Στην Ελλάδα η οικονομική παραβατικότητα είναι υποτιμημένη ως αδίκημα. Γι’ αυτό η φοροδιαφυγή εξακολουθεί να βρίσκεται στα ύψη. Γι’ αυτό οι στρατηγικού κακοπληρωτές ζουν και βασιλεύουν. Γι’ αυτό ο αθέμιτος ανταγωνισμός εμφανίζεται παντού γύρω τριγύρω, επιτείνοντας το ηθικό πρόβλημα στη λειτουργία της αγοράς. Γι’ αυτό το παρεμπόριο ανθεί, χωρίς συνέπειες.
Οι εικόνες στην παραλία της Θεσσαλονίκης, αλλά και στην Τσιμισκή αυτό το Σαββατοκύριακο επιβεβαιώνουν ότι παρά το γεγονός πως οι πάντες στη χώρα –πολιτικοί, κρατικοί αξιωματούχοι, πολίτες- αναγνωρίζουν ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας την στρεβλή και αντιπαραγωγική λειτουργία της οικονομίας, στην πράξη δεν κάνουν και πολλά για να διορθώσουν την κατάσταση. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς. Σημειώστε δύο χαρακτηριστικά των τελευταίων ωρών:
Πρώτον, το παρεμπόριο στα πεζοδρόμια της παραλίας συνεχίζεται απτόητο και –όπως είναι φυσικό- μόνο ο επερχόμενος χειμώνας με τις βροχές και τον βαρδάρη που φυσάει θα το αναστείλει. Καμία αστυνομία, κανένας δήμος, κανένα ΣΔΟΕ δεν ασχολείται, τουλάχιστον συστηματικά. Δεκάδες ήταν το Σαββατοκύριακο οι πλανόδιοι μικροπωλητές, που άπλωσαν την πραμάτεια τους δίπλα στη θάλασσα. Ειδικά στην παλιά παραλία, στο πεζοδρόμιο της οποία λειτουργεί και ποδηλατόδρομος, κανείς κανονικός άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τη βόλτα του. Πέραν, δηλαδή, της αντιαισθητικής εικόνας με τα ριγμένα σεντόνια και τις μαϊμού τσάντες, πορτοφόλια, παπούτσια, ζώνες και πολλά άλλα, πέραν της παράνομης οικονομικής δραστηριότητας που ασκείται φόρα παρτίδα, υπάρχει και λειτουργικό θέμα. Υποτίθεται ότι στην παραλία οι Θεσσαλονικείς και οι επισκέπτες της πόλης μπορούν να απολαύσουν τον περίπατό τους δίπλα στη θάλασσα κατά μόνας, με τους φίλους τους, τις αγάπες τους, τα παιδιά τους. Αμ δε! Το κράσπεδο δίπλα στη θάλασσα μετατρέπεται σε λαϊκή αγορά, όπου υπάρχει θέση μόνο για το… εμπόριο! Η εικόνα φυσικά αδικεί τη Θεσσαλονίκη, καθώς με αυτά τα δεδομένα η αίσθηση που μένει και διαχέεται είναι ενός τριτοκοσμικού μέρους. Προφανώς σε όλες τις χώρες της Ευρώπης υπάρχουν τα φαινόμενα του πλανόδιου παρεμπορίου, ως συνέπεια των ανισοτήτων στον πλανήτη, αλλά η Θεσσαλονίκη είναι αρκετά μικρή, ώστε να περιμένει κανείς την αντιμετώπισή του. Στο κάτω κάτω η Ελλάδα έχει το μεγάλο οικονομικό και δημοσιονομικό πρόβλημα, που δεν της επιτρέπει απώλειες δημοσίων εσόδων με καμία δικαιολογία. Όσο για τη Θεσσαλονίκη (υποτίθεται ότι) αγωνίζεται να αποκτήσει τουριστικό χαρακτήρα, ώστε να αυξήσει την αναγνωρισιμότητα και την επισκεψιμότητά της, επ’ ωφελεία της οικονομίας και της απασχόλησης στην περιοχή.
Δεύτερον, η παρεμπόδιση της νόμιμης εμπορικής δραστηριότητας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με αποκλεισμούς καταστημάτων, λόγω της αντίθεσης κάποιων συλλογικοτήτων στην κυριακάτικη λειτουργία της αγοράς, αφενός δημιουργεί οικονομική και λειτουργική ζημία και αφετέρου προκαλεί άχρηστες κοινωνικές εντάσεις. Παράλληλα, υπονομεύει την προσπάθεια να προσελκύσει η Θεσσαλονίκη καταναλωτές από την περιφέρεια της Βορείου Ελλάδος και το εξωτερικό. Αυτά που συμβαίνουν είναι αδιανόητα. Διότι αν τα εμπορικά καταστήματα δεν δουλέψουν στις εκπτώσεις, πότε θα δουλέψουν; Όσοι αντιδρούν με βίαιο τρόπο –και ανενόχλητοι- τι ακριβώς επιδιώκουν; Ποιoν εξυπηρετούν; Διότι αποκλείεται να λειτουργούν υπέρ των εμποροϋπαλλήλων, οι οποίοι ούτε καν ρωτήθηκαν. Ούτε υπέρ των επιχειρήσεων λειτουργούν, αλλά ούτε είναι το με το μέρος των καταναλωτών, οι οποίοι την Κυριακή στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν να ψωνίσουν. Όσοι ήθελαν…
Συμπέρασμα πρώτο: Υπάρχουν πολλοί ακόμη ανάμεσα μας, οι οποίοι επιμένουν να κλείνουν τα μάτια στο πρόβλημα της χώρας, δηλαδή στο πρόβλημα των πολιτών. Ανεξάρτητα του πως φτάσαμε στην ύφεση, ποιοι φταίνε και ποιοι την πληρώνουν, ο μόνος τρόπος για να αμβλυνθεί και –γιατί όχι;- να ξεπεραστεί το πρόβλημα, είναι η όσο το δυνατόν εντατικότερη κίνηση του οικονομικού κύκλου.
Συμπέρασμα δεύτερο: Στη Θεσσαλονίκη, την πόλη του εμπορίου για δεκάδες αιώνες, η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας είναι σήμερα υπόθεση εξαιρετικά δυσχερής.
Συμπέρασμα τρίτο: Για τις αρμόδιες αρχές τα θέματα του αφορούν το παρεμπόριο και τη διασάλευση της ευταξίας στην αγορά της Θεσσαλονίκης είναι, μάλλον, ζητήματα ήσσονος σημασίας! Οπότε κι εμείς κακώς ασχολούμαστε!