Aνέβηκε η θερμοκρασία το βράδυ της Παρασκευής στο «Μακεδονία Παλάς», στο δείπνο για τα 100 χρόνια από την ίδρυση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ιδιαίτερα όταν ο Προκόπης Παυλόπουλος πήρε το λόγο εκτός προγράμματος και διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή δεν έχει άλλο δρόμο το χειροκρότημα ήταν ενθουσιώδες.Όπως επίσης, όταν υπογράμμισε ότι ο ίδιος θα αναλάβει πρωτοβουλία εάν η υπόθεση των συζητήσεων με τους εταίρους για την επίτευξη συμφωνίας δεν εξελιχθούν κατ’ ευχήν. Αυτά ήταν τα δύο σημεία της παρέμβασης στα οποία ο Πρόεδρος ενθουσίασε ένα ακροατήριο που εκπροσωπούσε το σύνολο της επιχειρηματικότητας της Θεσσαλονίκης, αλλά και τις σημαντικότερες παραγωγικές και εξαγωγικές δυνάμεις της Μακεδονίας, της Θράκης και της Ηπείρου. Ένα ακροατήριο που είχε ανάγκη τη δεδομένη στιγμή να ακούσει κάτι θετικό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Παυλόπουλος με βάση το πρόγραμμα της εκδήλωσης δεν επρόκειτο να μιλήσει. Το ζήτησε ο ίδιος, αμέσως μετά την προβολή του ιστορικού ντοκιμαντέρ, στο οποίο καταγράφεται η πορεία της μεταποίησης για της επιχειρηματικότητας στη Βόρεια Ελλάδα τον τελευταίο αιώνα. Όπως είπε στους συνδαιτυμόνες του στο κεντρικό τραπέζι ο κ. Παυλόπουλος συγκινήθηκε από την καταγραφή της εξέλιξης της επιχειρηματικότητας της χώρας –και ιδιαίτερα της Β. Ελλάδος- και θέλησε να διαβεβαιώσει τους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων ότι η χώρα δεν θα πισωγυρίσει σε αχαρτογράφητα νερά, όπως θα συμβεί σε περίπτωση εξόδου από την Ευρωζώνη.
Εκ του αποτελέσματος της παρεμβάσεως του –χειροκροτήματα και χαμόγελα- αποδεικνύεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε δίκιο να μιλήσει. Κατά κάποιο τρόπο ήταν κάτι που περίμεναν από τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα οι επιχειρηματίες του Βορρά, οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα να έρθουν συχνά σε άμεση επαφή με αξιώματα αυτού του μεγέθους. Ο κ. Παυλόπουλος, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν ενεργός πολιτικός και άρα έχει επαφή με την πραγματικότητα, διέγνωσε την αγωνία τους και αποφάσισε να παρέμβει. Μια αγωνία που εδώ και μήνες ζει καθημερινά στο πετσί της η αγορά, οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι. Ο ιδιωτικός τομέας που μέχρι στιγμής πληρώνει το βαρύ τίμημα της κρίσης και βλέπει να επιστρέφουν με βίαιο τρόπο βαριά διλλήματα του τύπου ευρώ ή δραχμή, που θεωρούσε ότι έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις των δύο τελευταίων χρόνων. Είναι όλοι αυτοί που σήμερα έχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους στις Βρυξέλλες, ελπίζοντας ότι οι συζητήσεις στο ανώτερο επίπεδο ανάμεσα στην Ελλάδα και τους εταίρους θα διασφαλίσουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο, στο οποίο έχουν επενδύσει το μέλλον τους οι νεότερες γενιές της χώρας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 η Ελλάδα εντάχθηκε στη ζώνη του ευρώ για να θωρακίσει την οικονομία της. Δηλαδή για να αποκτήσουν οι Έλληνες ένα νόμισμα με αξία και να ξεφύγουν από τις συνεχείς διολισθήσεις, τις υποτιμήσεις και τα διψήφια επιτόκια της δραχμής. Όσα λάθη κι αν έγιναν στην εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος –κυρίως η αύξηση του κόστους της καθημερινότητας που δεν ελέγχθηκε όσο έπρεπε, αφού η χώρα δεν διαθέτει αξιόπιστους μηχανισμούς- το τελικό πρόσημο στην εποχή του ευρώ είναι θετικό. Οι τιμές σταθεροποιήθηκαν, τα επιτόκια έπεσαν και οι διεθνείς αναταράξεις ξεπεράστηκαν με άνεση, τουλάχιστον μέχρι την έναρξη της ελληνικής κρίσης.
Όλα αυτά έχουν εξαιρετική σημασία όχι μόνο για τις επιχειρήσεις –αν και κάτι τέτοιο θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει, αφού όποιον δυναμισμό διαθέτει η ελληνική οικονομία οφείλεται στον ιδιωτικό τομέα-, αλλά και για το σύνολο των Ελλήνων. Της μεσαίας τάξης, των εργαζομένων, ακόμη και των οικονομικά ασθενέστερων. Διότι -ας μη ξεχνιόμαστε- το «τι άλλο έχουμε να χάσουμε;» δεν ισχύει. Πολλά μπορούν να χαθούν σε μικρό διάστημα εάν συμβεί κάποιο… ατύχημα.
Η Ελλάδα περιστοιχίζεται από φτωχές χώρες που κι αυτές βρίσκονται στην καρδιά της Ευρώπης –ορισμένες είναι πλήρη μέλη της ΕΕ. Με τον τρόπο τους συνιστούν ένα διαφορετικό μέτρο, το οποίο οφείλουμε να λάβουμε υπόψιν μας. Στο κάτω κάτω σε επίπεδο κρατικής οργάνωσης και νοοτροπίας δεν είμαστε και πολύ διαφορετικοί από τους υπόλοιπους βαλκάνιους…