Η εξέλιξη της υπόθεσης του ΟΑΣΘ, τόσο σε ταχύτητα, όσο και σε συμβολισμό με την επιλογή του κ. Στέλιου Παππά ως επικεφαλής του εγχειρήματος, αποτελεί ισχυρή ένδειξη της σημασίας που προσδίδει στα φετινά εγκαίνια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης η κυβέρνηση. Άλλωστε στις αρχές της εβδομάδας το Μέγαρο Μαξίμου «διέρρευσε» την πληροφορία ότι τον φετινό Σεπτέμβρη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν θα παραμείνει στη Θεσσαλονίκη μόνο για ένα σαββατοκύριακο, αλλά ενδέχεται να επιμηκύνει την παραμονή του για περισσότερες ημέρες, πριν και μετά τα εγκαίνια της ΔΕΘ, μέχρι και μία εβδομάδα. Η συγκεκριμένη πληροφορία «δένει» αρμονικά με το σενάριο της επίσκεψης στη Θεσσαλονίκη την προηγουμένη των εγκαινίων -στις 8 Σεπτεμβρίου- του Εμμανουέλ Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος φημολογείται ότι θα επισκεφθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και να ενημερωθεί επιτόπου για τις εξελίξεις, αφού, πλέον, υπάρχουν σοβαρά γαλλικά συμφέροντα. Μέχρι το Νοέμβριο προγραμματίζεται να έχει ολοκληρωθεί η μεταβίβασή του 67% των μετοχών της ΟΛΘ ΑΕ από το Δημόσιο σε κοινοπραξία, την οποία απαρτίζουν ένα επενδυτικό fund με έδρα τη Γερμανία, μια εταιρία συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη και ένας μεγάλος γαλλικός όμιλος που ασχολείται με θαλάσσιες μεταφορές και διαχείριση λιμένων, που από εδώ και στο εξής θα ασκεί το μάνατζμεντ του λιμένα.
Η πολυήμερη παραμονή του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη ασφαλώς δεν θα αποτελέσει επίσκεψη αναψυχής. Έτσι, λοιπόν, έκτος από τις ανακοινώσεις για την οικονομία που θα κάνει ο πρωθυπουργός στην ομιλία των εγκαινίων της ΔΕΘ και τις πολιτικές απαντήσεις που θα δώσει στην καθιερωμένη Συνέντευξη Τύπου της Κυριακής, ο κ. Τσίπρας θα ασχοληθεί με θέματα της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης Βορείου Ελλάδος.
Σύμφωνα, λοιπόν, με πληροφορίες οι παρεμβάσεις του πρωθυπουργού για τη Θεσσαλονίκη το Σεπτέμβριο θα κινηθούν σε δύο επίπεδα. Στον απολογισμό της διετίας που έχει περάσει από τις τελευταίες εκλογές του 2015 και στις εξαγγελίες για το επόμενο διάστημα. Στα δύο αυτά «μέτωπα» εργάζονται ήδη συνεργάτες του στην κυβέρνηση και το κόμμα και τα πρώτα αποτελέσματα βρίσκονται ήδη στα χέρια του.
Ειδικότερα, στο πεδίο του απολογισμού, το οποίο θεωρείται από το Μέγαρο Μαξίμου πιο βατό, ο κ. Τσίπρας αναμένεται να «σταθεί» κυρίως στα εξής:
Πρώτον, στη λειτουργία του Γραφείου Πρωθυπουργού, που εξήγγειλε και δημιούργησε στη Θεσσαλονίκη ο κ. ίδιος με τη δέσμευση να έρχεται στην πόλη συχνά , κάτι που σε γενικές γραμμές τήρησε. Ο Αλέξης Τσίπρας το τελευταίο δωδεκάμηνο έχει επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη αρκετές φορές κι έχει τηρήσει τη δέσμευσή του για αναβάθμισή της μέσω διεθνών επαφών που πραγματοποιεί στην πόλη.
Δεύτερον, στην επανεκκίνηση με εντατικούς ρυθμούς των έργων του μετρό, μετά από στασιμότητα ετών, ώστε η βασική του γραμμή να λειτουργήσει το 2020.
Τρίτον, στην κρατικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης, προκριμένου να εξυγιανθεί ο «αμαρτωλός ΟΑΣΘ» και να αναβαθμιστεί η εξυπηρέτηση των πολιτών που μετακινούνται. Σε αυτό το σημείο αναμένεται ο κ. Τσίπρας να υπονοήσει ότι η καλύτερη απόδειξη για τη βαρύτητα που δίνει η κυβέρνηση στην επιτυχία της αναδιάρθρωσης των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης είναι η επιλογή ως επικεφαλής του εγχειρήματος του κ. Στέλιου Παππά, ενός ιστορικού πολιτικού στελέχους που συνδέεται απευθείας με τον κ. Τσίπρα.
Τέταρτον, στην ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, κάτι που αποτελούσε πάγιο αίτημα των παραγωγικών φορέων τόσο της Θεσσαλονίκης, όσο και της ευρύτερης Κεντρικής Μακεδονίας. Αλλά και σε άλλες ιδιωτικοποιήσεις θα αναφερθεί ο κ. Τσίπρας, καθώς ένας από τους πιο συχνούς συνομιλητές του το τελευταίο διάστημα είναι ο υφυπουργός Βιομηχανίας Στέργιος Πιτσιόρλας, ο οποίος ως πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ μέχρι πριν περίπου ένα χρόνο, προετοίμασε αρκετές αποκρατικοποιήσεις στην περιοχή, που ολοκληρώθηκαν τους τελευταίους μήνες. Σε αυτό το πλαίσιο στην ατζέντα του κ. Τσίπρα για πιθανή αναφορά υπάρχουν η παραχώρηση του αεροδρομίου «Μακεδονία», το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο των «14», τη διαχείριση των οποίων έχει αναλάβει η Fraport, η πώληση του 43,5% του δημοσίου στην αγορά Μοδιάνο, προκειμένου να αναπλαστεί και να αποτελέσει σημείο αναφοράς στο κέντρο της πόλης, καθώς και η πώληση εκτάσεων του δημοσίου στη Χαλκιδική, που προορίζονται για τουριστική αξιοποίηση.
Πέμπτον, στην παραχώρηση του στρατοπέδου του Παύλου Μελά στην αυτοδιοίκηση, ένα θέμα που «σερνόταν» επί δεκαετίες, από τότε που οι ένοπλες δυνάμεις έπαψαν να χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις του.
Έκτον, στη δυναμική προώθηση της κατασκευής του πολυεθνικού αγωγού ΤΑΡ, που διασχίζει ολόκληρη σχεδόν τη Μακεδονία και τη Θράκη και προορίζεται να μεταφέρει αζέρικο φυσικό αέριο από τα ελληνοτουρκικά σύνορα στην Ιταλία και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Με προφανή οφέλη τόσο για τις περιοχές που διασχίζει, όσο και για τη χώρα, την οποία αναβαθμίζει γεωστρατηγικά.
Έβδομον, στην ολοκλήρωση των τούνελ στα Τέμπη, που έφεραν τις δύο Ελλάδες –τη Βόρεια με τη Νότια- πιο κοντά και με ασφάλεια, επ’ ωφελεία του εμπορίου, του τουρισμού και κάθε δραστηριότητας που εξαρτάται από τα μεταφορικά δίκτυα.
Αυτά είναι βέβαιον ότι θα τα επικαλεστεί ως επιτεύγματα της κυβέρνησης του ο κ. Τσίπρας, αφού αποτελούν όχι ακριβώς επιτεύγματα, αλλά πάντως πραγματικότητα. Διότι σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις υπήρχε πολύχρονη προεργασία από προηγούμενες κυβερνήσεις, ώστε να φτάσουμε σε χειροπιαστό αποτέλεσμα. Το fair play, όμως, δεν ανήκει στις συνήθειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος, οπότε ας μην περιμένουμε και πολλά.
Η δυσκολία του πρωθυπουργού σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη αφορά τις τοπικού χαρακτήρα εξαγγελίες, που είναι υποχρεωμένος να κάνει το Σεπτέμβριο. Ιδιαίτερα για την οικονομική ανάπτυξη, αφού η περιοχή θεωρείται «πρωτεύουσα της ανεργίας». Αναζητείται, λοιπόν, προοπτική, αφού κανένα μέλλον δεν μπορεί να εκτιμηθεί και να αποτιμηθεί χωρίς στόχους και ορόσημα. Χωρίς ισχυρούς συμβολισμούς.
Στο πλαίσιο αυτό -σύμφωνα με πληροφορίες- στο πρωθυπουργικό, στο κυβερνητικό και στο κομματικό επιτελείο «τρέχουν» να μαζέψουν ιδέες και να βρουν σχέδια. Ακόμη κι αν πρόκειται για ιστορίες με… παρελθόν και χωρίς… μέλλον τις συζητούν. Άλλωστε η σημερινή κυβέρνηση διατηρεί ανοιχτούς διαύλους με παράγοντες της Θεσσαλονίκης, του οποίους ακούει. Το αν κάνει αυτό που της λένε είναι άλλη υπόθεση. Αλλά ότι ρωτάει, ρωτάει. Και λαμβάνει απαντήσεις. Ήδη επάνω στα γραφεία των συνεργατών του κ. Τσίπρα υπάρχουν αρκετά σχέδια. Οι οριστικές αποφάσεις για το τι θα πει και τι θα αφήσει στην άκρη ο πρωθυπουργός τις ημέρες της ΔΕΘ για τη Θεσσαλονίκη αναμένονται το επόμενο 20ήμερο. Χρόνος υπάρχει, αλλά παρά τις διακοπές του Δεκαπενταύγουστου τα τηλέφωνα δεν σταματούν. Οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις συνεχίζονται σε αναζήτηση εξαγγελιών, που θα τροφοδοτούν την έννοια της προοπτικής. Άλλωστε, επειδή στην πολιτική ισχύουν οι κανόνες του χρηματιστηρίου, η προοπτική αποτελεί το βασικότερο καύσιμο της. Ακόμη κι αν αφορά το μακρινό και ως εκ τούτου θολό μέλλον. Ακόμη και στην Ελλάδα –στη Θεσσαλονίκη, στη Μακεδονία κ.λπ.- της πολύχρονης ύφεσης και των εκατομμυρίων καθημερινών προβλημάτων στην οικονομία, στην επιχειρηματικότητα, στην απασχόληση, στην κοινωνία, οι πολιτικοί οφείλουν να συζητούν για ένα κάποιο μέλλον. Τουλάχιστον κάθε Αύγουστο, ενόψει Σεπτεμβρίου. Έστω κι αν –ή μήπως ακριβώς επειδή;- «σε λίγα χρόνια ποιος ζει, ποιος πεθαίνει», όπως λέει ο υφυπουργός Παιδείας Κώστας Ζουράρης. Περισσότερα επί του θέματος από αύριο…