Μόνο μέσω ευέλικτων μορφών εργασίας θα είναι στο μέλλον απασχολήσιμοι οι 360.000 άνεργοι στην Ελλάδα, που είναι εκτός εργασίας για πάνω από τέσσερα χρόνια. Και ήδη, αυτή η «λύση» δείχνει πλέον να υιοθετείται και στην πράξη, από την αγορά. Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, αυτή τη στιγμή το 6,8% των εργαζομένων απασχολούνται με συμβάσεις μερικής απασχόλησης και το 11,2% με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου.
Δηλαδή, περίπου ένας στους πέντε εργαζόμενους βρίσκεται υπό αυτό το καθεστώς. Κι όλα αυτά επειδή δεν μπορούν να βρουν δουλειά με πλήρες ωράριο ή σε μόνιμη βάση, που εξακολουθεί να αποτελεί την βασική τους προτεραιότητα.
Το πιθανότερο δε είναι ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο θα εξακολουθήσει να παίρνει διαστάσεις και στα χρόνια που έρχονται. Κι αυτό γιατί η εύθραυστη ανάπτυξη σε συνδυασμό με τις επερχόμενες τεχνολογικές εξελίξεις, οδηγούν σε προσλήψεις μερικής απασχόλησης, με όλο και συχνότερη προσφυγή σε συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου και για όλο και πιο λίγες ώρες εργασίας.
Σε αυτή την εξέλιξη θα συμβάλουν επίσης η αύξηση του μη μισθολογικού κόστους, και ιδίως των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και της φορολογίας γενικότερα τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με την πτώση του κύκλου εργασιών. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε μεγαλύτερη ζήτηση αυτοαπασχολούμενων, αλλά και σε ευέλικτες de facto μορφές εργασίας.