Το κράτος των Σκοπίων σπαράσσεται. Τα γεγονότα είναι ήδη γνωστά, με οκτώ Σλάβους αστυνομικούς νεκρούς, 30 τραυματίες και 14 νεκρούς ένοπλους Αλβανούς. Ο κ. Γκρούεφσκι υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του, αλλά και δεν αντιλήφθηκε τις αλλαγές που έρχονται στην Βαλκανική, και συνέχισε την αδιέξοδη πολιτική του, υποτιμώντας τον υπαρκτό κίνδυνο της διάλυσης του κράτους από την δράση ενόπλων αλβανικών ομάδων και αρκέστηκε στην μακεδονίζουσα τακτική, με την οποία «τάισε» τον σλαβικό λαό επί αρκετά χρόνια.
Η κατάσταση τώρα φαίνεται να είναι πιο απειλητική από το 2001, επειδή προστέθηκαν δύο ανησυχητικοί παράγοντες για την ακεραιότητα των Σκοπίων. Αφενός η αύξηση του πληθυσμού των Αλβανών πολιτών του κράτους -για να αποκρυφτεί το γεγονός ο κ. Γκρούεφσκι δεν διεξήγε Απογραφή το 2011-, και αφετέρου η έναρξη των διαδικασιών της ίδρυσης Μεγάλης Αλβανίας, με την επίνευση των Δυτικών, στην οποία θα ενυπάρχει και το Τέτοβο, το 1/3 περίπου της σκοπιανής επικράτειας.
Εδώ και καιρό έχουν αναλυθεί σ’ αυτήν την στήλη οι λόγοι για τους οποίους οι Δυτικοί αποστράφηκαν τον κ. Γκρούεφσκι, με εμφανή την άρση υποστήριξης από τον κ. Σόρος, του οποίου το Ίδρυμα (Open Society Institute - OSI) με Παράρτημα στα Σκόπια, είχε καθοριστικό ρόλο στην επιβουλή των Σκοπίων κατά της Ελλάδας. Ο κ. Γκρούεφσκι είχε αρχίσει να δημιουργεί μεγάλα εμπόδια με την αδιάλλακτη στάση του στην επιλογή ονομασίας για το κράτος του.
Έχω υποστηρίξει -κι εξακολουθώ- ότι θεωρώ πως είναι συμφέρουσα η παραμονή του κ. Γκρούεφσκι σ’ αυτό το κράτος, εφόσον φυσικά παραμείνει ενιαίο, ακριβώς επειδή είναι αδιάλλακτος, όπερ σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, και ο χρόνος εργάζεται υπέρ ημών. Η πιθανή πλέον αντικατάστασή του από τον διαλλακτικό αρχηγό του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος κ. Ζόραν Ζάεφ, θα είναι επιζήμια για την Ελλάδα.
Ο λόγος είναι απλός:. Ο κ. Ζάεφ δέχεται σύνθετη ονομασία. Την ίδια τοποθέτηση έχουν και τα ελληνικά κόμματα εξουσίας. Άρα, η «βάπτιση» των Σκοπίων ως Νέα, ή Βόρεια, ή Άνω, ή άλλως πως, αλλά πάντα με πρόσθετο το ουσιαστικό Μακεδονία, είναι θέμα χρόνου. Εκείνο όμως για το οποίο αδιαφόρησαν -και αδιαφορούν- πλήρως τα ελληνικά κόμματα εξουσίας, είναι ότι η εθνικότητα των Σλάβων θα είναι «μακεδονική», όπως «μακεδονική» θα θεωρείται και η γλώσσα τους.
Οι Δυτικοί μέχρι πρότινος επιθυμούσαν την ακεραιότητα των Σκοπίων. Η ανενόχλητη όμως διαδικασία δημιουργίας «Μεγάλης Αλβανίας» ίσως άλλαξε τα σχέδιά τους. Σημαντικό μέρος της επικράτειας των Σκοπίων, το Τέτοβο, ουσιαστικώς αποτελεί αυτόνομη περιοχή. Για δε το υπόλοιπο, ο π. πρωθυπουργός των Σκοπίων κ. Γκεοργκέφσκι, πρότεινε να ενσωματωθεί στην Σερβία. Άγνωστο τι θα πράξει και η Βουλγαρία. Η αιφνίδια φιλοαμερικανική στάση της, μέχρι σημείου να επιτίθεται φραστικά στην Ρωσία, αποτελεί άραγε ένδειξη, ότι μπορεί το σλαβικό τμήμα των Σκοπίων να βρεθεί στην επικράτειά της; Ο χρόνος θα δείξει.
Πέρα από αυτά, τι μας συμφέρει ως χώρα, η διάλυση των Σκοπίων ή η διατήρησή τους; Έχει επικρατήσει στην Ελλάδα η άποψη των κομμάτων εξουσίας ότι η ύπαρξη των Σκοπίων «μάς συμφέρει», επειδή είναι αδύναμα και τον προτιμούμε για γείτονα, παρά να έχουμε στα σύνορα ισχυρότερη Αλβανία και Βουλγαρία.
Αυτό θα ήταν πρόβλημα πολλές δεκαετίες πριν, όταν οι πόλεμοι διεξάγονταν με το πεζικό ή τα άρματα, και ο στενός χώρος της Μακεδονίας θα ήταν ευπρόσβλητος από τον εχθρό. Σήμερα ζούμε στην ηλεκτρονική εποχή και οι μετακινήσεις στρατιωτών έρχονται σε δευτερεύουσα μοίρα. Και εν πάση περιπτώσει, όσο και να μεγαλώσει η Αλβανία ή η Βουλγαρία, πάλι δεν αποτελούν κίνδυνο για την Ελλάδα, έστω και στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.
Ο κ. Κ. Γρίβας, ειδικός σε θέματα γεωπολιτικής ανάλυσης και πολεμικής τεχνολογίας, που διδάσκει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, σε μελέτη του γράφει μεταξύ άλλων: «Η απειλή που θα προέκυπτε για την Ελλάδα από την εξαφάνιση των Σκοπίων ανάγεται στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας, δεν ισχύει όμως το ίδιο και με το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας».
Συμφώνως δε, με την πλέον σύγχρονη αντίληψη περί γεωπολιτικής, που στην Ελλάδα εκφράζεται πρωτίστως από τον καθηγητή Ι.Θ. Μάζη, «η γεωπολιτική ταυτότητα μιας χώρας είναι μια σύνθεση ορισμένων παραγόντων οι οποίοι βρίσκονται σε συνεχή, δυναμική, αλληλεπιδραστική σχέση μεταξύ τους. Ορισμένοι από αυτούς είναι η γεωγραφία, η στρατιωτική ισχύς, η οικονομία, η τεχνολογία και ο πολιτισμός, ο οποίος μάλιστα αποτελεί θεμελιώδες γεωπολιτικό μέγεθος».
Το ζήτημα της ονομασίας, είναι αυτό ακριβώς που ο καθηγητής αποκαλεί «θεμελιώδες γεωπολιτικό μέγεθος», και για το οποίο υπάρχει στην Ελλάδα αδιαφορία στην πλειονότητα του πολιτικού κόσμου.
Ο Μακεδών