Είναι διαρκής η αντίθεση μεταξύ των προσκείμενων στο ρεύμα της περισσότερης έως και πλήρους ελευθερίας, και εκείνων που αντιτείνουν ότι οι περιορισμοί αυτής είναι απαραίτητοι προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Άλλωστε, όπως έγραψε ο Αριστοτέλης, εκτός κοινωνίας ζουν μόνον τα θηρία και οι θεοί.
Οι υπέρμαχοι της πλήρους ελευθερίας βρίσκονται σε φορείς της Αριστεράς -όχι της συνεπούς μαρξιστικής, όπου εκεί υπάρχει σοβαρότητα στις μεθόδους- σε αντίθεση με όσους υποστηρίζουν την υπεροχή του «Νόμου και της Τάξης», που εντάσσονται στα συντηρητικά κόμματα (το ότι στην Βουλή ο κ. Τσίπρας μίλησε για «Νόμο και Τάξη» εκπλήσσοντας τους οπαδούς του, δεν το λαμβάνω υπόψη λόγω του ότι έχω συνειδητοποιήσει πλέον πως ο κ. πρωθυπουργός έχει ελλιπή πολιτική παιδεία).
Με αφορμή -ή πρόσχημα;- τις τρομοκρατικές πράξεις των ισλαμιστών στην Ευρώπη, μετ’ ευκολίας το κοινό αποδέχθηκε την ανάθεση στο στρατό και αστυνομικών καθηκόντων. Όπως δεν υπάρχουν πλέον αντιδράσεις στην τοποθέτηση καμερών παντού, ενώ προ ολίγου χρόνου οι αντιτιθέμενοι τις έσπαζαν.
Σε πρόσφατο σημείωμά μου είχα παραθέσει την άποψη του Γερμανού ειδικού σε θέματα ασφαλείας, κ. Γιόαχιμ Κράουζε, ο οποίος θεωρεί πως οι ελλείψεις στην αντιτρομοκρατική ασφάλεια στην Ε.Ε. «εν μέρει είναι πολιτικά επιθυμητές», επειδή παρέχουν επιχειρήματα προς άσκηση περιοριστικής των δικαιωμάτων πολιτικής.
Οι αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες πυροδότησαν στην Ευρώπη συζητήσεις σχετικά με την επάρκεια των πολιτικών ασφαλείας που ακολουθούνται (Στην Ελλάδα δεν γίνονται τέτοιες συζητήσεις, ίσως επειδή ο κ. Τόσκας μας διαβεβαίωσε πως δεν τίθεται τέτοιο θέμα, και ας διαμένουν κατά διαστήματα εδώ οι επικίνδυνοι τζιχαντιστές, δράστες των τρομοκρατικών ενεργειών. Αλλά, αφού το είπε ο κ. Τόσκας… ησυχάσαμε).
Στην έκτακτη διάσκεψη των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ που είχε γίνει, τονίστηκε η αναγκαιότητα καλύτερης συνεργασίας μεταξύ των υπηρεσιών ασφαλείας των κρατών-μελών με έμφαση στη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών. Αυτή είναι μια αναμενόμενη αντίδραση στις επιθέσεις των Βρυξελλών, εκτιμά ο Γερμανός ειδικός σε θέματα ασφαλείας.
Όπως επισημαίνει στο γερμανικό ραδιόφωνο Deutschlandfunk, και αναμεταδόθηκε από την Deutsche Welle, «γεγονός είναι ότι βεβαίως ότι υπάρχει συνεργασία μεταξύ των αρχών. Δεν θα πρέπει να το αγνοούμε αυτό. Υπάρχουν διαρκώς λανθασμένοι ισχυρισμοί ότι ισχύει το αντίθετο. Έχουμε σε κάθε περίπτωση το σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών εντός του Σένγκεν, έχουμε τη Europol. Μόνο που στα δύο συστήματα υπάρχουν ακόμη προβλήματα ως προς την πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων».
Εκμετάλλευση των πληροφοριών θα έλεγα, έχοντας κατά νου το απίστευτο περιστατικό που είχε συμβεί εις βάρος των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, όταν οι Βιετκόγκ… αιχμαλώτισαν πλοίο του αμερικανικού στόλου. Η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ το απέδωσε σε αιφνιδιασμό.
Όμως, διαπιστώθηκε μετά από παρέλευση έξη μηνών, ότι οι Βιετκόγκ είχαν προειδοποιήσει μέσω ραδιοφώνου, πως αν το πολεμικό πλοίο δεν έφευγε από τα χωρικά ύδατα του Βόρειου Βιετνάμ, θα πραγματοποιούσαν επίθεση. Η απομαγνητοφώνηση του μηνύματος από την CIA έγινε μετά από έξη μήνες, λόγω τεράστιου όγκο πληροφοριών, όπως είπαν οι αρμόδιοι.
Υπάρχουν επομένως πολλά ζητήματα προς επίλυση, πριν εγγυηθούν οι αρμόδιοι ότι είμαστε ασφαλείς. Στο Βέλγιο φερ’ ειπείν, υπάρχει κατακερματισμός αρμοδιοτήτων, γι’ αυτό και οι Ευρωπαίοι απέρριψαν τον ισχυρισμό ότι οι επιθέσεις στις Βρυξέλλες θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί εάν υπήρξε καλύτερη ευρωπαϊκή συνεργασία σε επίπεδο αρχών ασφαλείας και κάνουν λόγο για «μαζικά λάθη» των αρμόδιων αρχών του Βελγίου.
Αναρωτιέμαι, ποιος είχε την φαεινή ιδέα να καταργήσει στην Ελλάδα τον «αστυνομικό της γειτονιάς», ιδρύοντας πολυδύναμα Τμήματα, καταργώντας τα διάσπαρτα σε όλη την πόλη. Όπου ο αστυνομικός γνώριζε ποιος είναι τι, που πάει και γιατί (που είναι και τα βασικά ερωτήματα μιας είδησης), με άφθονους άμισθους πληροφοριοδότες, γνώστες των τεκταινομένων, (μπακάληδες, μανάβηδες, περιπτεράδες και λοιπούς).
Πέραν αυτού, αξιοσημείωτη ήταν και η δήλωση του Γάλλου πρωθυπουργού, Μανουέλ Βαλς, ότι «Κάναμε τα στραβά μάτια, παντού στην Ευρώπη, και στη Γαλλία, για την ανάπτυξη εξτρεμιστικών ιδεών και του σαλαφισμού. Σε γειτονιές, κυρίως σε ένα τμήμα της νεολαίας, υπήρξε ταυτόχρονα διακίνηση ναρκωτικών και προώθηση του ακραίου ισλαμισμού», υπογράμμισε.
Τίποτε από αυτά στην Ελλάδα της «αφασίας» μας αγγίζει.