Skip to main content

Η Ελλάδα συμβιβάστηκε στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων

Δεν πρέπει να τεθεί το ζήτημα υπό τη μορφή συμβιβασμού αλλά με την απαίτηση παραίτησης της απαράδεκτης αξίωσης των Σκοπίων.

Δεν τόχει με τις διαπραγματεύσεις η ελληνική κυβέρνηση (πλην του Κυπριακού, αλλά καλά να είναι οι Τούρκοι, με τις απαράδεκτες απαιτήσεις τους). Είτε πρόκειται για το χρέος και την αξιολόγηση, για το προσφυγικό και των διεθνών ζητημάτων, ό,τι χαρτί μας δίνουν, η κυβέρνηση το υπογράφει. Και κάνουμε πάντα βήματα πίσω.

Εχθές, μας επισκέφθηκε ο ΥΠΕΞ των Σκοπίων, Νίκολα Ντιμιτρόφ, για τον πρώτο γύρο των συζητήσεων με την Ελλάδα, προκειμένου να μη θέσουμε βέτο στην αίτησή τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Επειδή, όπως αναγγέλθηκε, ο δεύτερος γύρος θα πραγματοποιηθεί εκτός απροόπτου, κατά τα τέλη Αυγούστου, φαίνεται πως από την πλευρά μας δεν υπάρχει πρόβλημα να συμφωνήσουμε, επειδή άλλως η επόμενη συνάντηση δεν θα γινόταν λίγες μόνον ημέρες προ της Συνόδου του ΝΑΤΟ, αλλά πολύ νωρίτερα, προκειμένου να υπάρχει χρόνος επανειλημμένων συναντήσεων αν απαιτείτο.

Στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, με το πέρας της συνάντησης των δύο ΥΠΕΞ, ο Ν. Κοτζιάς έδωσε αναλυτικές απαντήσεις, που σε ορισμένα σημεία με προβλημάτισαν. Μάλλον ως υπεκφυγές στην ληφθείσα ήδη απόφαση της κυβέρνησης να συμβιβαστεί τις θεωρώ, προκειμένου να αποφευχθεί η ομολογία ότι ο πλήρης προσανατολισμός της Ελλάδας στον ατλαντισμό, την δεσμεύει να μη φέρει αντιρρήσεις.

Ο Έλληνας υπουργός μας ενημέρωσε ότι «δεσμεύθηκε τόσο προσωπικά όσο και ως ελληνική κυβέρνηση ότι θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να βρεθεί ένας δρόμος ορθού, επωφελούς και για τις δύο πλευρές συμβιβασμού». Για να μη ξεχάσω και τα λίγα ελληνικά που γνωρίζω, συμβιβασμός σημαίνει την διευθέτηση διαφοράς με αμοιβαίες υποχωρήσεις, αμοιβαίο μετριασμό αξιώσεων ή δικαιωμάτων -που καταλήγει σε συμφωνία-, και σημαίνει υποχώρηση, παραίτηση από δικαιώματα ή απαιτήσεις.

Για να γίνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις μεταξύ δύο κρατών, πρέπει να υπάρχει κάποιο ζήτημα, στο οποίο και τα δύο μέρη να έχουν απαιτήσεις, ώστε με την συζήτηση να μετριαστούν οι αξιώσεις. Αλλά, η Ελλάδα δεν έχει κάποια επιβουλή κατά των Σκοπίων, ώστε να την αποσύρει. Το πρόβλημα το έχουν οι γείτονες. Το ζήτημα είναι Σκοπιανό (και όχι Μακεδονικό, όπως γράφουν κάποιοι ανοηταίνοντες). Οι Σκοπιανοί έχουν υφαρπάσει αγαθό δικό μας, απαραίτητο για την μελλοντική μας πορεία. Είναι οι θύτες και είμαστε τα θύματα.

Επομένως, τι είδους υποχώρηση αναφέρει ο υπουργός, ότι πρέπει να κάνει το θύμα; Ήδη, υπήρξε απεμπόληση δικαιώματος με την ειλημμένη απόφαση των κομμάτων εξουσιών να παραδώσουν το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια (ο γεωγραφικός προσδιορισμός είναι η ζάχαρη στο πικρό φάρμακο, για να το καταπιούμε με λιγότερη δυσκολία). Γιατί πρέπει να κάνουμε και άλλη παραχώρηση;

Πιστεύει στ’ αλήθεια η κυβέρνηση ότι το ΝΑΤΟ θα αποκαλεί τα Σκόπια FYROM (που πάλι βέβαια περιέχει τον όρο "Μακεδονία"); Λησμονήθηκε άραγε ότι τον Σεπτέμβριο του 2014 υπήρξε προσφώνηση του Σκοπιανού υπουργού Εξωτερικών από τον τελετάρχη του ΝΑΤΟ ως «υπουργού Εξωτερικών της Μακεδονίας» και η θερμή υποδοχή του από τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Φ. Ράσμουνσεν; Πηγές του ελληνικού ΥΠΕΞ το απέδωσαν λάθος του τελετάρχη, κλείνοντας εκεί το θέμα! Ένα «λάθος» που μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο και βέβαια, με τον Φ. Ράσμουνσεν και τον Βρετανό πρωθυπουργό Τ. Κάμερον, να επιφυλάσσουν στον Σκοπιανό ΥΠΕΞ θερμή υποδοχή ως «Μακεδόνα».

Δεν πρέπει να τεθεί το ζήτημα υπό τη μορφή συμβιβασμού (πόσους επί τέλους πρέπει να κάνουμε;) αλλά παραίτηση της απαράδεκτης αξίωσης των Σκοπίων.

Το δεύτερο ζήτημα που έθιξε ο Ν. Κοτζιάς, ομολογώ πως το εξέλαβα ως πρόσχημα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Είπε ότι η Ελλάδα θέλει να γίνουν τα Σκόπια μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ποιο είναι το όφελος της Ελλάδας και «θέλει»; Η εισδοχή των π. Σοβιετικών χωρών στην Ε.Ε., προτεκτοράτων της Γερμανίας, λίγα προβλήματα μας δημιούργησε;

Αλλά, ιδίως ως προς το ΝΑΤΟ, η Ελλάδα περιμένει από τον στρατό των Σκοπίων να την βοηθήσει σε περίπτωση κινδύνου; Από ποια χώρα; Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, είναι ομολογημένο, ότι αποτελεί επιδίωξη των ΗΠΑ για να απομακρύνουν την Ρωσία από την περιοχή. Η Ελλάδα τι όφελος έχει επ’ αυτού;

Εν τέλει, με όλους αυτούς συμβιβασμούς -υποχωρήσεις, δηλαδή- μπορεί να πει κάποιος σε τι έχουμε ωφεληθεί;