Skip to main content

Λύση για το Μετρό Θεσσαλονίκης μπορεί να... φέρει η ΔΕΘ

Παρά τις μεγάλες οικονομικές διαφορές, μεταξύ δημοσίου και εργολάβου, διαφαίνεται στον ορίζοντα προσέγγιση που θα ξεμπλοκάρει το πολύπαθο έργο.

Εξελίξεις στην υπόθεση του Μετρό Θεσσαλονίκης αναμένεται να υπάρξουν στις αρχές Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Χρήστου Σπίρτζη, ο οποίος τώρα βλέπει περιθώρια συνεννόησης με τον εργολάβο, όταν πριν δύο μήνες, στα τέλη Ιουνίου, καλούσε τον ανάδοχο να συνετιστεί και τον προειδοποιούσε με έκπτωση και επαναδημοπράτηση του υπολοίπου του έργου.

Όπως πληροφορείται η Voria.gr, παρασκηνιακές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις μεταξύ των τριών πλευρών - υπουργείο, εργολάβος- Αττικό Μετρό ΑΕ- συνεχίζονται αν και ακόμη δεν έχει πραγματοποιηθεί η τελευταία τριμερής που εκκρεμεί από τέλη Ιουνίου και Π.Δ., δηλαδή προ δημοψηφίσματος, την οποία είχε ζητήσει ο ανάδοχος για να συζητηθεί μια τελευταία πρόταση που πιθανώς θα επέτρεπε προσέγγιση δημοσίου και κοινοπραξίας.

Με το δημοψήφισμα και τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους να έχουν, την περίοδο εκείνη, φτάσει μια ανάσα πριν τη ρήξη, το θέμα "μετρό Θεσσαλονίκης", αναγκαστικά μπήκε σε αναμονή. Άλλωστε, ως γνωστόν, η κυβέρνηση είχε ζητήσει τα 400 εκατ. ευρώ, όπως και τα κονδύλια άλλων οργανισμών και εταιρειών του δημοσίου, να πάνε στην ΤτΕ. Δηλαδή, αν τελικώς επέρχονταν ρήξη, δε θα μιλούσαμε για μετρό Θεσσαλονίκης το οποίο, σημειωτέον, συγχρηματοδοτείται από την Ε.Ε.

Τώρα όμως κάτι κινείται και πολύ πιθανόν, με την ευκαιρία πραγματοποίησης της 80ης Διεθνούς Έκθεσης, να έχουμε και κάποια θετική είδηση, κάποια εξαγγελία, αφού από το βήμα της φετινής ΔΕΘ σίγουρα δεν θα ακούσουμε άλλο "πρόγραμμα Θεσσαλονίκης".

Τις δύο πλευρές, δημόσιο και κοινοπραξία ΑΙΑSA, χωρίζουν οι τεράστιες οικονομικές διεκδικήσεις του αναδόχου ο οποίος, τέλος Ιουνίου, είχε φτάσει ...φουσκώνοντας το λογαριασμό στα Διαιτητικά Δικαστήρια, να διεκδικεί 682 εκατ. ευρώ, σε ένα έργο συμβατικού προϋπολογισμού 800 εκατ. ευρώ.

Κι όμως, φαίνεται πως τελικά προσέγγιση μπορεί να υπάρξει κοντά και λίγο πάνω από το 1/6 των αξιώσεών του, δηλαδή πάνω από τα 100 εκατ. ευρώ, ποσό το οποίο προκύπτει από τη διαφορά του κόστους κατασκευής σε τιμές 2005 και , της έκπτωσης που έδωσε τότε η ΑΕΓΕΚ για να πάρει το έργο. Επίσης, εύλογο έχει κριθεί (σ.σ και από τους διαιτητές δικαστικούς) το αίτημα για την κάλυψη του επιπλέον κόστους για τη μεταφορά των προϊόντων εκσκαφής.

Αν τα....βρούνε, δημόσιο και κοινοπραξία, τότε η AIASA θα παραιτηθεί από τις οικονομικές διεκδικήσεις της που συζητούνται στα διαιτητικά δικαστήρια.

Για τη βασική γραμμή του Μετρό Θεσσαλονίκης, η καλύτερη λύση είναι να έρθουν σε συμβιβασμό, ανάδοχος με ελληνικό δημόσιο. Έτσι θα αποφευχθούν νέες μεγάλες καθυστερήσεις αλλά και πιθανή κατάργηση του έργου, λόγω αύξησης του κόστους ( σε τρέχουσες τιμές) , εμπλοκών με την Κοινότητα αλλά και χρονοβόρων διαδικασιών.

Βεβαίως, το μόνο πρόβλημα δεν είναι οι οικονομικές διεκδικήσεις. Θα πρέπει να συμφωνηθεί ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα για το έργο, που ήδη έχει εκτροχιαστεί, ένα χρονοδιάγραμμα που θα λαμβάνει όλες τις ενδεχόμενες αποκλίσεις υπόψη.

Άλλωστε, το έργο της βασικής γραμμής πρέπει να ξαναρχίσει (σταματημένες οι εργασίες από το Δεκέμβριο του 2014), γιατί, πέραν των άλλων, προχωράει ικανοποιητικά το έργο της επέκτασης ανατολικά, προς Καλαμαριά.

Σημειωτέον ότι την επέκταση προς Καλαμαριά κατασκευάζει ο ΑΚΤΩΡ, η τεχνική εταιρεία που έχει για λογαριασμό των τραπεζών - μετόχων της ΑΕΓΕΚ, έχει αναλάβει την εκτέλεση του έργου της βασικής γραμμής.

Το Μετρό, από έργο - ευλογία, έχει καταντήσει έργο - βάσανο για τη Θεσσαλονίκη. Πρέπει να δοθεί λύση οριστική στο πρόβλημα.

Ένα έργο που θα έφερνε δουλειές, ανάπτυξη, που θα ανακούφιζε το κυκλοφοριακό και θα άλλαζε την εικόνα του κέντρου της πόλης, ώς τώρα κλείνει επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας, ρίχνει στην απόλυτη απαξία τα ακίνητα στον άξονα του Μετρό.

Όσον δε αφορά στους εργαζόμενους στο έργο, σε κατασκευή και αρχαιολογικά σκάμματα, εδώ και μήνες αγωνίζονται (όσοι δεν έχουν απολυθεί) να κρατήσουν τις δουλειές τους, είτε σαν διαθέσιμοι, είτε δουλεύοντας εκ περιτροπής, είτε σε αναγκαστική άδεια, καθώς ελπίζουν ότι θα βρεθεί λύση αφού έχει ως τώρα γίνει μόλις το 38% του φυσικού αντικειμένου του έργου.