Τα μέτρα που πρότεινε η ίδια η ελληνική κυβέρνηση στους εταίρους προκειμένου να κλείσει η συμφωνία και η χώρα να διασωθεί εντός ευρώ δεν οδηγούν απλώς στην ύφεση.
Είναι επιλογές που –άσχετα αν γίνουν αποδεκτές ή απορριφθούν από τους δανειστές- αποδεικνύουν πέραν πάση αμφιβολίας ότι οι κυβερνώντες έχουν μια συγκεκριμένη αντίληψη για την οικονομία και την επιχειρηματική δραστηριότητα. Θεωρούν ότι ο οικονομικός κύκλος μπορεί να λειτουργήσει χωρίς επιχειρήσεις που θα ξεπερνούν σε μέγεθος ένα περίπτερο ή ένα μικρό μαγαζάκι. Μόνο με εργάτες –προφανώς σε κρατικά εργοστάσια-, υπαλλήλους -προφανέστατα του δημοσίου- και αυτοαπασχολούμενους μικροεπαγγελματίες. Αλλιώς δεν εξηγείται το μείγμα των μέτρων που στοχοποιούν τις επιχειρήσεις και την ιδιωτική οικονομία σε βαθμό οικονομικής και ψυχολογικής εξόντωσης.
Διότι ασφαλώς ισχύει «το μη χείρον βέλτιστον», αφού δίχως συμφωνία η χώρα θα οδεύσει προς την καταστροφή χωρίς κανένα δίχτυ ασφαλείας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι συγκεκριμένες προτάσεις δεν οδηγούν σε συγκεκριμένες επιπτώσεις, ειδικά για τη Βόρεια Ελλάδα που βασίζεται στον ιδιωτικό τομέα –και ειδικότερα στην παραγωγή- πολύ περισσότερο από την Αττικοβοιωτία, όπου η υπερσυγκέντρωση του δημοσίου δημιουργεί μια ημι-αυτόνομη οικονομία.
Τα συμπεράσματα, λοιπόν, είναι κι αυτά συγκεκριμένα, ορισμένα εκ των οποίων είναι τα ακόλουθα:
Συμπέρασμα πρώτο: τα μέτρα όπως διαμορφώθηκαν και όπως εξηγήθηκαν –τώρα θα πληρώσουν όλοι και όχι μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι- δείχνουν αφενός προκατάληψη και αφετέρου άγνοια. Προκατάληψη εις βάρος των επιχειρήσεων που έχουν κέρδη, επενδύουν, μεγαλώνουν, απασχολούν εργαζομένους, πληρώνουν φόρους, καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές και δημιουργούν κοινωνικό πλούτο. Διότι όταν σε συνθήκες ΕΕ, όπου η Ελλάδα συνυπάρχει με τη Βουλγαρία και την Κύπρο του φορολογικού συντελεστή 10%, αποφασίζεις να επιβαρύνεις φορολογικά μια εταιρία με 70% ή 80% σημαίνει απλά ότι δεν την θέλεις. Στην καλύτερη περίπτωση ότι δεν πολυνοιάζεσαι γι’ αυτές, για το παρόν και το μέλλον τους. Και –το χειρότερο- ότι δεν τις υπολογίζεις για την ανάκαμψη της χώρας, ενώ έχει αποδειχθεί χιλιάδες φορές ότι χωρίς τη συνδρομή τους δεν πρόκειται η χώρα να δει «φως στο τούνελ».
Συμπέρασμα δεύτερο: οι αποφάσεις λαμβάνονται από ανθρώπους που δεν κατέχουν και πολλά από την αγορά, κινητήριος μοχλός της οποίας δεν είναι άλλος από τους επιχειρηματίες, οι οποίοι λειτουργούν δημιουργικά για να κερδίσουν και σε αυτή τη διαδικασία παρασύρουν κι άλλους. Όταν, λοιπόν, τους στερείς κάθε κίνητρο να ενεργήσουν σημαίνει ότι δεν σε ενδιαφέρει η συνδρομή τους ή δεν καταλαβαίνεις το μέγεθός της. Ίσως επειδή είσαι προσανατολισμένος σε μια οικονομία με άλλη δομή, όπου η ενεργότερη επιχειρηματική δραστηριότητα έχει το μέγεθος περιπτέρου ή γαλακτοπωλείου.
Συμπέρασμα τρίτο: στις αποφάσεις δεν έχει ληφθεί καθόλου υπόψιν η ιδιαιτερότητα της Βορείου Ελλάδος. Η περιοχή μας, στην οποία είναι συγκεντρωμένη κρίσιμη μάζα παραγωγικών μεταποιητικών επιχειρήσεων, αλλά και σημαντικές εμπορικές, τεχνολογικές και μεταφορικές μονάδες, συνορεύει με βαλκανικές χώρες –μια εκ των οποίων, η Βουλγαρία, είναι πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το γεγονός αυτό καθιστά πανεύκολη τη μετανάστευση τους, δηλαδή τη μετεγκατάστασή τους στην άλλη πλευρά των συνόρων. Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη τους τελευταίους μήνες ορισμένες από αυτές, φοβούμενες την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, έχουν κάνει την απαιτούμενη προεργασία, που δεν αποκλείεται να ενεργοποιήσουν αντιλαμβανόμενες ότι το περιβάλλον που διαμορφώνεται είναι αρνητικό. Κυρίως προς τη Βουλγαρία, λόγω ΕΕ, αλλά και προς τα Σκόπια, όπου υπάρχει καθεστώς πλήρους απαλλαγής από τη φορολογία, μέχρι και για δέκα χρόνια!
Συμπέρασμα τέταρτο: η φοροδιαφυγή και η ανεργία θα αυξηθούν. Η μεν φοροδιαφυγή, διότι όσο αυξάνονται οι φόροι τόσο το ρίσκο αξίζει τον κόπο. Η δε ανεργία, διότι όταν οι επιχειρήσεις στραγγαλίζονται από την υπερφορολόγηση και την έλλειψη ρευστότητας, τόσο συρρικνώνονται, άρα απολύουν χωρίς να προσλαμβάνουν.
Συμπέρασμα πέμπτο: όσοι λαμβάνουν τις αποφάσεις δεν πιστεύουν ότι τη διαφορά την κάνουν οι άνθρωποι, κάτι που είναι, πλέον, κοινά παραδεκτό στο υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο. Πως περιμένουν να κρατήσουν στη χώρα τα καλά και ικανά μυαλά; Προσφέροντας θέσεις δημοσίων υπαλλήλων; Οδηγώντας στο μαρασμό τις υφιστάμενες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να τους απορροφήσουν; Ή, μήπως, δημιουργώντας τις δυσκολότερες και λιγότερο συμφέρουσες συνθήκες νέας επιχειρηματικότητας στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη; Διότι με βάση τα μέτρα της συμφωνίας, μαζί με τη γραφειοκρατία, που δημιουργεί διαφθορά, έχουμε και δραματική αύξηση των φόρων.
πηγή φωτογραφίας newartcolorz.com