Skip to main content

Πίεση πάλι για να «λυθεί» το Κυπριακό - Ο στόχος των Βρετανών

Χαρακτηριστική είναι η στάση της ελληνικής πλευράς να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις, χωρίς να ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις τις οποίες είχε θέσει

Είναι χαρακτηριστική η επιμονή των Βρετανών να δοθεί σύντομα «λύση» στο Κυπριακό, ευνοώντας τα τουρκοβρετανικά συμφέροντα. Χαρακτηριστική όμως είναι και η στάση της ελληνικής πλευράς, να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις, χωρίς να ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις τις οποίες είχε θέσει εξ αρχής.

Φαίνεται πως οι πιέσεις, ίσως και δεσμεύσεις της ελλαδικής πλευράς -για την κυπριακή δεν συζητώ, σπάνια χαλά χατίρι σε Βρετανούς- είναι το ίδιο ισχυρές όπως και κατά τις διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια. Δεν εξηγούνται αλλιώς τα περίεργα που συμβαίνουν.

Έχω αναφερθεί επανειλημμένως στην επιζήμια αποδοχή της πενταμερούς Διασκέψεως, ώστε δεν επανέρχομαι. Δεν μπορώ όμως να κατανοήσω και το γεγονός ότι λησμονήσαμε τις προϋποθέσεις που θέσαμε, ότι δεν συζητάμε αν δεν επιλυθούν τα ζητήματα της αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και δεν αποσυρθεί το καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων.

Υποτίθεται, ότι σ’ αυτά τα δύο ζητήματα ήμασταν ανυποχώρητοι. Όμως, συζητούν οι τεχνοκράτες τα άλλα θέματα -τα οποία κατά παράδοξο τρόπο θεωρούνται δευτερεύουσας σημασίας, ενώ είναι εξ ίσου σοβαρά- και θα συμβεί το παράδοξο, να συμφωνήσουν σε όλα και να μείνουν προς συζήτηση μόνον τα θέματα ασφάλειας/εγγυήσεων.

Πώς θα αντέξουμε τότε τις πιέσεις, όταν θα υποστηριχθεί ότι επήλθε συμφωνία σε 98 ζητήματα, και η Ελλάδα σαμποτάρει τις διαπραγματεύσεις για τα δύο μόνο; Αν δεν υπάρξει τελική συμφωνία, θα βρεθούμε πάλι υπόλογοι, επειδή η διεθνής κοινότητα δεν θα μετρήσει την βαρύτητα των υποχωρήσεών μας -όπως συνέβη και με τα Σκόπια-, αλλά ότι δήθεν αρνούμαστε να συμβάλλουμε στην επίλυση του Κυπριακού.

Επί 44 χρόνια συζητάμε με τους Τούρκους. Τι εμποδίζει να πραγματοποιηθεί πρώτα η διαπραγμάτευση στα δύο ζητήματα ασφάλειας/εγγυήσεων, και αν επιλυθούν αυτά τότε να προχωρήσουμε στα υπόλοιπα; Ο λίγος επιπλέον χρόνος αποτελεί πρόβλημα;

Είναι φανερό, ότι εν όψει της έναρξης των εργασιών για το φυσικό αέριο, οι Βρετανοί επείγονται να βάλουν στο παιχνίδι και τους Τούρκους, ως συνεταίρους, μέσω των Τουρκοκυπρίων.

Απορώ επίσης, επ’ αυτού, για το γεγονός ότι οι Τ/κ υποστηρίζουν ότι αποτελούν ανεξάρτητο κράτος, με κυβέρνηση και Αρχές και δεν ερωτάται ο Γκουτέρες του ΟΗΕ, τι είδους συμφωνία ετοιμάζει, όταν ένα κράτος επιζητεί να υφαρπάσει οικονομικά αγαθά από άλλο;

Αν δεν είναι κράτος, όπως υποστηρίζουν, αλλά αποτελούν τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, τότε οφείλουν να προσαρμοστούν με τη νομική κατάσταση του κυπριακού κράτους, και θα απολαύσουν των αναμενόμενων αγαθών από το φυσικό αέριο. Δεν γίνεται δηλαδή, να υποστηρίζουν οι Τ/κ ότι διαβιούν σε τουρκοκυπριακό κράτος, και να έχουν λόγο στο εσωτερικό άλλου κράτους.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας μας διαβεβαιώνει ότι αυτή την φορά πηγαίνουμε σε διαπραγμάτευση με καλύτερες θέσεις από ό,τι την προηγουμένη, εννοώντας προφανώς ότι τέθηκε το ζήτημα της ασφάλειας/εγγυήσεων, επί του οποίου οι Τούρκοι εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους. Όμως, τώρα θα συζητήσουμε με βάση τα πέντε σημεία του Γκουτέρες, που δεν διαφέρουν και πολύ από εκείνα του Σχεδίου Ανάν. Άλλωστε, Βρετανικό χέρι τα συνέγραψε και τα δύο.

Υπάρχει και κάτι άλλο, που είπε ο κ. Ν. Κοτζιάς: «Το 2016 είχα τονίσει ότι είναι ανάγκη να υπάρξει κατάλληλη προετοιμασία για να διερευνήσουμε αν πράγματι μπορεί να υπάρξει μια συμφωνία, γιατί δε θεωρώ παραγωγικό να πηγαίνουμε σε διαπραγματεύσεις που οδηγούν σε αδιέξοδα, όπως σε δημοψηφίσματα που δεν έχουν να απαντήσουν θετικά στις προτάσεις που γίνονται».

Αναφερόταν στη συζήτηση που είχε στη Σμύρνη με τον Τσαβούσογλου, ότι θα επιδιώξουν να δουν αν μπορεί να υπάρχει σύγκλιση πριν ξεκινήσουν τις διαδικασίες της άμεσης διαπραγμάτευσης, να υπάρξει καλύτερο πνεύμα από ότι στο παρελθόν από την άλλη πλευρά. Όμως, ο Γκουτέρες δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιες συζητήσεις, από τα στιγμή που οι πληροφορίες από τον ΟΗΕ θέλουν να υπάρξει συμφωνία μέχρι τέλους του έτους, ή στις αρχές του 2019.

Η πρώτη ανάγνωση της δήλωσης του κ. Ν. Κοτζιά περί κατάλληλης προετοιμασίας, μου έδωσε την εντύπωση ότι εννοούσε να συνεννοηθούν Ελλαδίτες και Κύπριοι, ώστε να μη επαναληφθούν τα τραγικά γεγονότα της Ελβετίας, με τον Νίκο Αναστασιάδη προσηλωμένο στις βρετανικές θέσεις, και να δημοσιοποιεί ο ξένος Τύπος την ένταση μεταξύ αυτού και του Ν. Κοτζιά. Επείσθη ο Ν. Αναστασιάδης ότι διαπραγματεύεται για την Κύπρο, και όχι για το Ηνωμένο Βασίλειο;