Skip to main content

Η ευκαιρία του αναπτυξιακού συνεδρίου για την Κεντρική Μακεδονία

Ας περιμένουμε μέχρι την Τετάρτη για να κρίνουμε την επιτυχία ή μη του περιφερειακού αναπτυξιακού συνεδρίου. O διάλογος δεν έχει κάτι αρνητικό

Δεν γνωρίζω αν θα έπρεπε να έχουμε προσδοκίες ή όχι από το Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία, αυτό που ξέρω είναι ότι «ακόμη δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε». Αύριο αρχίζει το συνέδριο, εδώ και μέρες έχουμε ακούσει όλα τα απίθανα για το πόσο πολύτιμο είναι, για το πόσο άχρηστο, για την κυβερνητική φιέστα και για την αφετηρία της ανάπτυξης για την περιοχή. Στο τέλος νομίζω θα αποδειχτεί ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.

Όλοι αυτοί οι χειροκροτητές και οι επικριτές καλό θα ήταν να κάνουν ελάχιστη υπομονή τριών ημερών και μετά να προβούν σε χαρακτηρισμούς και υπερβολές. Εκτός κι αν όλοι τους έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα προβολής του συνεδρίου, διαφημίζοντας ή δυσφημίζοντάς το.

Το συνέδριο θα γίνει. Η κυβέρνηση θα βρεθεί σύσσωμη στη Θεσσαλονίκη το επόμενο τριήμερο. Αυτό μόνο λίγο δεν είναι. Ακόμη περισσότερο είναι το γεγονός ότι επί τρεις μέρες στο επίκεντρο των συζητήσεων της κυβέρνησης θα είναι η Κεντρική Μακεδονία και τα ζητήματά της σε όλους τους τομείς. Σε αυτό δε βλέπω τίποτα κακό.

Πέρα από τους παρόντες και τους απόντες, από τους φιλοκυβερνητικούς και τους διαδηλωτές, η ουσία παραμένει και είναι ότι γίνεται ένα τριήμερο συνέδριο όπου θα συζητηθεί όλη η γκάμα των προβλημάτων και των προοπτικών της Κεντρικής Μακεδονίας. Αυτό μόνο θετικό το βλέπω. Ειδικά από τη στιγμή που έχουν κληθεί όλοι να συμμετάσχουν, ακόμη κι όσοι είναι κάθετα αντίθετοι στις κυβερνητικές επιλογές και θεωρούν αυτή την κυβέρνηση «καταστροφική» για τον τόπο. Η επιλογή να αποφύγει κάποιος το διάλογο είναι για μένα αδιανόητη. Ας συμμετάσχει μόνο και μόνο για να αναδείξει την –κατά τη γνώμη του- γύμνια της κυβερνητικής πολιτικής. Ας μετατρέψει το συνέδριο σε ένα πεδίο γόνιμης αντιπαράθεσης θέσεων, απόψεων, ιδεών και λύσεων.

Καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των αποφάσεών του. Με το ζόρι διάλογος δεν γίνεται.

Την όποια γύμνια της κυβερνητικής πολιτικής, τις αδυναμίες και τα ελλείμματά της θα έχουν την ευκαιρία να αναδείξουν όσοι θα προσέλθουν στο συνέδριο και θα θέσουν τα θέματα που τους προβληματίζουν. Τα θέματα της πόλης και της περιφέρειας, που μόνο λίγα δεν είναι.

Ας το δουν και οι φορείς της περιοχής ως μια ευκαιρία να έρθει η κυβέρνηση σε αυτούς, αντί να τρέχουν οι ίδιοι στην Αθήνα, που είναι το σύνηθες.

Μεγάλες προσδοκίες από το περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριο δεν έχω. Έχω όμως την πεποίθηση ότι ακόμη και σε επίπεδο φιέστας να έχει διοργανωθεί, κάποιες λύσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα θα έχει στο τσεπάκι της η κυβέρνηση για να κάνει... κέφι στη γιορτή. Από μια ανακοίνωση λύσης σε θέμα του τομέα του να έχει κάθε υπουργός και ο πρωθυπουργός ίσως και να αξίζει τον κόπο. Και έχω την πληροφόρηση πως κάθε κυβερνητικός παράγοντας που θα συμμετάσχει στο τριήμερο συνέδριο έχει στη φαρέτρα του πολύ συγκεκριμένες ανακοινώσεις...

Εξάλλου, μόνο εύκολα δεν θα περάσουν οι κυβερνητικοί παράγοντες το τριήμερο. Οι τοπικοί φορείς που θα συμμετάσχουν πληροφορούμαι ότι έχουν ετοιμάσει λίστες με συγκεκριμένα αιτήματα, έχουν ετοιμάσει υπομνήματα με συγκεκριμένα προβλήματα και ζητούν συγκεκριμένες λύσεις. Έτσι μπορούν να εκθέσουν τους κυβερνητικούς που είναι απροετοίμαστοι ή να βρουν απαντήσεις από όσους είναι έτοιμοι και αντιμετωπίζουν ως μια πολύ σοβαρή ευκαιρία το συνέδριό τους για να αποδείξουν την ικανότητά τους και την αποτελεσματικότητά τους.

Ο κ. Τσίπρας που θα κλείσει με την ομιλία του το συνέδριο θα πρέπει κάτι να ανακοινώσει. Αν περιοριστεί σε ευχολόγια και γενικολογίες θα χάσει ό,τι προσπαθεί να πετύχει με το περιφερειακό συνέδριο. Αν δώσει απαντήσεις και είναι συγκεκριμένος στις ανακοινώσεις του για τα θέματα που απασχολούν την Κεντρική Μακεδονία, τότε θα βγει κερδισμένος και μάλιστα απουσία του... αντιπάλου.

Δυστυχώς, ορισμένοι άφησαν τα πάντα στο χέρι της κυβέρνησης. Θεωρώ πως η ανάπτυξη της περιοχής περνά μέσα από τη δημόσια διαβούλευση και το διάλογο και δε βρίσκω τίποτα κακό σε αυτό το συνέδριο. Ακόμη κι αν αποτελεί απλώς ένα αμπαλάζ της κυβερνητικής ανικανότητας. Ο διάλογος, όταν γίνεται οργανωμένα και μακριά από κραυγές, μπαίνει στην ουσία κι εκεί αποκαλύπτεται η αλήθεια. Εξάλλου, έχω εμπιστοσύνη στους τοπικούς φορείς –ως άριστους γνώστες των θεμάτων της περιοχής- ότι θα είναι σκληροί διεκδικητές λύσεων και απαντήσεων και δεν θα αφήσουν την ευκαιρία έστω να τα πουν από την καλή και την ανάποδη στην κυβέρνηση.

Εκτός από τη θέση μου υπέρ του συνεδρίου, που θα ήθελα να γίνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, να καταστεί θεσμός και να υποστηριχτεί από όλες τις μελλοντικές κυβερνήσεις, θα ήθελα να εκφράσω και τη θέση μου για όσους οργανώνουν διαμαρτυρίες στην κυβερνητική πολιτική, σε αποφάσεις της κυβέρνησης στην περιοχή κτλ.

Είμαι υπέρ των συγκεκριμένων αντιδράσεων. Όσοι θα βρεθούν έξω από το συνέδριο φωνάζοντας τα αιτήματά τους ή αντιδρώντας στις πολιτικές της κυβέρνησης ή ακόμη και στην ίδια την κυβέρνηση, ουσιαστικά για μένα συμμετέχουν με το δικό τους τρόπο στο συνέδριο. Και δεν βλέπω κανένα κακό στη διαμαρτυρία (εννοείται χωρίς βία) απέναντι στη νόμιμη κυβέρνηση του τόπου. Το συνέδριο είναι χρήσιμο ακόμη και γι' αυτό. Για να ακουστεί δυνατά η φωνή όλων εκείνων που αντιτίθενται. Αρκεί να γίνει αυτό με κόσμιο τρόπο και για σοβαρούς λόγους και να μην αναλωθούν όλοι σε μάχες εντυπώσεων, ώστε να μην αποπροσανατολιστεί το συνέδριο από τον τοπικό του χαρακτήρα.

Όσο για τις κριτικές, ας περιμένουν όσοι βιάζονται την Τετάρτη κι εδώ είμαστε να κάνουμε αποτίμηση, απολογισμό, να χειροκροτήσουμε ή να αποδοκιμάσουμε, σε συγκεκριμένη βάση δεδομένων κι όχι με θεωρίες και ιδεοληψίες.