Skip to main content

Τα αστικά κόμματα είναι συνυπεύθυνα της σημερινής κατάστασης

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 αποδεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα να "σώσουμε τα Βαλκάνια" αναλαμβάνοντας το βάρος ενός άλλου "Σχεδίου Μάρσαλ".

Η ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ για όσα βιώνουμε σήμερα, είναι περιττό να περιγραφεί. Κάθε πολίτης με στοιχειώδη νου αντιλαμβάνεται τα εμπόδια που θέτει η Αριστερά επί δεκαετίες, είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση, σε κάθε θετικό που επιχειρείται να βελτιώσει την θέση του ελληνικού λαού. Δεν συμφέρει στα Αριστερά κόμματα η καλυτέρευση της ζωής, επειδή δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης.

Όμως, το ίδιο ποσοστό ευθύνης έχουν και τα αστικά κόμματα, ιδίως τα δύο κόμματα εξουσίας -μέχρι πρότινος- ΝΔ. και ΠΑΣΟΚ., τα οποία δυστυχώς ούτε ομολογούν τα λάθη τους, ούτε επιδιώκουν να εγκαταλείψουν την πάγια καταστροφική αντιπολιτευτική τακτική. Κι αυτό είναι το δίλημμα του αστού-πολίτη, που αποστρέφεται την λαϊκίστικη και ουτοπική Αριστερά, αλλά δεν βλέπει ποια μπορεί να είναι η διάδοχη κατάσταση, διαθέτουσα την δυναμική -σε ιδέες, αλλά και στελέχη- που θα οδηγήσει τα κράτος στην σωστή πορεία.

Όλοι οι πολιτικοί της τελευταίας δεκαετίας είναι υπόλογοι στον ελληνικό λαό, διότι είτε σκόπιμα είτε από βαριά αμέλεια οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Χωρίς την παραμικρή αίσθηση ευθύνης και χωρίς ίχνος μεταμέλειας σήμερα, φρόντισαν αποκλειστικά και μόνο το προσωπικό και κομματικό τους συμφέρον, οδηγώντας τους Έλληνες σε μια επώδυνη περιπέτεια.

Παρουσίασαν -τα δυο αναφερόμενα κόμματα εξουσίας- την ένταξή μας στην ΟΝΕ ως επιτυχία, ενώ ήταν γνωστό πως οι Ευρωπαίοι έκλεισαν τα μάτια στη δημιουργική λογιστική του Χριστοδουλάκη -τον οποίον ακολούθησε ο Αλογοσκούφης- ενώ όλοι γνώριζαν πως η πραγματική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν ήταν αυτή που παρουσίαζαν οι αριθμοί.

Ταυτόχρονα, ο Σημίτης εγκλημάτησε επιπρόσθετα, "κλειδώνοντας" το ευρώ στις 341 δραχμές, υποτιμώντας τη δραχμή μόνον κατά 14%, ενώ όλοι οι οικονομολόγοι γνώριζαν πως η υποτίμηση έπρεπε να γίνει τουλάχιστον στο 20%. Αποκτήσαμε ακριβό νόμισμα, προς μεγάλη ζημία των εξαγωγών μας, αλλά πώς θα μας έπειθε ο Σημίτης ότι η οικονομία μας είναι ισχυρή;

Δεν ήταν όμως μόνον αυτό. Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 αποδεχθήκαμε αδιαμαρτύρητα να "σώσουμε τα Βαλκάνια" αναλαμβάνοντας το βάρος ενός άλλου "Σχεδίου Μάρσαλ". Προκειμένου να αποφευχθούν ή έστω να μετριαστούν οι κοινωνικές κρίσεις των χωρών της βαλκανικής, με τις μεταβολές που συνέβησαν τότε, μας υποχρέωσαν να υλοποιήσουμε εμείς τα δύο σκέλη του Σχεδίου.

Αφενός, να ανοίξουμε τα σύνορα και να δεχθούμε τις στρατιές των ανέργων που αναζητούσαν τροφή και στέγη. Θυμούμαι τον κ. Α. Σαμαρά περιχαρή να βρίσκεται στα ελληνοαλβανικά σύνορα και να υποδέχεται τους "μυρίους" που γκρέμισαν τις μπάρες. Παρακολουθώντας την πολιτική πορεία του κ. Α. Σαμαρά, έχω πλέον τη βεβαιότητα ότι ούτε τώρα κατάλαβε τι τον έβαλαν να πράξει (όπως και με την υπογραφή στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας).

Ταυτόχρονα, όχι μόνο επιδοτήσαμε τις επιχειρήσεις μας να δραστηριοποιηθούν στη Βαλκανική, αλλά ανέλαβαν και τα Επιμελητήρια και οι Νομαρχίες μας τη διενέργεια σεμιναρίων, για να πείσουν τους Έλληνες επιχειρηματίες, τι ωραία που θα ήταν αν έκλειναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα και έστελναν στην ανεργία χιλιάδες εργαζομένους, μειώνοντας και τα έσοδα του υπουργείου Οικονομικών.

Από κάποια στιγμή και μετά ανέλαβαν οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι να απομυζήσουν τον ελληνικό πλούτο, οδηγώντας μας σιγά-σιγά στον κατήφορο, με τους Έλληνες πολιτικούς να ψεύδονται ανερυθρίαστα στον ελληνικό λαό, πως η οικονομία μας είναι υγιής. Τα γεγονότα με το Χρηματιστήριο δεν χρειάζεται να περιγραφούν. Το γαλλικό περιοδικό "Marianne", είχε γράψει για την "Γκόλντμαν Σακς":

«Για την πιο μεγάλη τράπεζα του κόσμου, η πατρίδα της δημοκρατίας μετετράπη σε αγελάδα προς άρμεγμα… Όταν ο Γκάρυ Κον προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 2001, οι Έλληνες αξιωματούχοι τον περιμένουν όπως τον Μεσσία… Ο Κώστας Σημίτης αποφασίζει να βάλει τον λύκο μέσα στο μαντρί». Το κέρδος της Γκόλντμαν, με μια μόνο πράξη, είναι 300 εκατομ. δολάρια, για ένα "κρυφό δάνειο" ενός δισεκατ.! Κέρδος 30%!

Και ο άλλος συνεργάτης της κλοπής, ο οίκος αξιολόγησης "Μούντις", αξιολογεί με άριστα την Ελλάδα. Και αυτό συνεχίστηκε.

Ο ίδιος ο Στρος Καν επιβεβαίωσε αυτό που όλοι γνωρίζαμε. Ότι μεθοδευμένα από τον Οκτώβριο του 2009 μας οδηγούσαν στο ΔΝΤ. Ο μεν Γ. Παπανδρέου άμεσα και απροκάλυπτα, οι δε άλλοι αρχηγοί έμμεσα μεν αλλά το ίδιο δραστικά. Και τούτο διότι, ουδεμία πρόταση κόμματος υπάρχει, από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον μοιραίο Μάιο του 2010, για να εξέλθουμε από την κρίση.

Το παιχνίδι των κομμάτων -όχι μόνο των δύο- έγινε κατανοητό, κι αυτό φάνηκε στις μετέπειτα εξελίξεις. Εκτίναξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, βέβαιοι όντες ότι θα μετατραπεί στον καλύτερο διαχειριστή των συμφερόντων των δανειστών. Όπως, κι έγινε. Ότι οδηγείται η χώρα σε κολεκτιβοποίηση, ουδόλως ενδιαφέρει τους δανειστές.