του Γιώργου Δώρα
Σε μια δύσκολη χρονιά για τη Χαλκιδική, καθώς εκτιμάται ο αριθμός των ξένων τουριστών θα μειωθεί ή –στο καλό σενάριο- θα παραμείνει σταθερός, ο κορυφαίος τουριστικός νομός της Βορείου Ελλάδος βρίσκεται φέτος στην πρώτη θέση για τις καθαρές παραλίες και θάλασσες. Ούτε λίγο, ούτε πολύ στο νομό Χαλκιδικής απονέμονται φέτος 52 γαλάζιες σημαίες. Κάτι που σημαίνει ότι σε 52 παραλίες ο συνδυασμός θάλασσας και στεριάς είναι υψηλότατου ποιοτικού επιπέδου. Κι αυτό παρά την υπερεκμετάλλευση που υπάρχει εδώ και χρόνια, σε έναν νομό που βρίσκεται στην πρώτη θέση στη ζήτηση δεύτερης κατοικίας στην Ελλάδα. Αλλά και σε ένα νομό με εξαιρετικά υψηλή πυκνότητα παραθαλάσσιων εγκαταστάσεων εστίασης και διασκέδασης, που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αστικού επιπέδου. Δηλαδή σε ορισμένες περιπτώσεις τα καφέ –μπαρ, τα μπιτς μπαρ, τα ουζερί και οι ταβέρνες βρίσκονται δίπλα δίπλα, όπως στην παλιά παραλία της Θεσσαλονίκης. Φανταστείτε πόσο περισσότερο θα αναδεικνύονταν οι ομορφιές ενός ευλογημένου τόπου εάν η τουριστική αξιοποίησή του να ήταν πιο… συγκρατημένη. Επιπλέον, εάν δεν είχε την ατυχία αφενός να πέσει θύμα της απληστίας και αφετέρου να εφάπτεται μια μεγάλης πόλης του ενός εκατομμυρίου κατοίκων.
Οι δυσκολίες που αναμένεται να αντιμετωπίσει φέτος η Χαλκιδική κατά την τουριστική περίοδο έχουν συγκεκριμένες αιτίες:
Πρώτον, η αποκλειστική προβολή του μοντέλου ήλιος και θάλασσα, που περιορίζει την τουριστική σεζόν, αλλά και τους δυνητικούς πελάτες. Μόλις φέτος η Χαλκιδική επιχειρεί να αξιοποιήσει τουριστικά την παγκόσμια ακτινοβολία του Αριστοτέλη, ο οποίος γεννήθηκε πριν από 2.400 χρόνια στα Στάγιρα, ενώ η προσκυνηματική δυναμική του Αγίου Όρους παραμένει στο πλαίσιο της πολιτείας του Άθω.
Δεύτερον, οι οικονομικές δυσκολίες των Ρώσων, που το 2013 έφτασαν στη Χαλκιδική τις 150.000 και φέτος είναι ζήτημα αν θα προσεγγίσουν τις 70.000. Τέσσερα χρόνια πριν η ισοτιμία ήταν 1 ευρώ 24 ρούβλια και τώρα είναι 1 ευρώ 74 – 78 ρούβλια.
Τρίτον, η προβληματική προσέγγιση των Βαλκάνιων τουριστών, που φτάνουν στην περιοχή οδικώς. Θεωρείται βέβαιο ότι το προσφυγικό, με τις εικόνες στην Ειδομένη και τους χώρους φιλοξενίας στην Κεντρική Μακεδονία, θα επηρεάσει αρνητικά πολλούς Σέρβους, Βούλγαρους, Ρουμάνους και Σκοπιανούς, οι οποίοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα –και η Χαλκιδική ή η Πιερία- θα βρίσκονται στη θέση τους και τα επόμενα χρόνια, όταν τα πράγματα θα έχουν ηρεμήσει και η κατάσταση θα έχει ομαλοποιηθεί.
Τέταρτον, η παραμέληση των ανεπτυγμένων αγορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τώρα η Χαλκιδική προσπαθεί να επαναπροσεγγίσει. Φέτος θα έρθουν στην περιοχή 150.000 Γερμανοί, 15.000 Ολλανδοί, 10.000 Βέλγοι και 4.000 Ιταλοί. Αριθμοί σχετικά μικροί, σε σχέση με τη δυναμική αυτών των αγορών, που τα τελευταία χρόνια θυσιάστηκαν στη Β. Ελλάδα προς χάρη των Ρώσων και των Βαλκάνιων που αγόραζαν ακριβότερα.
Όλα αυτά αποδεικνύουν τη δυναμική της Χαλκιδικής τα επόμενα χρόνια. Όπως άλλωστε το ίδιο υπογραμμίζουν και οι πεντάστερες επενδύσεις που ολοκληρώνονται –Παλιούρι και Ουρανούπολη-, αλλά και αυτές που προετοιμάζονται -Ξενία Παλιουρίου, Άη Γιάννης. Αρκεί ορισμένα τουλάχιστον παθήματα να γίνουν μαθήματα για την περιοχή. Αλλά και αν καταφέρει η Χαλκιδική να διασυνδεθεί τουριστικά με τη Θεσσαλονίκη, εμφανίζοντας ένα μικτό προϊόν, ικανό να λειτουργήσει ως καταλύτης για την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου πέραν των συνήθων 140 ημερών, που φέτος λόγω του προσφυγικού περιορίστηκε ήδη στις 110 – 120 ημέρες.