Εκατό ημέρες μετά την μεγάλη πυρκαγιά του διημέρου 5 – 6 Αυγούστου 1917 η εμπορική ζωή επανέρχεται στη Θεσσαλονίκη. Μαζί και η αγωνία των επιχειρηματιών της πόλης να πείσουν δια του Επιμελητηρίου ότι παραμένουν τίμιοι και ότι ασπάζονται τα χρηστά ήθη της αγοράς. Κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει σήμερα και που –μάλλον- θα συμβαίνει για πάντα. Στη συνεδρίαση του ΔΣ του Επιμελητηρίου της 23ης Νοεμβρίου 1917 ο προεδρεύων «φέρει τον λόγον εις την συγκίνησιν ήτις κατέχει τον εμπορικόν κόσμον Θεσσαλονίκης από της δημοσιεύσεως του νέου νόμοι περί αισχροκερδείας, τα γνώμας και διαμαρτυρίας του τιμίου εμπορίου της πόλεως, όσον αφορά τας αοριστίας του νέου νόμου, τα ελλείψεις αυτού και τα δυσκολίας ας τούτο φέρει και εις τους δικαστάς ως προς την εκδίκασιν των καταγγελιών επί αισχροκερδεία και εις τους εμπόρους μη δυνάμενους να καθωρίζωσι το θεμιτόν νόμιμον κέρδος αυτών εις τα πωλήσεις και τας βάσεις κόστους των εμπορευμάτων όσα δεν είναι υπό διατίμησιν».
Μέχρι να φτάσουμε όμως εκεί, μέχρι να στρέψει και πάλι την προσοχή του το Επιμελητήριο στους νόμους και στα δικαστήρια μεσολάβησαν 100 δύσκολες ημέρες. Τα έσοδα του μειώνονται δραματικά, ενώ δε διστάζει να νοικιάσει χώρους του για να αποθηκεύσουν εμπορεύματα μέλη του, τα καταστήματα και οι αποθήκες των οποίων κάηκαν εντελώς.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης των ημερών εκείνων είναι ότι στη συνεδρίαση του της 31ης Αυγούστου 1917 το ΔΣ του Επιμελητηρίου αποφασίζει να ικανοποιήσει το αίτημα των υπαλλήλων του να καταβάλλεται ο μισθός τους στις αρχές και όχι στο τέλος του μηνός «λόγω αυξημένων αναγκών προελθουσών εκ της πυρκαγιάς». Για τον ίδιο λόγο –τις συνέπειες της πυρκαγιάς- στις επόμενες συνεδριάσεις του το ΔΣ του Επιμελητηρίου «αναβάλλει προσωρινώς και μέχρι νεωτέρας αποφάσεως την διενέργεια εράνου» υπέρ του Εθνικού Αγώνος, που σε μικρό διάστημα στο τέλος της Άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού του 1917 είχε συγκεντρώσει περί τις 118.000 δρχ., για τις οποίες ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος απέστειλε ευχαριστήρια επιστολή. Εκείνη την περίοδο το Επιμελητήριο ασχολείται εντατικά με την πληρωμή των ασφαλίστρων. Υπάρχει, μάλιστα, αλληλογραφία ανάμεσα στο Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης και τα Επιμελητήρια του Λονδίνου και του Παρισιού, ώστε να πειστούν οι αγγλικές και γαλλικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις να επισπεύσουν τις πληρωμές, ενώ από την ελληνική κυβέρνηση του Επιμελητήριο ζητά να γίνει ο έλεγχος από τους αρμόδιους ελεγκτές το συντομότερο, ώστε να γίνει γρήγορα η καταβολή των αποζημιώσεων.