Τα προβλήματα στις ιρλανδικές τράπεζες απέδειξαν ότι τελικά τα τεστ αντοχής που διεξήχθησαν στις ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν πολλά και σοβαρά κενά.
Τα προβλήματα στις ιρλανδικές τράπεζες απέδειξα ότι τελικά τα τεστ αντοχής που διεξήχθησαν στις ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν πολλά και σοβαρά κενά. Για μία ακόμα φορά η Ευρώπη αποδείχθηκε ότι όχι μόνο κωλυσιεργεί στις διαδικασίες της, αλλά και όταν καταφέρνει να θεσμοθετήσει και επιβάλει κάποιες από αυτές είτε δεν εφαρμόζονται είτε παρουσιάζουν σοβαρά σφάλματα. Για τον λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφάσισε έστω και εκ των υστέρων να ζητήσει πιο αυστηρά τεστ αντοχής για τις τράπεζες, καθώς την προηγούμενη φορά έδειξαν εσφαλμένα ότι όλα έβαιναν καλώς με τις ιρλανδικές τράπεζες, ενώ αυτές βρίσκονταν ένα βήμα πριν την κατάρρευσή τους.
Τα τεστ αντοχής διεξήχθησαν τον Ιούλιο του 2010, όταν συνολικά 91 τράπεζες εξετάστηκαν ως προς την αντοχή τους στο ενδεχόμενο να καταστούν επισφαλή τα στεγαστικά ή εμπορικά δάνειά τους υπό προϋποθέσεις και συνθήκες κρίσης. Οι εμπνευστές και κατά συνέπεια οι επόπτες παρέλειψαν κάτι πολύ σημαντικό: μία τράπεζα θα μπορούσε να κλείσει είτε επειδή δεν μπορεί η ίδια να χρηματοδοτηθεί, είτε επειδή οι πελάτες απέσυραν τις καταθέσεις τους. Και οι δύο αυτοί παράγοντες επιτάχυναν την κατάρρευση μερικών από τις μεγαλύτερες ιρλανδικές τράπεζες.
Τα τεστ του Ιουλίου είχαν ως πρότυπό τους την ανάλογη άσκηση που είχε γίνει στις ΗΠΑ, η οποία καθησύχασε τις αγορές αποκαλύπτοντας τα κρυμμένα προβλήματα των τραπεζών και αναγκάζοντας τα ασθενέστερα ιδρύματα να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους. Ωστόσο, η Ιρλανδία αναγκάστηκε να ζητήσει 85 δισ. ευρώ από την ΕΕ και το ΔΝΤ κυρίως για να σώσει τις τράπεζές της, παρά το γεγονός ότι είχαν περάσει τα τεστ αντοχής του καλοκαιριού.
Ο Επίτροπος Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν Olli ζήτησε ο νέος γύρος των τεστ τον Φεβρουάριο να είναι αυστηρότερος και να ελέγχει και την ρευστότητα. Σύμφωνα με πηγές στην ΕΕ, την ίδια γραμμή πλεύσης ακολουθεί και η ΕΚΤ. Παρόμοια στάση φαίνεται να κρατά και ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, που δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι τα προηγούμενα τεστ δεν κάλυπταν «όλες τις πτυχές».
Τα τεστ αντοχής διεξήχθησαν τον Ιούλιο του 2010, όταν συνολικά 91 τράπεζες εξετάστηκαν ως προς την αντοχή τους στο ενδεχόμενο να καταστούν επισφαλή τα στεγαστικά ή εμπορικά δάνειά τους υπό προϋποθέσεις και συνθήκες κρίσης. Οι εμπνευστές και κατά συνέπεια οι επόπτες παρέλειψαν κάτι πολύ σημαντικό: μία τράπεζα θα μπορούσε να κλείσει είτε επειδή δεν μπορεί η ίδια να χρηματοδοτηθεί, είτε επειδή οι πελάτες απέσυραν τις καταθέσεις τους. Και οι δύο αυτοί παράγοντες επιτάχυναν την κατάρρευση μερικών από τις μεγαλύτερες ιρλανδικές τράπεζες.
Τα τεστ του Ιουλίου είχαν ως πρότυπό τους την ανάλογη άσκηση που είχε γίνει στις ΗΠΑ, η οποία καθησύχασε τις αγορές αποκαλύπτοντας τα κρυμμένα προβλήματα των τραπεζών και αναγκάζοντας τα ασθενέστερα ιδρύματα να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους. Ωστόσο, η Ιρλανδία αναγκάστηκε να ζητήσει 85 δισ. ευρώ από την ΕΕ και το ΔΝΤ κυρίως για να σώσει τις τράπεζές της, παρά το γεγονός ότι είχαν περάσει τα τεστ αντοχής του καλοκαιριού.
Ο Επίτροπος Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν Olli ζήτησε ο νέος γύρος των τεστ τον Φεβρουάριο να είναι αυστηρότερος και να ελέγχει και την ρευστότητα. Σύμφωνα με πηγές στην ΕΕ, την ίδια γραμμή πλεύσης ακολουθεί και η ΕΚΤ. Παρόμοια στάση φαίνεται να κρατά και ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, που δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι τα προηγούμενα τεστ δεν κάλυπταν «όλες τις πτυχές».