Skip to main content

Ο Κοτζιάς έχει απειλήσει ότι θα «λύσει» και το Κυπριακό

O Ν. Κοτζιάς ήδη δραστηριοποιείται επί 15ετία τουλάχιστον στο Κυπριακό θέμα, και συνέπεσε να είναι αυτός ο υπουργός που θα αναλάβει να το λύσει...

Πριν από ένα μήνα, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Ν. Κοτζιάς, μετά την συνάντησή του στην Μόσχα με τον Σεργκέι Λαβρόφ, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Βρισκόμαστε σε μία διαδικασία να λύσουμε τα ζητήματα που εκκρεμούν εδώ και 30 μέχρι 80 χρόνια με την Αλβανία. Πριν πάω για διακοπές θα τα έχω τελειώσει, αλλιώς δεν έχει διακοπές».

Και αφού θα "λύσει" και το Αλβανικό με τρόπο που έχουμε λόγους να φοβόμαστε, θα προχωρήσει στο επόμενο βήμα: «Ελπίζω να ανοίξουμε εκ νέου -με τον σωστό τρόπο- και το Κυπριακό και να το κλείσουμε και αυτό. Αυτό είναι ένα πιο δύσκολο πρόβλημα σε σχέση με τα δύο προηγούμενα, διότι σε εκείνα το μεγάλο κράτος ήμασταν εμείς και ήμασταν αποφασισμένοι να το λύσουμε».

Σημειώνω απλώς, ότι ο σωστός τρόπος, τον οποίο επιλέγει ο Ν. Κοτζιάς, είναι διαφορετικός από αυτόν που θέλουν οι Έλληνες πατριώτες. Ένας πολιτικός, με δημοκρατικές και εθνικές ευαισθησίες, σαφώς και δεν θα επέλεγε τρόπο αντίθετο της επιθυμίας του λαού. Έχει αποδειχθεί όμως, δυστυχώς, ότι κατά την τελευταία τριετία ο λαός αποτελεί μόνον το φόντο κωμικών, αλλά και τραγικών εκδηλώσεων.

Για να πάρουν κάποια γνώση οι αναγνώστες των θέσεων του Ν. Κοτζιά, ανατρέχω σε άρθρο της Φανούλας Αργυρού, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Λευκωσίας "Σημερινή", της 6ης Φεβρουαρίου 2015, η οποία επιχειρεί να προσεγγίσει τον πιθανό τρόπο δράσης του Ν. Κοτζιά, για τον οποίον, όταν ανέλαβε το ελληνικό ΥΠΕΞ, έγραψε το "Βήμα", στις 28.1.2015: «Θεωρείται χαρισματική όσο και αμφιλεγόμενη, από ορισμένους, προσωπικότητα».

Κατ’ αρχάς, ποια ήταν η θέση του Ν. Κοτζιά, σχετικά με το Σχέδιο Ανάν. Το 2003, εντοπίζουμε τον Νίκο Κοτζιά μεταξύ της ομάδας που κλήθηκε και παρευρέθηκε στο σεμινάριο στην Οξφόρδη [3-4 Οκτωβρίου 2003, του οποίου τα πρακτικά εκδόθηκαν τον Φεβρουάριο του 2004], όπου προβλήθηκαν τα επιχειρήματα που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν υπέρ του Σχεδίου Ανάν, για να εξασφαλιζόταν το ΝΑΙ.

Η Φ. Αργυρού, αναφέρει ότι το Σεμινάριο διοργανώθηκε από το SEESOX, Τμήμα Νοτιο-ανατολικών Μελετών του St. Antony’s College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με την υποστήριξη του Προγράμματος Σύγχρονης Τουρκίας του Πανεπιστημίου και του Δικοινοτικού Αναπτυξιακού Προγράμματος που χρηματοδοτείτο από την αμερικανική USAID και τα Ηνωμένα ΄Εθνη UNDP, μέσω της UNOPS.

Τίτλος του Σεμιναρίου: "Getting to Yes: Suggestions for Embellishment of the Annan Plan for Cyprus" (Πώς εξασφαλίζεται το Ναι: Εισηγήσεις για ωραιοποίηση του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο). Διοργανωτές οι Οξφορδιανοί Όθων Αναστασάκης, Καλυψώ Νικολαΐδου, Giles Bertrand. Μεταξύ των παρευρεθέντων και οι Dominick Chilcott του Φόρεϊν Όφις και Alvaro De Soto των Ηνωμένων Εθνών.

Και προκύπτει το ερώτημα: εάν ο Ν. Κοτζιάς δεν υποστήριζε το Σχέδιο Ανάν, τότε πώς βρέθηκε εκεί ανάμεσα σε επιλεγμένους ένθερμους Ανανικούς; Ποίος ο ρόλος του; Τα δε πρακτικά γράφουν, πως «Η ομάδα (δηλαδή όλοι οι παρευρεθέντες) έδωσε δυνατή υποστήριξη στην επανέναρξη των συνομιλιών στα πλαίσια του Σχεδίου Ανάν, στη βάση της λεγόμενης τεχνικής "ωραιοποίησης"».

Τον Μάιο του 2007 διοργανώθηκε και δεύτερο σεμινάριο (στο μεταξύ, το 2006 προηγήθηκε άλλο για "Λύσεις έξω από το κουτί"), αυτή τη φορά με τίτλο "Cyprus after the Accession: Getting past No?" (Η Κύπρος μετά την ένταξη: Ξεπερνιέται το ΟΧΙ;), στο οποίο μελετήθηκαν τρόποι λύσης, μεταξύ των οποίων και η αναγνώριση δύο κρατών.

Ο Ν. Κοτζιάς έλαβε μέρος και σ' αυτό, αυτή τη φορά ως καθηγητής στο ίδιο το St. Antony’s College (ενώ το 2003 είχε συμμετάσχει ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά). Μία από τις επτά εισηγήσεις για λύση ήταν δική του. Εκεί αναπτύχθηκε και η εμπλοκή της ΕΕ για λύση (δηλαδή για ένα Ανάν) με τη λεγόμενη Europeanization και συζητήθηκαν επιλογές λύσεων, όπως το βελούδινο διαζύγιο, η σταθεροποίηση του στάτους κβο που οδηγεί σε λύση Ταϊβάν, η λύση βοσνιακού τύπου, ουσιαστικά λύση Ανάν, και τέταρτη επιλογή η λύση βελγικού μοντέλου ως "μετα-μοντέρνα ομοσπονδία".

Ο κ. Κοτζιάς εισηγήθηκε ως πρώτη του επιλογή τη "μετα-μοντέρνα ομοσπονδία" αλλά, εάν αυτή (σε μια διαφοροποιημένη Διζωνική Δικοινοτική βασισμένη στο βελγικό μοντέλο και άλλα στοιχεία) δεν επιτευχθεί, η μόνη προτιμητέα λύση πρέπει να είναι, υποστήριξε, το «βελούδινο διαζύγιο, όπου οι περιοχές ανταλλάσσονται με αναγνώριση και εξασφαλίζεται και ευρωπαϊκό μέλλον για τους Τουρκοκύπριους». (Τη λύση του βελούδινου διαζυγίου τη βάσισε στο τσεχοσλοβακικό μοντέλο, που κατέρρευσε παταγωδώς τον Ιανουάριο του 1993. Το δε βελγικό μοντέλο πάει κατά διαόλου και δεν προσφέρεται καθόλου ως παράδειγμα για αντιγραφή). Στο σεμινάριο του 2007 παρευρέθηκε και πάλιν εκπρόσωπος του Φόρεϊν Όφις.

Κρατώ τέσσερα σημεία: 1ον, ότι το 2003 ο κ. Ν. Κοτζιάς έλαβε μέρος σε εργαστήρι, με σκοπό την ωραιοποίηση του Σχεδίου Ανάν. 2ον, ότι το 2007 υποστήριζε σαν δεύτερη προτίμηση λύση βελούδινου διαζυγίου, που προσφέρει αναγνώριση στα κατεχόμενα. 3ον, ότι στην εισήγησή του το 2007 θεωρεί πως για τα γεγονότα του 1963 ευθύνονται οι Ελληνοκύπριοι. 4ον, ότι το 2007 χαρακτήρισε την πρότασή του ως σκεπτικό "έξω από το κουτί". Μια ορολογία που ακούσαμε και από τον Τ/κ διαπραγματευτή Εργ. Ολγκιούν στο Λονδίνο τον Δεκέμβριο του 2014, υποστηρίζοντας αναγνώριση, για να ακολουθήσουν και άλλοι (και που ίσως να ξεκίνησε από το σεμινάριο του 2006 στην Οξφόρδη).

O Ν. Κοτζιάς δεν εμφανίστηκε από το πουθενά ως υπουργός Εξωτερικών που ανέλαβε να "λύσει" και το Κυπριακό. Είναι αξιοσημείωτο, ότι ήδη δραστηριοποιείται επί 15ετία τουλάχιστον στο Κυπριακό θέμα, και συνέπεσε να είναι αυτός ο υπουργός που θα αναλάβει να το λύσει, επί τη βάσει στοιχείων από τα επανειλημμένα σεμινάρια στα οποία παρέστη.

Ο Μακεδών