του Γιάννη Παπαγεωργίου*
Σύμφωνα με πληροφορίες του Τύπου προ ημερών ο Γεν.Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, κ.Αγγελόπουλος είχε συνάντηση με τις διοικήσεις των ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας, ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και του Διεθνούς Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου παρουσιάστηκε το υπό επεξεργασία σχέδιο για συγχώνευση όλων αυτών των πανεπιστημίων με σκοπό την συγκρότηση ενός νέου ιδρύματος. Όλα αυτά στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που προωθεί η Κυβέρνηση Η συνταγή είναι, άλλωστε, γνωστή καθώς επιχειρείται, ήδη, η επίσημη συνένωση των ΤΕΙ Αθηνών και Πειραιά σε Πανεπιστήμιου Δυτικής Αττικής (sic). Εάν κάτι τέτοιο συμβεί, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, που ιδρύθηκε το 2005 θα οδηγηθεί σε λουκέτο.
Φυσικά, η περίπτωση του Διεθνούς Πανεπιστημίου είναι ιδιάζουσα. Αναγνωρισμένο ίδρυμα διεθνούς κύρους με αναλυτικά προγράμματα σπουδών. Είναι το μόνο, πλέον, πανεπιστήμιο με προγράμματα σπουδών αποκλειστικά στα αγγλικά. Είναι επιπλέον αυτοχρηματοδοτούμενο μέσω των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, που προσφέρει.
Έτσι, εγείρονται αναπόφευκτα συγκεκριμένα ζητήματα και ερωτήματα προς την πολιτική ηγεσία του Υπ.Παιδείας:
Τι θα συμβεί σε σχολές, που λειτουργούν με το ίδιο αντικείμενο, σε ξεχωριστά υφιστάμενα τμήματα; Θα καταργηθεί η μία εξ αυτών; Και τότε τι θα συμβεί με τους φοιτούντες σε αυτήν;
Ποια θα είναι η έδρα του νέου Πανεπιστημίου; Αν είναι η Θεσσαλονίκη, ποιο θα είναι το κόστος για τις λοιπές πόλεις, που θα απωλέσουν τα ιδρύματά τους και πως θα αντιμετωπιστεί η ταλαιπωρία των ήδη φοιτούντων εκεί;
Τι θα συμβεί σχετικά με τους τίτλους σπουδών, τα επαγγελματικά δικαιώματα και τα μεταπτυχιακά ξενόγλωσσα προγράμματα του Διεθνούς Πανεπιστημίου;
Πώς θα συγκροτηθεί η νέα διοίκηση του νέου πανεπιστημίου;
Τι θα απογίνουν τα μέλη ΔΕΠ των υφιστάμενων ιδρυμάτων; Θα διατηρηθούν οι έδρες τους;
Υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα;
Τη στιγμή, λοιπόν, που ο κ.Γαβρόγλου ανακοινώνει την δημιουργία νέων πανεπιστημίων, που θα προκύπτουν από μία πρόχειρη συγχώνευση υφισταμένων, κλείνει τμήματα, ξενόγλωσσα προγράμματα και μεταπτυχιακά και ανακοινώνει την ίδρυση τέταρτης νομικής (!) αναρωτιόμαστε, που οδηγεί αυτός ο πρόχειρος σχεδιασμός του Υπουργείου. Η μεταρρύθμιση στον πολύπαθο απ΄ όλες τις κυβερνήσεις χώρο της παιδείας πρέπει να είναι ολιστική, συγκροτημένη και αποτέλεσμα κοινωνικού και ακαδημαικού διαλόγου, που θα διαρκέσει εύλογο χρονικό διάστημα και θα τύχει ευρύτερης κοινοβουλευτικής (κομματικής) αποδοχής (βλ. Νόμος Διαμαντοπούλου περί τριτοβάθμιας). Διαφορετικά όλες οι επιχειρούμενες αλλαγές θα ταλανίζουν την Παιδεία, δεν θα προσφέρουν τίποτε στους φοιτητές της χώρας μας και θα μεγαλώνουν το χάσμα μεταξύ της εδώ παρεχόμενης εκπαίδευσης και του Εξωτερικού.
*Ο Γιάννης Παπαγεωργίου είναι Οικονομολόγος MSc HR Management, Επιχειρηματίας και Πολιτικό Στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας