Skip to main content

Οι καθυστερήσεις στον αναπτυξιακό νόμο «πληγώνουν» τη Βόρεια Ελλάδα

Πολλοί στη Βόρεια Ελλάδα εκτιμούν ότι, τελικά, ο αναπτυξιακός θα καταλήξει απλώς ουρά του νέου ΕΣΠΑ και θα απορροφήσει κοινοτικά κονδύλια.

Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα την περασμένη Κυριακή 17 Ιανουαρίου, ο Γενικός Γραμματέας Στρατηγικών και ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Οικονομίας –και καθηγητής του πανεπιστημίου Μακεδονίας- Λόης Λαμπριανίδης «ανακοινώνει» ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος της χώρας «θα εισαχθεί σύντομα σε διαδικασία διαβούλευσης». Μάλιστα, την επόμενη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου, ο κ. Λαμπριανίδης θα βρίσκεται στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης για να παρουσιάσει στους εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου τις προτάσεις της κυβέρνησης. Πρόκειται, ασφαλώς, γι πισωγύρισμα, αφού οι πάντες ανέμεναν την οριστικοποίηση των αποφάσεων της κυβέρνησης, τη συνεννόηση με την Κομισιόν και την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου. Άλλωστε η κυβέρνηση έχει στα χέρια της τις προστάσεις των παραγωγικών φορέων. Ειδικά στη Β. Ελλάδα ο κ. Λαμπριανίδης έχει παρουσιάσει τις απόψεις του και έχει εισπράξει σχόλια και παρατηρήσεις σε διαδοχικές συναντήσεις του στη Θεσσαλονίκη στις αρχές Δεκεμβρίου.  

Σε μια χώρα που βρίσκεται σε οικονομική κρίση και ύφεση και γι’ αυτό μαστίζεται από πολύ υψηλή ανεργία δεν υπάρχει άλλος τρόπος ανάκαμψης από τις επενδύσεις. Κυρίως τις ιδιωτικές, που έχει αποδειχθεί ότι αυξάνουν την απασχόληση και μπορούν να συντηρήσουν την ανάπτυξη. Σε αυτή τη χώρα, λοιπόν, δεν υπάρχει αναπτυξιακός νόμος, δηλαδή πλαίσιο υποστήριξης των επενδύσεων, εδώ και δύο περίπου χρόνια. Παράλογο; Εντελώς ελληνικό, καθώς τα πολιτικά και τα δημοσιονομικά ζητήματα, οι συντάξεις, οι εργασιακές σχέσεις προηγούνται πάντα της πραγματικής οικονομίας. Η διανομή του κοινωνικού πλούτου, όπως τη φαντάζονται και την οργανώνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες, προηγείται πάντα της διαδικασίας παραγωγής του πλούτου. Στη χώρα μας ο διάλογος για το που θα κατευθυνθεί το δημόσιο χρήμα είναι πάντα έντονος, ανάλογα με την ιδεολογική τοποθέτηση κάθε κόμματος και κάθε πολιτικού. Αντίθετα, πολιτικός διάλογος για τις πηγές από τις οποίες θα γεμίσουν τα δημόσια ταμεία, ώστε να υπάρξει το προς διανομήν δημόσιο χρήμα δε γίνεται ποτέ. Προφανώς το πολιτικό σύστημα θεωρεί ότι κάποια πράγματα –κάποια δύσκολα πράγματα- γίνονται αυτόματα. Οι επιχειρήσεις, οι επενδύσεις, η παραγωγή, οι υπηρεσίες, το εμπόριο, η απασχόληση. Όλα αυτά –κατά το πολιτικό προσωπικό- είναι δουλειά των ιδιωτών, οι οποίοι έτσι κι αλλιώς θέλουν να κερδίζουν περισσότερα και συναντούν το κράτος μόνο όταν είναι να πληρώσουν φόρους.

Φυσικά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Παντού στον ανεπτυγμένο κόσμο τα κράτη στηρίζουν τις επενδύσεις, είτε με επιδοτήσεις, είτε με κανονιστικές ρυθμίσεις. Σε κάθε περίπτωση το δημόσιο συμφέρονταν βαραίνει περισσότερο στις αποφάσεις. Οι υπεύθυνοι πολιτικοί και δημόσιοι λειτουργοί το υπολογίζουν, αφού είναι μετρήσιμο, κι έτσι δικαιολογούν  τις αποφάσεις και τις ενέργειες τους. Χωρίς κόμπλεξ, χωρίς ενοχές, χωρίς τύψεις, χωρίς ιδεοληψίες και χωρίς ταξικές παρωπίδες.

Αντίθετα με ότι συμβαίνει παντού, στην χώρα μας οι κυβερνήσεις –ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού- δείχνουν απρόθυμες να επιτελέσουν την αποστολή τους σε αυτό το επίπεδο. Για την Ελλάδα των χιλίων οικονομικών προβλημάτων είναι αδιανόητο να μην υπάρχει αναπτυξιακός νόμος επί διετία. Κανονικά δεν επιτρέπεται κενό ούτε μιας ημέρας. Πολύ περισσότερο που οι επενδυτικές επιδοτήσεις επιστρέφουν στη βάση τους, δηλαδή στα δημόσια ταμεία τάχιστα από άλλη πόρτα. Από τους άμεσους και έμμεσους φόρους που προκύπτουν από τη λειτουργία μιας επένδυσης, η οποία παράγει πλούτο και κέρδη που φορολογούνται, απασχολεί εργαζομένους, που επίσης φορολογούνται, χρειάζεται προμηθευτές, που κι αυτοί φορολογούνται. Απλά μαθηματικά.

Ο κ. Λαμπριανίδης και ο πολιτικός του προϊστάμενος κ. Σταθάκης έχουν καθυστερήσει. Ο λόγος είναι η ένδεια των δημόσιων ταμείων, αλλά και το γεγονός ότι οι επενδύσεις αν και θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα, είναι έσχατη. Με τη στάση τους δείχνουν ότι δεν πιστεύουν στον ιδιωτικό τομέα. Ίσως γι’ αυτό δεν ενδιαφέρονται καν.

Η εκκρεμότητα που υπάρχει, πάντως, πληγώνει ιδιαιτέρως τη Μακεδονία και τη Θράκη. Γι’ αυτό και πολλοί στη Β. Ελλάδα, όπου αρκετές εταιρίες αναμένουν τον συγκεκριμένο νόμο για να υλοποιήσουν επενδυτικά πλάνα, εκτιμούν ότι στο τέλος ο αναπτυξιακός θα καταλήξει απλώς ουρά του νέου ΕΣΠΑ και θα απορροφήσει κοινοτικά κονδύλια.  Ενώ ο ρόλος του είναι άλλος. Ίσως συμπληρωματικός του ΕΣΠΑ, αλλά πάντως απολύτως διακριτός.

ΥΓ. Τις τελευταίες κυριολεκτικά ημέρες τα νέα από την πραγματική οικονομία της χώρας, δεν είναι καλά. Σε πολλές επιχειρήσεις τα σημάδια δείχνουν εξάντληση αντοχών. Φυσικά οι πρώτοι που πληρώνουν αυτή την κατάσταση είναι οι εργαζόμενοι. Η ανάγκη για γρήγορες κινήσεις δεν ήταν ποτέ τα τελευταία χρόνια τόσο μεγάλη. Το μήνυμα είναι σαφές. Το αν γίνει κατανοητό με την ένταση που πρέπει παραμένει εξαιρετικά αβέβαιο.