Για ανυπαρξία δόλου από την πλευρά του «έγκριτου εισαγγελικού λειτουργού», όπως τον χαρακτήρισε, έκανε λόγο ο πρώην αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, καταθέτοντας ως μάρτυρας ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, όπου δικάζεται ο άλλοτε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ιωάννη Διώτη για τη μη αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ.
Μάρτυρας: Μπορώ να εκτιμήσω ότι δεν είχε σκοπό να βλάψει το δημόσιο συμφέρον. Σημασία για μένα έχει το ότι ο κ. Διώτης απεχώρησε από τη θέση του, δεν ενημέρωσε το διάδοχό του, ενώ ισχυρίστηκε ότι δεν κράτησε κανέναν αντίγραφο. Αυτό εκτιμώ οφείλεται σε δύο λόγους: Δεν ήθελε να έχει εμπλοκή γιατί έκρινε πως η επεξεργασία των στοιχείων είναι παράνομη- αφού και το υλικό ήταν παρανόμως αποκτηθέν- και δεύτερον ήθελε να διαμαρτυρηθεί για τη λήξη της θητείας του και την μη ανανέωσή του.
Πρόεδρος: Και μετά μου λέτε οτι δεν είχε δόλο;
Μάρτυρας: Λέω ότι δεν μπορώ να αντιληφθώ και να αποδεχθώ με βάση τη διαδρομή του ότι είχε δόλο να βοηθήσει τους καταγεγραμμένους στη λίστα.
Εισαγγελέας: Αφού το θεωρούσε παράνομο αποδεικτικό υλικό, τότε γιατί το κράτησε;
Μάρτυρας: Συμβαίνει αυτό. Γίνεται από κρατική σκοπιμότητα, όχι κρατική νομιμότητα όμως.
Εισαγγελέας: Σας εξήγησε γιατί το κράτησε, έστω εκ των υστέρων;
Μάρτυρας: Όχι. Παράνομο υλικό φτάνει κατά κόρον στο ΣΔΟΕ. Έχω την άποψη ότι δέχθηκα πολιτική επίθεση από την αντιπολίτευση, γιατί ειπώθηκαν ψευδείς ισχυρισμοί από τον κ. Διώτη. Πολιτικά και εγώ θέλω να μάθω γιατί με ενέπλεξε.. Ευθύνες αποδόθηκαν στον Γ. Παπακωνσταντίνου και αυτό έγινε από το Ειδικό Δικαστήριο. Θέλω να καταλάβω τις πολιτικές ευθύνες...
Εισαγγελέας: Δεν το καταλαβαίνω. Τί σημαίνει πολιτικές ευθύνες;
Πρόεδρος: Ούτε κι εγώ το αντιλαμβάνομαι...
Μάρτυρας: 'Οταν η κυβέρνηση Σαμαρά δεν ανανέωσε τη θητεία του κ. Διώτη υπήρξαν πολιτικές διαμαρτυρίες...
Πρόεδρος: Εδώ δικάζουμε ποινικές ευθύνες. Ο κ. Διώτης ήταν πολιτικός. Για εμένα ένα και ένα κάνουν δύο, για εσάς μπορεί να κάνουν 2,5...
Μάρτυρας: Δεν μιλάτε σε έναν πολιτικό απλώς, αλλά σε έναν καθηγητή. Καταλαβαινω τις έννοιες του ποινικού δικαίου. Δεν έχει νομική λογική το να θέλεις να μετακυλήσεις την ευθύνη σε υπουργό. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο κ. Διώτης δεν μπορούσε να προστατευθεί ποινικώς γιατί διαχωρίζεται η υπόθεση ως προς τα μη πολιτικά πρόσωπα λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Σύμφωνα με τον κ. Βενιζέλο, η λίστα Λαγκάρντ δεν ήταν η σημαντικότερη υπόθεση φοροδιαφυγής τέτοιου τύπου που απασχολούσε το ΣΔΟΕ το διάστημα εκείνο, καθώς υπήρχαν «πιο βαρβάτες» όπως είπε χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι αυτές ήταν «νόμιμα αποκτηθείσες» και δεν θα έβαζαν φρένο στη συμφωνία Ελλάδας - Ελβετίας για τη λήψη στοιχείων Ελλήνων καταθετών, αναφέροντας ως παράδειγμα τη λίστα Λίχνενστάιν .
Πρόσθεσε επίσης πως ο ίδιος βοήθησε την υπόθεση αφού ήταν ο μόνος που διέθετε το στικάκι όταν ήρθε στο φως της δημοσιότητας η υπόθεση και έτσι εντοπίστηκε η διαφορά των ονομάτων από 2059 σε 2062, «καρφώνοντας» και τον διάδοχό του Γ. Παπακωνσταντίνου. Όπως είπε δεν είχε ενημερώσει τον κ. Διώτη πως το υλικό είχε ληφθεί επίσημα από τις γαλλικές αρχές με αποτέλεσμα ο κατηγορούμενος να μην μπορεί κατά την κρίση του να αξιοποιήσει το στικ.
Στη δίκη παρίσταται ως πολιτική αγωγή το ελληνικό Δημόσιο, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 150.000 ευρώ, όση φέρεται να είναι η ζημία από τη μη αξιοποίηση της λίστας κατά το παραπεμπτικό βούλευμα.