Η αγωνία των επιχειρηματιών της Βορείου Ελλάδος κτυπάει... κόκκινο. Όχι το χρώμα της επανάστασης, αλλά αυτό του ανθρώπου που έχει πυρετό σαράντα και…
Παρακολουθούν την ειδησεογραφία με κομμένη την ανάσα και μια αίσθηση ότι κανείς δεν αγωνιά περισσότερο από τους ίδιους. Ϊσως γιατί κανείς δεν ζει τη δική τους καθημερινή πραγματικότητα. Η σχέση με την Ευρώπη και μια κάποια κανονικότητα της χώρας είναι παράγοντες αποφασιστικής σημασίας για όσους κάνουν δουλειές με το εξωτερικό, είτε εξάγουν προϊόντα, είτε εισάγουν πρώτες ύλες. Το ίδιο κρίσιμος κρίκος είναι το τραπεζικό σύστημα, μέσω του οποίου διεκπεραιώνονται οι συναλλαγές, αλλά και τα κοινοτικά προγράμματα, που δίνουν ελπίδες χρηματοδότησης σε επενδυτικά προγράμματα.
Όλα αυτά θα βρεθούν στον... αέρα, σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν τα βρει με τους εταίρους και δανειστές. Εάν η χώρα πέσει στα... βράχια του πιστωτικού γεγονότος τότε η λειτουργία του οικονομικού κύκλου θα εμφανίσει προβλήματα –στην καλύτερη περίπτωση. Οι πρώτοι που θα την πληρώσουν είναι οι έχοντες πάρε δώσε με το εξωτερικό.
Δεδομένου ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εξωστρεφών επιχειρήσεων της χώρας δραστηριοποιούνται στη Μακεδονία, την Θράκη, την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, δηλαδή στη Βόρεια Ελλάδα, αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα γιατί η ανησυχία είναι μεγάλη. Η εισαγωγή πρώτων υλών; Πρόβλημα. Η εξαγωγή τελικών προϊόντων; Πρόβλημα. Και σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο υπάρχουν πάντα εναλλακτικές, τόσο γι’ αυτούς που πουλούν πρώτες ύλες, όσο και γι’ αυτούς που αγοράζουν τελικά προϊόντα.
Ήδη στο Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος και στον Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος υπάρχει εγρήγορση, ώστε να μηνύματα να φτάσουν εγκαίρως στους αποδέκτες, δηλαδή στους αρμόδιους υπουργούς και στο Μέγαρο Μαξίμου. Κάτι που κι αυτό είναι σχετικά δύσκολο –άραγε υπάρχει κάτι εύκολο σ’ αυτή τη χώρα;- με δεδομένη την επιφυλακτικότητα της κυβέρνησης Τσίπρα απέναντι στους επιχειρηματίες.
Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη ημέρα της νέας κυβέρνησης η πεποίθηση που επικρατεί στον επιχειρηματικό κόσμο της Β. Ελλάδος είναι ότι τελικώς θα επέλθει μια κάποιου τύπου συμφωνία. Το σενάριο της πλήρους εμπλοκής δεν ήταν θέμα στις συζητήσεις τους, μέχρι το βράδυ της Κυριακής. Τώρα –έστω καθυστερημένα- όλοι αντιλαμβάνονται ότι ο χειρότερος εφιάλτης μπορεί να αποδειχθεί πραγματικότητα.
Όπως έγραψε γνωστός επιχειρηματίας του τουρισμού από τη Β. Ελλάδα: «Ο απόλυτος παραλογισμός: Να βρεθούμε εκτός ευρώ με απώλεια 30% - 50% μισθών και συντάξεων για να μην μειώσουμε τις κρατικές δαπάνες κατά 1% του ΑΕΠ». Αλλά και κορυφαίος τραπεζίτης: «Όσοι με περίσσιο τσαμπουκά απειλούν με ρήξη και επιστροφή στη δραχμή έχουν συναίσθηση τι λένε; Κατανοούν τις συνέπειες; Έχουν γνώση τι θα συμβεί σε όλους μας;».