Skip to main content

ΗΠΑ και Ρωσία αντίπαλοι στο φυσικό αέριο της περιοχής

Η επαναπροσέγγιση Ρωσίας - Τουρκίας δίνει πάλι την ευκαιρία συνέχισης των συζητήσεων για τον ρωσοτουρκικό αγωγό South Stream.

Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί σ’ αυτήν την στήλη, πώς συμβαίνει και σχεδιάζονται αγωγοί του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, την στιγμή καθ’ ην η συγκατάθεση της Κύπρου είναι απαραίτητη, για την συμμετοχή και της Τουρκίας σε συνεταιρισμούς που προετοιμάζονται. Αυτό μπορεί να συμβεί σε περίπτωση που επιλυθεί το Κυπριακό, μόνον που οι απαιτήσεις των Τούρκων είναι τέτοιες που όσο και εξαρτώμενος από εξωθεσμικά κέντρα να είναι κάποιος πρόεδρος της Κύπρου, είναι αδύνατον να τις αποδεχθεί.

Φαίνεται πως οι ισχυροί της γης έχουν καταστρώσει τα σχέδιά τους για μας χωρίς εμάς -όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα- γι’ αυτό και ετοιμάζουν τα σχήματα εκμετάλλευσης. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αγωγό Turkish Stream. Η επαναπροσέγγιση Ρωσίας - Τουρκίας δίνει πάλι την ευκαιρία συνέχισης των συζητήσεων για τον ρωσοτουρκικό αγωγό, όπως ανέφερε προχθές ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας, Αλεξάντρ Νόβακ

Κι εδώ, δημιουργείται άλλο πρόβλημα. Με τις τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία, κι ενώ ήδη έχουν προχωρήσει οι συζητήσεις με το Ισραήλ και τις (εβραιο)αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρίες που ανέλαβαν την εκμετάλλευση του ισραηλινού φυσικού αερίου, για αγωγό που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ισραήλ στην Τουρκία, ο Ερντογάν επαναρχίζει τις συζητήσεις για τον ρωσοτουρκικό αγωγό, που εκτός των άλλων μπορεί να δημιουργήσει και προβλήματα στον ΤΑΝΑΡ. Με τους Ρώσους θα συνεργαστεί, ή με τους Αμερικανούς;

Είναι ενδεικτική η αναφορά του πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Αζερμπαϊτζάν και σήμερα συμβούλου μεγάλων ενεργειακών εταιρειών, του γνωστού μας Μάθιου Μπράιζα (νυμφευμένου με Τουρκάλα δημοσιογράφο), στο πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg ότι «Τούρκοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι η αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας- Ισραήλ μπορεί να προχωρά ταυτόχρονα με τη συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ».

Την βεβαιότητα κατασκευής αυτού του αγωγού εξέφρασε και το Stratfor (το οποίο αναφέρει ότι η Τουρκία θα κατασκευάσει υποθαλάσσιο αγωγό από το οικόπεδο Λεβιάθαν του Ισραήλ για τη μεταφορά ισραηλινού φυσικού αερίου στην Τουρκία), το World Tribune (η Τουρκία, σκέπτεται να αγοράσει φυσικό αέριο από το Ισραήλ), η δε ισραηλινή οικονομική έκδοση Globes, επικαλούμενη ανώνυμες πηγές, σημείωσε ότι η Τουρκία ενδέχεται να απορροφήσει επτά δισ. κυβικά μέτρα αερίου, ετησίως, από το Ισραήλ.

Σε όλους τους σχεδιασμούς, όπου αναμιγνύονται Κύπρος, Ισραήλ, Τουρκία και Αίγυπτος, απουσιάζει παντελώς η Ελλάδα. Και είναι φυσικό αυτό, παρά τα φληναφήματα Ελλήνων κυβερνητικών και τα τριμερή και πολυμερή τουριστικά συνέδρια του Ν. Κοτζιά, αφού η μόνη περίπτωση συμμετοχής της Ελλάδας είναι η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας, που είναι παντελώς ασύμφορη οικονομικώς αλλά και από πλευράς ασφαλείας, παρόλο που το θέμα συζητήθηκε στην Ε.Ε.

Δεν απορρίφθηκε, αλλά παραμένει παγωμένο, και η μόνη ελάχιστη πιθανότητα ενεργοποίησής του είναι το γεγονός ότι το μεταφερόμενο αέριο στην Τουρκία θα καταναλώνεται εκεί. Η μεταφορά του στην Ευρώπη, με αγωγό 1.500 χλμ., προφανώς και είναι ασύμφορη, από την στιγμή που υπάρχει ο ΤΑΝΑΡ - ΤΑΡ (αυξάνοντας την διοχετευόμενη ποσότητα μελλοντικώς).

Αν επομένως η Τουρκία θέλει να καταστεί πετρελαϊκός κόμβος, η περίπτωση του αγωγού από το Ισραήλ δεν είναι τόσο συμφέρουσα. Στρεφόμενη δε προς τον Turkish Stream μπορεί να εξασφαλίσει αέριο για τις δικές της ανάγκες, αλλά για να μεταφερθεί στην Ευρώπη πρέπει η Ρωσία να εξασφαλίσει την συγκατάθεση της Δύσης. Στο παρόν στάδιο, δεν φαίνεται ότι αυτό μπορεί να συμβεί. Πάντως, ο Αλεξάντρ Νόβακ, δήλωσε προχθές στο κανάλι Rossiya 24, ότι οι συζητήσεις με την Τουρκία ξανάρχισαν για την κατασκευή δύο αγωγών στο έργο του αγωγού φυσικού αερίου Turkish Stream. Έχει σχεδιαστεί ότι ο δεύτερος αγωγός θα μεταφέρει φυσικό αέριο στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Ο Turkish Stream θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω του Ευξείνου Πόντου και της Τουρκίας.

Παραμένει το αρχικό μου ερώτημα. Σχέδια επί σχεδίων, που μόνον οι μεγάλοι παίκτες γνωρίζουν πώς και ποια θα υλοποιηθούν, μ’ εμάς να αναρωτιόμαστε οι εμφανιζόμενες μεταξύ τους αντιθέσεις είναι πραγματικές, ή άλλα συζητούν και συμφωνούν κάτω από τραπέζι;