Η αβελτηρία της ελληνικής διπλωματίας, επί δεκαετίες, επιτρέπει την διόγκωση προβλημάτων που καθίστανται συν τω χρόνω δυσεπίλυτα, ανοίγοντας συνεχώς πληγές στο ελληνικό κράτος.
Τώρα μάλιστα, πλην των γραφικών και ιδιοτελών «εκπροσώπων» των Αλβανοτσάμηδων, υπάρχει και η επίσημη πλέον διατύπωση αιτήματος από την αλβανική κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι, ο οποίος σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη στον αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό «Top Channel» αναφέρθηκε σε ύπαρξη «τσάμικου» ζητήματος.
Υπενθυμίζω, ότι οι Τσάμικες οργανώσεις στην Αλβανία, είχαν στραφεί κατά του Μπουσάτι, επειδή στην τελευταία συνάντησή του με τον Κοτζιά δεν έθεσε το «τσάμικο ζήτημα» δημοσίως. Και ο Μπουσάτι, για να επαναποκτήσει την εύνοιά τους, ως Βαλκάνιος τριτοκοσμικός πολιτικός, τους έκανε την χάρη, λησμονώντας ότι «πολλές φορές πάει η στάμνα στην βρύση, αλλά κάποτε θα σπάσει».
Το ελληνικό ΥΠΕΞ απάντησε ομοιότυπα, όπως συνηθίζει άλλωστε, γι’ αυτό και δεν μας λαμβάνουν υπόψη οι Αλβανοί. Να σημειωθεί δε, ότι ο Κοτζιάς αποφάσισε να πραγματοποιήσει ακόμη ένα τουριστικό ταξίδι στα Τίρανα, για να προσκομίσει, λέει, προτάσεις επίλυσης των ζητημάτων που αφορούν τις δύο χώρες. Τίποτε δεν κατάλαβε, μετά από θητεία 18 μηνών στο ΥΠΕΞ. Ότι δηλαδή, όταν έχεις απέναντί σου αναξιόπιστους συνομιλητές, τα λεγόμενα ΜΟΕ (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης) δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αποτελεσματικά.
Για την ιστορία, το ελληνικό ΥΠΕΞ απάντησε στην αλβανική -επίσημη- πρόκληση, ότι το λεγόμενο «Τσάμικο ζήτημα» δεν υφίσταται» και η επαναλαμβανόμενη ανακίνηση ενός ανύπαρκτου θέματος από τις επίσημες αλβανικές Αρχές κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί τις διμερείς μας σχέσεις.
Και, «Κατά τη διάρκεια της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα» όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών «οι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τους φασίστες και ναζιστές κατακτητές και αποχώρησαν από την Ήπειρο αυτοβούλως, ομαδικά και οριστικά, ακολουθώντας τις εχθρικές δυνάμεις».
Για όσους αναγνώστες δεν είναι βέβαιοι για την συνεργασία Τσάμηδων και Ιταλών (όπως και του αλβανικού κράτους με το ιταλικό - και οι Αλβανοί ήσαν επιτιθέμενοι κατά της Ελλάδας) μεταφέρω κάποια αποσπάσματα επιστολής του Νουρή Ντίνο Μπέη, ο οποίος γεννήθηκε στην Παραμυθιά.
Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος από την Ιταλία εναντίον της Ελλάδος, οργάνωσε ένοπλα τμήματα, βοηθώντας τους Ιταλούς και αργότερα τους Γερμανούς, «για πλιάτσικο», όπως γράφει στο βιβλίο του «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ», ο γνωστός αριστερός διανοούμενος Δημήτριος Γληνός.
Αμέσως μετά την κατάληψη της Ελλάδας οι Ιταλοί έσπευσαν να ανταμείψουν τον Νουρή Ντίνο Μπέη. Με διάταγμα της ιταλικής κυβέρνησης διορίστηκε «Ύπατος Αρμοστής Θεσπρωτίας». Ο αδελφός του Ναζάρ Ντίνο διορίσθηκε συνταγματάρχης της «Μιλίτσια», δηλαδή της Πολιτοφυλακής. Το ίδιο διάταγμα διόριζε τον πρώην υπουργό Φεϊζή Αζότι «Πολιτικό Αρμοστή» της Αλβανικής Κυβέρνησης στα εδάφη Κοσσόβου, της Δίβρης και της Στρούγκας.
Σε επιστολή του προς τον Μουσολίνι, ο Νουρή Ντίνο τον διαβεβαιώνει ότι «Αυτός ο κόσμος (σ.σ. των Τσάμηδων) οπλισμένος δυνατός και γενναιόδωρος θα μπορούσε να υπερασπιστεί τη γη του, και να πεθάνει για την αφοσίωσή του στην Ιταλία».
Γράφει: «Η αφοσίωσή μου και οι από πλέον των 40 ετών παρασχεθείσες υπηρεσίες στην Ιταλία με υποχρεώνουν να σας αναφέρω όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην Τσαμουριά, Ελλάδα και Νότια Αλβανία (σ.σ. Β. Ήπειρο) όπου έτυχα μάρτυς και θύμα μιας ύπουλης επίθεσης, που κόστισε την ζωή και αρκετών Ιταλών στρατιωτών.
Στη Νότια Αλβανία η κατάσταση έχει καταντήσει ανησυχητική. Η έλλειψη συνετών οδηγιών και η αδυναμία των αρχών επέτρεψε την διείσδυση της εχθρικής προπαγάνδας με την δημιουργία ανταρτικών ομάδων, οι οποίες καλυμμένες με τη μάσκα υποθετικών εθνικιστικών σκοπών είναι αναρχικά όργανα παρακινούμενα από πράκτορες και οδηγίες, που έχουν διεισδύσει από την Ελλάδα.
» Όλοι οι καλοί Αλβανοί πατριώτες είναι σύμφωνοι στο συμπέρασμα, ότι αυτοί οι αναρχικοί είναι προδότες της πατρίδας τους, και η ενδεχόμενη αδιαφορία της Ιταλίας θα άφηνε την Αλβανία έρμαιο των Ελληνικών και Σλαβικών βαρβαροτήτων, που θα κατέστρεφαν την Αλβανία και θα κατέσφαζαν τους Αλβανούς επειδή ασπάσθηκαν την Ιταλική υπόθεση.
» (…) Όσον αφορά την Τσαμουριά, πρέπει να σας αναφέρω Εξοχώτατε, ότι η αφοσίωση από εμάς τους Τσαμουριώτες στην Ιταλία, μας επέσυρε όλες τις διώξεις που η πονηριά των ελληνικών κυβερνήσεων μπόρεσε να σχεδιάσει. Για την συνεργασία μας με τα Ιταλικά στρατεύματα το 1917 και κατά την διάρκεια αυτού του πολέμου, δεν υπάρχει οικογένεια που να μην πλήρωσε με το αίμα την καταστροφή του σπιτιού και την αφαίρεση της ιδιοκτησίας.
» Όλοι φοβούνται ότι η Ιταλία θα αποσυρθεί αφήνοντάς τους σε μια κατάσταση πολύ χειρότερη από εκείνη του 1917 και παρακαλούν οι οικογένειές τους να επιτραπεί να μπουν στην Αλβανία, και στους άνδρες να επιστραφούν τα όπλα που παρέδωσαν στις στρατιωτικές αρχές. Αυτός ο κόσμος οπλισμένος δυνατός και γενναιόδωρος θα μπορούσε να υπερασπιστεί τη γη του, και να πεθάνει για την αφοσίωσή του στην Ιταλία».