Στην πλατεία Χρηματιστηρίου ή αλλιώς πλατεία των Τραπεζών, στο κτήριο της στοάς Μαλακοπή στεγάστηκε η πρώτη ελληνική τράπεζα της Θεσσαλονίκης, ενώ αποτέλεσε και την αρχοντική κατοικία της οικογένειας Αλλατίνι.
Το κτήριο, στη συμβολή των οδών Συγγρού και Βηλαρά, χτίστηκε το 1907 από τον Ιταλό Βιταλιάνο Ποζέλι. Ο ίδιος έχει εμπνευστεί και άλλα εμβληματικά κτήρια στη Θεσσαλονίκη, όπως αυτό της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σε αυτό στεγάστηκε η οικογένεια Αλλατίνι. Κοντά στη στοά Μαλακοπή βρίσκονταν κι άλλες τράπεζες, όπως η Οθωμανική τράπεζα στο κτήριο που σήμερα στεγάζεται το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
Η στοά Μαλακοπή ήταν από τα λίγα κτήρια που σώθηκε από την πυρκαγιά του 1917. Το 1923 ο αρχιτέκτονας Ερνέστ Εμπράρ που ανέλαβε τον σχεδιασμό της Θεσσαλονίκης, αναδιαμόρφωσε το κτήριο επειδή δεν ταίριαζε στον σχεδιασμό των οικοδομικών τετραγώνων που είχε οραματιστεί.
Το κτήριο δεν ακολουθεί συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό στυλ. Στην όψη του ξεχωρίζουν οι ψευδοκίονες ιονικού ρυθμού, ενώ για το ρολόι που «βλέπει» στην πλατεία Χρηματιστηρίου κυκλοφορεί ο αστικός μύθος ότι σταμάτησε ακριβώς την ώρα του μεγάλου σεισμού που έπληξε τη Θεσσαλονίκη το 1978.
Στο υπόγειο του κτηρίου υπήρχαν τα θησαυροφυλάκια οι «θυρίδες» της εποχής οι οποίες προστετεύονταν από στιβαρές μεταλλικές κατασκευές. Στο ισόγειο ήταν τα γκισέ της Τράπεζας και στον πάνω όροφο τα γραφεία, όλα συνδεδεμένα μεταξύ τους με εσωτερικές πόρτες. Από τη γυάλινη οροφή του, που σήμερα έχει καλυφθεί με λαμαρίνες έμπαινε άπλετο το φως του ήλιου και φώτιζε τους κάτω ορόφους.
Σήμερα, το κτήριο στεγάζει μπυραρίες, καφετέριες και μπαρ, καθώς η πλατεία Χρηματιστηρίου και η οδός Βαλαωρίτου αποτελούν σημείο αναφοράς για τη νυχτερινή διασκέδαση των φοιτητών και των νέων της Θεσσαλονίκης.
