Η κρίση δρομολογεί ανακατατάξεις στο εμπόριο και γενικότερα στην οικονομία. Κι αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ειδικά σε ό,τι αφορά στις μικρές και μικρομεσαίες εμπορικές επιχειρήσεις, οι αλλαγές σε επίπεδο προμηθευτών, είναι ρηξικέλευθες.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η απαίτηση των ξένων προμηθευτών, ήδη από τα τέλη του περασμένου χρόνου να προπληρώνουν οι επιχειρήσεις το σύνολο του τιμήματος των παραγγελιών, καθώς και οι δυσκολίες στις εισαγωγές που προκάλεσαν τα capital controls, οδήγησαν περισσότερους εμπόρους στους εγχώριους προμηθευτές. Η κίνηση αυτή ήταν μονόδρομος από τη στιγμή που το cash αποδείχθηκε είδος εν ανεπάρκεια και οι χρονικές προθεσμίες από τους ξένους ήταν εξαιρετικά περιορισμένες.
Όλα τα παραπάνω, τα πιστοποιεί και η ετήσια έκθεση ελληνικού εμπορίου της ΕΣΕΕ, από την οποία προκύπτει ότι αυξήθηκε το ποσοστό των ομόρρυθμων, ετερόρρυθμων και ατομικών εμπορικών επιχειρήσεων που προμηθεύονται ελληνικής παραγωγής εμπορεύματα σε 46,4% από 44,43% το 2014. Οι Α.Ε. και ΕΠΕ εξακολουθούν, πάντως, να προμηθεύονται προϊόντα κυρίως από τις άλλες χώρες της Ε.Ε. (44,4%). Κι αυτό γιατί οι ποσότητες που χρειάζονται είναι πολύ μεγαλύτερες και κατά συνέπεια, πολύ δύσκολα καλύπτονται από το εσωτερικό της ελληνικής αγοράς. Αν πάντως η σημερινή κατάσταση συνεχισθεί για πολύ ακόμα, τότε δεν αποκλείεται να δούμε αλλαγές και σε αυτό το επίπεδο.