Έγινε έρευνα -που δεν χρειαζόταν, επειδή το αποτέλεσμα ήταν αυτονόητο- που έδειξε ότι η πλειοψηφία της νέας γενιάς Ελλήνων, κατά 82%, ρίχνει την ευθύνη για την οικονομική κρίση στους ώμους των γονέων τους. Και ποιοι είναι οι γονείς; Η περίφημη -ή μήπως διαβόητη- «γενιά του Πολυτεχνείου» που εξαργύρωσε αληθινές ή μαϊμού αντιστασιακές ενέργειες, προβαίνοντας σε ουσιαστική κατάληψη του δημόσιου οργανισμού.
Και δεν μιλάω που ίσως οι αληθινοί αντιστασιακοί, από σεβασμό στην ιδιότητά τους, και λόγω σεμνότητας έμειναν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ούτε ότι οι αντιστασιακοί λίγο ακόμη και θα ξεπερνούσαν τον πληθυσμό της Ελλάδας [να θυμηθούμε και τις πάμπολλες περιπτώσεις αντιστασιακών του ΕΑΜ, που ήσαν ανήλικοι κατ’ εκείνη την περίοδο, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση του 2χρονου νήπιου, που χαρακτηρίστηκε αντιστασιακό επειδή είπε η μάνα του πως στο βρακάκι είχε μήνυμα για τους αντάρτες].
Θα μείνω μόνο στο γεγονός, ότι για την ανέλιξη στην δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία, ή την ανάδειξη στον δημόσιο βίο, τα απαραίτητα προσόντα πήγαιναν περίπατο, επειδή υπερτερούσε η αντιστασιακή ιδιότητα. Πώς λοιπόν, αυτής ποιότητας πολιτικοί και αξιωματούχοι θα έφερναν διαφορετικό αποτέλεσμα από το σημερινό; Και με την κατάσταση, βέβαια, να συνεχίζεται. Όλοι καταλάβαμε τα προσόντα πολιτικών και συμβούλων στους οποίους αναθέσαμε την τύχη μας.
Το παρήγορο είναι ότι ο πρωθυπουργός μας διαβεβαίωσε ότι θα… θρέψουμε καρπούς.
Τι έγραψε η voria.gr; Ότι το πορτογαλικό success story φέρνει επενδύσεις. Μια σύγκριση δείχνει, ότι στην Ελλάδα αντίθετα οι πολιτικοί φέρνουν κι άλλα χρέη. Όλο και περισσότερες επενδύσεις στρέφονται στην Πορτογαλία, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, όχι μόνο στη βιομηχανία. Στην Ελλάδα οι αριστεριστές της κυβέρνησης, δεν κρύβουν ότι είναι εχθροί της επιχειρηματικότητας και χάνονται θέσεις εργασίας.
Μα, θα πει κάποιος, δεν υπάρχουν σωστοί πολιτικοί; Πώς δεν υπάρχουν. Αλλά δεν ξέρουν τα κόλπα, και πέφτουν θύματα στα «άγρια σκυλιά» που τους διώχνουν από μαντρί. Αυτό έπαθε και ο Κολοκοτρώνης. Από τη στιγμή, που ανακατεύτηκε με την πολιτική, έχασε τα νερά του. Πολύ γρήγορα όμως κατάλαβε το σφάλμα του και ξαναγύρισε στ' άρματα. Διηγόταν μάλιστα και τον ακόλουθο μύθο, για να δείξει πώς την έπαθε, όταν πήγε να γίνει πολιτικός:
«Ένας λύκος άρπαξε ένα αρνί από το μαντρί και πήγε παραπέρα να το φάει. -Κυρ λύκο, θα με φας, το ξέρω, είπε το αρνί. Γι’ αυτό όμως το καλό, κάνε μου και μένα αυτή τη χάρη: τραγούδα μου λιγάκι, γιατί έχεις πολύ γλυκιά φωνή και μένα μού αρέσουν τα τραγούδια.
Άφησε ο λύκος το αρνί κι άρχισε να ουρλιάζει. Τον άκουσαν τότε τα σκυλιά και τον πήραν στο κυνηγητό. Είδε κι έπαθε, ώσπου να γλυτώσει. Τότε στάθηκε ψηλά στη ράχη κι αγναντεύοντας το μαντρί είπε: -Τί ήθελα εγώ να κάμω τον τραγουδιστή; Καλά να πάθω!». Κι αφού βάζουν στην άκρη Κολοκοτρώνηδες και Φεραίους, ανέλαβαν οι Κωλέττηδες κι οι Γουλιμήδες.
Απίστευτος Ερντογάν… Κρατά ομήρους 100 Ολλανδούς στην Τουρκία, μη επιτρέποντάς τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Αντίποινα, για την απαγόρευση από την Ολλανδία ομιλιών υπέρ του δημοψηφίσματος.