Του Γιώργου Δώρα
Το τελευταίο καταιγιστικό 15νθήμερο στη Θεσσαλονίκη απέδειξε ότι η πόλη και η περιοχή ζουν και αναπνέουν στους ρυθμούς της πραγματικής οικονομίας, μακριά από τα φαντασιακά ολογράμματα των δημοσιονομικών, που τόσα δεινά έχουν επιφέρει στην Ελλάδα.
Η υπογραφή του πρώτου έργου του πακέτου Γιούνγκερ για την Ελλάδα, που αφορά στη χρηματοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω της γερμανικής τράπεζας ProCredit Bank στις 9 Μαίου. Η ομιλία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα σε γεύμα του ΣΒΒΕ στις 13 του μηνός.
Τα επίσημα εγκαίνια της έναρξης των εργασιών του αγωγού ΤΑΡ στις 17 του μηνός με την παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Το ανοιχτό κομμάτι της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος με τη συμμετοχή κορυφαίων Ελλήνων επιχειρηματιών (Μυλωνάς, Βασιλάκης κ.α.). Η ομιλία του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη, επίσης σε γεύμα του ΣΒΒΕ τρεις μέρες αργότερα. Οι 100 εκδηλώσεις του Money Show, που πραγματοποιήθηκαν στο Hyatt το τριήμερο 20 – 22 Μαϊου. Σε όλα αυτά σε πρώτο πλάνο βρέθηκαν οι επιχειρήσεις, οι επενδύσεις, οι χρηματοδοτήσεις, οι εξαγωγές, τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στην καθημερινότητα του επιχειρείν, οι προτάσεις για λύσεις που διατυπώνονται. Φυσικά υπήρξαν και αναφορές στα γενικότερα θέματα, αλλά ο διάλογος που αναπτύχθηκε εστίασε κυρίως στις δουλειές και στην παραγωγή πλούτου και πολύ λιγότερο στη διαχείριση του δημόσιου ταμείου. Κατά κάποιο τρόπο το μήνυμα είναι σαφές: η Θεσσαλονίκη και η ευρύτερη Β. Ελλάδα είναι περιοχή της παραγωγής, της μεταποίησης, του εμπορίου και των υπηρεσιών, δηλαδή όλων των δεδομένων που συνιστούν ένα ολοκληρωμένο σύστημα πραγματικής οικονομίας, το οποίο η πολιτική –τη δύναμη της οποίας κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει- είναι υποχρεωμένη να ακούει και να παρακολουθεί. Αν φυσικά οι παράγοντες που την αποτελούν επιθυμούν ειλικρινώς τη διατηρήσιμη ανάπτυξη, ώστε η χώρα να επιστρέψει στην κανονικότητα.
Το ελληνικό κράτος δεν είναι ομοσπονδιακό, αλλά στην οικονομία οι συνθήκες –από την ιστορία και τη γεωγραφία, μέχρι την παράδοση- έχουν δώσει σε κάθε περιοχή τον διακριτό της ρόλο. Σε αυτή την άτυπη κατανομή η Β. Ελλάδα έχει κατοχυρώσει την παραγωγικότητα και την εξωστρέφεια. Εκατοντάδες μικρομεσαίες ή μεγαλύτερες μεταποιητικές επιχειρήσεις επεξεργάζονται πρώτες ύλες –από τα προϊόντα που παράγει η γη, μέχρι τα εισαγόμενα μέταλλα και χημικά- και παράγουν προϊόντα που εξάγονται στα πέντε σημεία του ορίζοντα. Όπως είπε πρόσφατα ο Γερμανός τραπεζίτης στης ProCredit Bank οι επιχειρήσεις που σε συνθήκες επταετούς ύφεσης και γενικευμένης κρίσης αναπτύσσονται, σημαίνει ότι αξίζουν πολλά. Από την αλυσίδα δεν λείπει τίποτα, αφού το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και οι οδικοί άξονες διασφαλίζουν τις μεταφορές πρώτων υλών και προϊόντων. Επίσης, οι μεταφορικές υποδομές εξυπηρετούν τις αυξημένες ανάγκες του εμπορίου, ενώ εξαιρετικά ικανοποιητικό είναι και το επίπεδο των υπηρεσιών που υπάρχει, ώστε όλα αυτά τα μετουσιώνονται σε πράξη σε όλα τα επίπεδα.
Με αυτά τα δεδομένα η Θεσσαλονίκη δικαίως διεκδικεί να γίνει και το πεδίο ανάπτυξης όλης της απαραίτητης ζύμωσης, ώστε τα πράγματα να πάνε ακόμη καλύτερα. Να προχωρήσουν περισσότερο. Γι’ αυτό και οι συζητήσεις που γίνονται για τα θέματα της πραγματικής οικονομίας και το πώς θα συμβάλλουν όλες οι δομές που υπάρχουν στην ανάπτυξή της έχουν στη Θεσσαλονίκη συγκεκριμένο νόημα. Ίσως γι’ αυτό η ζύμωση που γίνεται είναι διαρκής, αν και κάπως ανοργάνωτη. Το σύνολο των εκδηλώσεων που διοργανώνονται κυρίως από φορείς της επιχειρηματικότητας (Επιμελητήρια, Σύνδεσμοι κ.λπ.) έχουν σημαντικό όγκο, αλλά ελάχιστη μεταξύ τους συνεκτικότητα. Στη Θεσσαλονίκη λειτουργεί άτυπα ένα διαρκές δημιουργικό φόρουμ για τις επιχειρήσεις και τον ιδιωτικό τομέα, το οποίο δεν έχει συγκεκριμένο σχήμα, κάτι που ίσως επιβάλλει περισσότερες συνεργασίες. Από το καλεντάρι λείπει, επίσης, η κορυφαία θεσμοθετημένη εκδήλωση, που θα προσδώσει σε αυτόν τον διάλογο περισσότερη αίγλη και μεγαλύτερη εμβέλεια σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.