Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης προετοιμάζεται για πώληση από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ γίνεται ο κακός χαμός. Συνδικαλιστές, πολιτικοί, πολιτευτές, κομματικά στελέχη, νεολαίοι στα κάγκελα. Το λιμάνι πωλείται επί ΣΥΡΙΖΑ και όλοι αυτοί που τότε αντιδρούσαν στο ενδεχόμενο, πλέον μας μιλούν και για τα οφέλη της πώλησης.
Η ΕΥΑΘ πρόκειται κι αυτή επί της ουσίας να ιδιωτικοποιηθεί. Μέχρι και δημοψήφισμα διενεργήθηκε, που το παίρνουν πολύ σοβαρά υπόψη τους οι ξένοι και μάλιστα καλούν όσους πρωταγωνίστησαν σ' αυτό να μιλήσουν στο εξωτερικό. Κι εκείνοι ανερυθρίαστα πηγαίνουν! Η ΕΥΑΘ βγαίνει προς πώληση και δεν ανοίγει μύτη. Α, συγνώμη ξέχασα, μερικοί βγήκαν και είπαν κάτι χαριτωμενιές, μεταξύ των οποίων μια αστεία κομματική ανακοίνωση, κάποιοι πρώην αγωνιστές που υπέστειλαν πανεύκολα τη σημαία και ορισμένοι βουλευτές που κάνουν πως δεν βλέπουν την πραγματικότητα.
Φαίνεται ότι το μόνο που θα μείνει είναι το διδακτικού χαρακτήρα φρέσκο ντοκιμαντέρ – ταινία του Γιώργου Αυγερόπουλου, που έρχεται σαν επιστέγασμα, σαν την τελευταία ανάμνηση των επαναστατικών μας χρόνων να μας θυμίσει ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά από την Βολιβία και το «También la lluvia».
Αντιστοίχως, χωρίς διαμαρτυρίες και κουραφέξαλα, χωρίς ανέξοδες κινητοποιήσεις και... μαγκιές, έφυγε και το αεροδρόμιο από τα χέρια του καλού κράτους και πήγε στους ιδιώτες. Κάπως έτσι, χωρίς φωνούλα διαμαρτυρίας θα φύγει και η «Εγνατία Οδός ΑΕ».
Μάλιστα, στη Θεσσαλονίκη έχουμε και το θρίαμβο της ξεφτίλας με την κρατικοποίηση ενός ιδιωτικού οργανισμού, χρηματοδοτούμενου μέχρι πρότινος από το κράτος. Δηλαδή μαζί με τις ιδιωτικοποιήσεις γίνονται και κρατικοποιήσεις. Μιλώ για τον ΟΑΣΘ, το τυράκι, το αντιστάθμισμα. Μπορεί να φαίνεται έτσι, αλλά νομίζω δεν είναι. Αφήστε να εξελιχθεί το σχεδιάκι της κυβέρνησης με τον ΟΑΣΘ και στη συνέχεια θα δούμε αν και πως κρατικοποιήθηκε ή αν πίσω από την κρατικοποίηση (που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη) έρχεται η ιδιωτικοποίηση. Το 2019 είναι πλέον ακόμη πιο κοντά.
Φαντάζομαι οι περισσότεροι θα έχετε δει όλα αυτά τα βίντεο, φωτογραφίες και δημοσιεύσεις αντιπαραβολής «Με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ» από τη μια «Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ» από την άλλη. Τα περισσότερα είναι τρομερά ευφάνταστα και δημιουργικά. Η πολιτική πρακτική δίνει τροφή. Κάπως έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όμως και τους εαυτούς μας.
Ειδικά οι «μεγάλοι αγωνιστές» και πρωταγωνιστές των κινητοποιήσεων (προσοχή, επειδή αρκετοί έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς γιατί δεν ήθελαν να γίνουν μέρος αυτής της κωμωδίας/δράματος) απορώ πώς έχουν τα μούτρα να κυκλοφορούν ακόμη σε μια πόλη, της οποίας το σύνολο των αγαθών και υποδομών προστατεύτηκε με πάθος και σθένος –κι από τους ίδιους- για να γίνει βορά στα ιδιωτικά συμφέροντα, με τις ευλογίες τους, με τις υπογραφές τους, με τη σιωπή τους, με την απραξία τους.
Αυτό που έχει γίνει με τους «αριστερούς αγωνιστές» να το βλέπουν οι άτολμοι κεντροδεξιοί για να καταλάβουν πώς γίνονται οι δουλειές...
Καλά Χριστούγεννα σε όλους, με υγεία κι ας διαφωνούμε πού και πού. Μπορεί και να κάνει καλό.