Το Μοναστήρι μαγνήτης για την υφαντουργία, στο επίκεντρο η ανάπτυξη βιομηχανιών δομικής ξυλείας και επεξεργασίας μετάλλων και κατασκευών.
Κατά τους τελευταίους δέκα μήνες αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις μεταφέρονται όχι μόνο σε Βουλγαρία, Ρουμανία και Σερβία, αλλά και στα Σκόπια. Η διμερής διαφωνία ονόματος που οδήγησε σε αποκλεισμό της προσπάθειας ένταξης στο ΝΑΤΟ και η αγωγή ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης δεν εμπόδισε τη μεταφορά τους.
«Η οικονομία είναι απεριόριστη. Οι πολιτικές που έχουν δημιουργηθεί από τις κυβερνήσεις των χωρών και ευρύτερους διεθνείς οργανισμούς δεν μπορούν να οριοθετήσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Στο δήμο μας, υπάρχουν ήδη δεκάδες ελληνικές εταιρείες που αγόρασαν ή είναι πρόθυμες να αγοράσουν γη για να κατασκευάσουν εργοστάσια ελαφριάς βιομηχανίας», ανέφερε στους SETimes ο δήμαρχος του Πέτροβετς (έξω από τα Σκόπια, στον αυτοκινητόδρομο Βέλες-Σκόπια).
Μαζί με άλλους δημάρχους αναφέρουν πως οι Έλληνες επιχειρηματίες επιδιώκουν επενδύσεις σε όλους τους τομείς, κατασκευές, βιομηχανία τροφίμων, γεωργία, υφαντουργία, κτηματαγορά. Σε αυτό που δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον είναι στη μακροχρόνια διαφωνία ονόματος (!).
Ο δήμαρχος του Μοναστηρίου (που βρίσκεται μόλις 10 χλμ. από τα ελληνικά σύνορα), κ. Βλάντιμιρ Ταλέσκι, δήλωσε ότι η περιοχή έχει αρχίσει να αποτελεί μαγνήτη για την υφαντουργία. «Οι Έλληνες κατέχουν περισσότερα εργοστάσια στην περιοχή από οποιονδήποτε άλλον», είπε. Πολλοί επενδύουν σε βιομηχανικές περιοχές φιλικές προς τις επιχειρήσεις οι οποίες προσφέρουν φτηνή γη και χαμηλούς ή μηδενικούς φόρους ή δαπάνες λειτουργίας που εισπράττονται από το δήμο.
Ο κ. Ταλέσκι εξηγεί, πως οι Έλληνες «έχουν αγοράσει οικόπεδα στη βιομηχανική περιοχή Ζαμπένι (στο Μανστήρι), όπου είναι πρόθυμοι να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους αναπτύσσοντας βιομηχανίες δομικής ξυλείας, επεξεργασίας μετάλλων και κατασκευών».
Αναφέρει πως η απόφαση της σκοπιανής κυβέρνησης να μειώσει την αρχική τιμή για τις δημοπρασίες γης που προορίζονταν για οικονομικές και βιομηχανικές κατασκευές, σε ένα (1) ευρώ ανά τ.μ. αποδείχθηκε σοφή. Ουσιαστικά πρόκειται για δωρεάν παραχώρηση της γης, προκειμένου να καταστεί ελκυστική η επένδυση.
Ένα άλλο εξαιρετικά εμπορικό σημείο είναι η νοτιότερη πόλη Δοϊράνη, η οποία συνορεύει με την Ελλάδα και μοιράζεται τη Λίμνη Δοϊράνη. Η περιοχή αποτελεί πόλο έλξης για Έλληνες ξενοδόχους και όσους καταπιάνονται με την ελαφριά βιομηχανία. Τα τελευταία δυο χρόνια, περίπου 20 εταιρείες που ανήκουν σε Έλληνες έχουν ξεκινήσει τη λειτουργία τους στην περιοχή. Υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι αναμένουν έγκριση της πολεοδομίας (τα καζίνο βέβαια, που αφήνουν τα χρήματά τους οι Έλληνες, ανήκουν σε Τούρκους).
Ο δήμαρχος Δοϊράνης κ. Γκλίγκορ Καμπούλεφ εξήγησε, ότι «οι φυτείες ελιών, και με αυτές η κατασκευή μεγαλύτερων εργοστασίων για την επεξεργασία και διατήρησή τους, φαίνεται να είναι οι πιο ελκυστικές για τους Έλληνες επιχειρηματίες».
Ένας πρόσφατος προορισμός για επενδυτές είναι η Στρώμνιτσα (Στρούμιτσα), όπου υπάρχουν περισσότερες από 40 εταιρείες οι οποίες ανήκουν σε Έλληνες πολίτες. Οι πιο ελκυστικές επενδύσεις φαίνεται να είναι η επεξεργασία και η παραγωγή γεωργικών προϊόντων, τα έπιπλα, τα χημικά οικιακά προϊόντα και τα υφάσματα. Και με αυτές τις επενδύσεις δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Συνολικά, 16 νέα εργοστάσια βρίσκονται σε εξέλιξη, τα οποία θα δημιουργήσουν 1.300 νέες θέσεις εργασίας. Δυο από αυτά τα νέα εργοστάσια έχουν Έλληνες επενδυτές.
Οι Έλληνες στα Σκόπια κατέχουν μερικές μεγάλες επιχειρήσεις, όπως η ΟΚΤΑ, το εργοστάσιο τσιμέντων Cementarnica Usje, ένα εργοστάσιο μαρμάρου στην Πρίλεπ και δυο τράπεζες: την Stopanska Banka και την Alfa Banka.
Μελετώντας αυτά τα στοιχεία, αναρωτιέσαι γιατί να θέλει κάποιος επενδυτής να «ρίξει» χρήματα στην ελληνική αγορά. Χρόνια ολόκληρα ακούμε για περιορισμό γραφειοκρατίας, για αύξηση κινήτρων και άλλα σχετικά, στην ουσία όμως μας μένουν τα λόγια υπουργών Ανάπτυξης, σε υπουργείο που δεν είχαμε την τύχη μέχρι σήμερα να το αναλάβει κάποιος, που πράγματι να ενδιαφέρεται γι’ αυτήν.
Ο Μακεδών