Η ρήση «ο θάνατός σου, η ζωή μου» βρίσκει την εφαρμογή της στην περίπτωση της ρωσοτουρκικής διένεξης, όπου η Ελλάδα καλείται να καλύψει τα κενά που αφήνει η Τουρκία, όχι μόνον ως προς τις σχέσεις της με την Ρωσία, αλλά και ως προς αυτές με το ΝΑΤΟ.
Οι ανακοινώσεις των αρμοδίων μετά την συζήτηση που είχαν τα μέλη του ΝΑΤΟ που εκλήθησαν κατεπειγόντως μετά από αίτημα της Τουρκίας (η οποία δεν το υπέβαλε στον ΟΗΕ, ως μόνου αρμοδίου να επιλύσει τις διαφορές σε διεθνές επίπεδο) δεν ικανοποίησαν τον κ. Ερντογάν, ο οποίος ανέμενε σαφή καταδίκη της Ρωσίας με απόδοση του δικαίου στη χώρα του.
Αντ’ αυτού υπήρξαν δημοσίως εκκλήσεις για «χαμήλωμα των τόνων», με τους Αμερικανούς όμως να «καρφώνουν» την προστατευμένη εσαεί σύμμαχό τους, ανακοινώνοντας ότι η παραβίαση του εναερίου χώρου της Τουρκίας από το ρωσικό βομβαρδιστικό, διήρκεσε ολίγα δευτερόλεπτα, διαψεύδοντας την τουρκική κυβέρνηση που υποστήριξε αρχικώς ότι η πτήση του αεροπλάνου στον χώρο της ήταν αρκετών λεπτών.
Όχι μόνον αυτό. Διέρρευσε πως αρκετές χώρες, με πρώτες την Γαλλία, Ιταλία και Ρουμανία, αντέδρασαν με έντονο τρόπο κατά την σύσκεψη, με παρατηρήσεις του τύπου «τι είναι αυτά που κάνατε» και «γιατί μας μπλέκετε;». Το κλίμα δε που επικρατεί στους νατοϊκούς κύκλους έχει και ακραίους εκφραστές, όπως το αμερικανικό American Thinker, που γράφει «Διώξτε την Τουρκία από το ΝΑΤΟ», επειδή «Μαχαιρώνει τη Δύση στην πλάτη».
«Η Τουρκία ήταν πάντα το προβληματικό παιδί μέσα στο ΝΑΤΟ. Οι τουρκικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την ιδιότητα της χώρας ως μέλος του ΝΑΤΟ ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να πετύχουν τους δικούς τους πολιτικούς στόχους, οι οποίοι δεν ταυτίζονταν με τα ενδιαφέροντα του ΝΑΤΟ.
» Το 1974 η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, προκαλώντας ρήγμα στο ΝΑΤΟ, που είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποσύρει τις ένοπλες δυνάμεις της από τη συμμαχία μέχρι το 1980…».
Μάλιστα δε, οι επώνυμες καταγγελίες από την Ρωσία ότι η Τουρκία συνεργάζεται στενώς με το Ισλαμικό Κράτος, δεν εκφέρονται μόνον από τους Ρώσους, αλλά αποτελούν πλέον κοινή διαπίστωση της Δύσης. Άλλωστε, αυτό δεν ήταν άγνωστο, αφού πριν από μήνες δημοσιεύθηκε στην voria.gr. ότι το κλεμμένο πετρέλαιο από την Συρία, παραλαμβάνουν Τούρκοι λαθρέμποροι (κατηγορήθηκε και ο υιός Ερντογάν, γι’ αυτό), και με πλοίο Έλληνα πλοιοκτήτη μεταφέρεται σε χώρες της Δύσης, μη αποκλειομένων ούτε των ΗΠΑ, ούτε του Ισραήλ. Το παιχνίδι είναι "χοντρό".
Ευκαιρία επομένως για την Ελλάδα, να κινητοποιήσει τις Πρεσβείες της ανά τον κόσμο, ώστε να ενημερωθεί το κοινό, -το οποίο αποτελεί ισχυρό μοχλό πίεσης προς τις κυβερνήσεις του- και να γίνει αντιληπτός ο επιζήμιος ρόλος της Τουρκίας στον δυτικό συνασπισμό.
Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός, ότι αντί να κατακλύσουμε εμείς το διεθνές κοινό με πληροφορίες για τις συνεχείς παραβιάσεις της Τουρκίας του ελληνικού χώρου (εναερίου και θαλάσσιου) το έπραξε ο κ. Λαβρόφ, με τον ολοκληρωμένο φάκελο που του στείλαμε (γιατί τώρα μόνο, και γιατί στη Ρωσία μόνο;) με όλες τις λεπτομέρειες της τουρκικής προκλητικότητας έναντί μας.
Φυσικά, μεγάλο όφελος μπορεί να αποκτήσει η Ελλάδα στον οικονομικό τομέα. Δείτε τι γράφει η Βερονίκα Κρασενινίκοβα, γενική διευθύντρια του Ρωσικού Ινστιτούτου Έρευνας και Πρωτοβουλιών για την Εξωτερική Πολιτική, στο amna.gr, προκειμένου να απωθήσει τους Ρώσους τουρίστες από επισκέψεις στην Τουρκία, αλλά και τους επιχειρηματίες στην προμήθεια αγροιτκών προϊόντων:
«Σκεφτείτε ότι αναπαύεστε σε ένα τουρκικό ξενοδοχείο και στο διπλανό "ξεκουράζονται" κάποιοι κυνηγοί κεφαλών μετά από αιματηρή επίθεση… Πολύ σωστή είναι η απόφαση του "Νάταλι Τουρς" να διακόψει τις πωλήσεις πακέτων στην Τουρκία. Αντί για την Τουρκία μπορούμε να πάμε στην Ελλάδα. Πανέμορφη χώρα, με υπερπλούσια ιστορία και κουλτούρα, με φιλικό προς εμάς λαό.
» Μπορούμε να πάψουμε να αγοράζουμε ό,τι γράφει "Παραγωγή Τουρκία". Για ποιο λόγο να επιδοτούμε εχθρική προς εμάς χώρα; Τα πάντα που παράγονται στην Τουρκία παράγονται και στην Ελλάδα και την Κεντρική Ασία».
Αλλά, είναι και ευκαιρία να ξαναπλησιάσουμε τους Ρώσους, ώστε να μη αποσύρουν το ενδιαφέρον τους για συμμετοχή ρωσικών εταιρειών στις ιδιωτικοποιήσεις και ειδικότερα της RZD στους διαγωνισμούς για τον ΟΛΘ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, όπου η απόφαση είναι κυρίως πολιτική.
Τα ανωτέρω είναι ένα μικρό μέρος όσων μπορούμε να αξιοποιήσουμε, αν πάψει η πολιτική ηγεσία να ομφαλοσκοπεί.