχει στην ουσία την «ιδιοκτησία» των αλλαγών που συντελούνται – κάτι που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επιτυχία τους αλλά και για την πορεία της οικονομίας το 2016».
«Μόνο αν γίνουν τα παραπάνω ανοίγει η συζήτηση για το χρέος»
Όπως τονίζεται στην ίδια έκθεση, «εφόσον γίνουν όλα αυτά, θα μπορέσει να ανοίξει και ο διάλογος για τη μείωση του ελληνικού χρέους», ωστόσο από το Γραφείο επισημαίνει ότι για κάτι τέτοιο «χρειάζεται η συναίνεση των εταίρων».
«Η μεγάλη πρόκληση για το 2016 είναι εάν η χώρα μπορεί να ξεπεράσει τις στρεβλώσεις και τις χρόνιες παθογένειες που προκάλεσαν την οικονομική, πολιτική και τελικά κοινωνική απαξίωση των τελευταίων ετών. Εάν δηλαδή εφαρμόσει τα απαραίτητα διαρθρωτικά μέτρα ώστε να μετασχηματίσει το προηγούμενο σαθρό, εσωστρεφές, προσοδοθηρικό και πελατειακό μοντέλο "ανάπτυξης" σε ένα νέο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο, βασισμένο στην εξωστρέφεια, στην επιχειρηματικότητα, στην αποτελεσματικότητα, στους ισχυρούς θεσμούς, στην καλή διακυβέρνηση και στην κοινωνική εμπιστοσύνη», τονίζει.
Υπογραμμίζεται, παράλληλα, πως «ο τελευταίος καθοριστικός παράγοντας που θα επηρεάσει τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είναι οι διεθνείς πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις. Η ενδεχόμενη συνέχιση της αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων θα επιβραδύνει την αμερικανική οικονομία και θα αναστατώσει τις αγορές. Η εύθραυστη ανάκαμψη των οικονομιών της Ευρωζώνης θα κινδυνεύσει, εξέλιξη που μπορεί να καθυστερήσει την ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές αλλά και να επηρεάσει την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα».