Το θέμα «άνοιξε» πρόσφατα, με αφορμή τις έντονες αναταράξεις στην Τουρκία. Και μάλιστα, ατύπως, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ. Εχει να κάνει με το αμερικανικό ενδιαφέρον αναφορικά με τις ναυπηγοεπισκευές του 6ου στόλου στη χώρα μας. Οσοι γνωρίζουν το βάθος αυτής της ιστορίας, επιμένουν ότι είναι 100% υπαρκτή και εξηγούν:
Η κατάσταση στην Τουρκία, που έχει τα πιο μεγάλα και τα πιο ανταγωνιστικά ναυπηγεία στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνον, έχει κάνει πολύ επιφυλακτικούς τους Αμερικανούς. Και αναζητούν εναλλακτικές λύσεις στην περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, εντάσσεται και η προσέγγιση στην χώρα μας. Η σκέψη είναι απλή: μια ενδεχόμενη ανάταξη της ελληνικής ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης θα δημιουργούσε μια πολύ χρήσιμη εναλλακτική λύση για επισκευές και συντήρηση πλοίων τους στην περιοχή.
Η ελληνική τεχνογνωσία είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά εταιρικά ο κλάδος έχει πληγωθεί βαριά. Το ζήτημα είναι πώς συνδυάζεται η αμερικανική δυνητική πελατεία με την υλοποίηση του σχεδίου. Υπό μια έννοια, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά θα αποτελούσαν μια λύση, αλλά εξαιτίας του βεβαρυμένου παρελθόντος τους, δύσκολα θα υιοθετούνταν.
Οπότε δεν αποκλείεται να αναζητηθούν άλλες λύσεις. Και μάλιστα, όχι απαραίτητα στον Πειραιά, όπου υπάρχει η γνωστή κινεζική εμπλοκή, η οποία δεν ενθουσιάζει ακριβώς τις ΗΠΑ. Μια λύση, λοιπόν, θα μπορούσε να αποτελέσει η ευρύτερη περιοχή του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Αν ετοιμασθεί μια πρόταση – πακέτο και δοθεί στις σωστές της διαστάσεις, τότε δεν αποκλείεται η Β. Ελλάδα να πάρει μια μεγάλη επένδυση.